Multimediadaki video kısmında kitabın ilk fragmanı var. Fragmanı yaptığı için CerenF'ye çok teşekkür ediyorum. Ellerine sağlık. Ve bölümü ona ithaf ediyorum.
Artık yavaş yavaş gelişme kısmına girdik. Olaylar karışmaya başlıyor.
Bu arada multimedianın resim kısmında Nisan, Atakan, Bora, Hazal, Mert ve ilerleyen bölümlerde girecek olan BARLAS var. Biliyorum son bölümlerde Atakan'a karar veerememiştim ama bu sefer oyuncular kesin.
Gece yürümeyi hep çok severdim. Ama pek yürüyemezdim. Yanlız kalmaktan korkardım. Yanımda biri olmadan dışarı çıkmak bana çok zor gelirdi. Bu yüzden gökyüzündeki muhteşem gece manzarasının keyfini tam anlamıyla çıkaramazdım. Şimdi ise ilk defa doya doya gece manzarasını izliyorum. Ama tek başıma değilim. Yanımda Atakan var.
Bir delilik yapıp Atakan'la hırsızlık yaptıktan sonra - ki Atakan bunu hırsızlıktan saymıyormuş- sabah gittiğimiz apartmana gittiğimizi düşünmüştüm. Ama yakınlarda deniz kokusunu aldığımda yanıldığımı anladım.
Atakan beni şaşırtıp duruyordu. Normal birisi değildi. Farklıydı. Bazıları bunu tuhaf bulabilirdi ama ben öyle bulmuyordum.
Denizin karşısındaki çimlerin üzerine yattığında yine beni şaşırtmıştı. Belki de şaşırmamayı öğrenmem gerekiyordu.
Hiçbir şey söylemedeen yanına uzundım ve yıldızları seyretmeye baaşladım. İçimden ona teşekkür ediyordum.
" Yıldızları izlemek beni hep rahatlatır " diyerek sessizliği bozdu Atakan.
" Biliyor musun? Ben küçükken ölenlerin yıldız olduğunu sanardım." dedim ben de.
" Aslında üzülmemek için mantıklı bir neden " dedi Atakan
" Ama yıldız kaydığında ne olur diye hep düşünürdüm. Sevdiklerimiz sonsuz kadar mı yok olurdu? Kimse soruma cevap veremezdi. " dedim.
" Buna ben de cevap veremem işte. " dedi Atakan.
" Ben hiç bir yıldızın kaydığını görmedim. " dedim bu sefer. Atakan bir şey söylemedi. Ayağa kaltı ve pantolonunu temizledi .
" Hadi gidiyoruz " dedi ve sırt çantasını aldı. Ben de ayağa kalktım.
Apartmanın önüne gelene kadar hiç konuşmadık.
" Neden 7 ? " diye sordum ben merakıma yenik düşerek. " Needen 7 numaralı daire? "
" Bir nedeni yok. Emlakçıdaki en uygun daire burasıydı " dedi Atakan.
" Peki evi sen mi döşedin yoksa aldığında mı böyleydi ? " dedim bu sefer.
" Mobiylaları ve boya renkleriini ben seçtim ama başkaları düzenledi. " dedi
" Evin bu kadar kara olması normal o zaman" dedim yine çenemi tutamayarak.
Konuşurken kapının önüne kadar gelmiştik. Atakan kapıyı açtı. Tam içeri giriyordu ki
" Dur " diye bağırdım . Bana baktı. " Ayakkabılarını çıkar " dedim .
" Bir daha böyle gereksiz bir şey için bağırırsan..." dedi ama cümlesini tamamlamadı. ayakabılarını çıkardı , deri montunu koltuğa attı ve odasınına girdi.
Ben yeni banyo yaptığım için direkt yatağıma atladım. Gerçekten çok yorulmuştum. Gözlerimi kapadım.
Tam o sırada telefonumun titreşimiyle sıçradım. Cebimden çıkardım. Bir mesaj gelmişti. Okuya basttım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Evliymişim Ama Haberim Yok
Ficção GeralÜzgünüm hanımefendi. Bu adamla evlenemezsiniz . Çünkü başka bir adamla evlisiniz. Bu cümle ile eski hayatım yok oldu. Ha bu arada kocamın kim olduğunu söylemeyi unuttum. Her yerde aranan bir HIRSIZ.
