I'm Making Out With The PLAYBOY at School (Published Under PSICOM)

Sixty

Nang dumating ang uwian time.. nag request ako kay Luisa na ihatid ako sa shop kung nasaan yung kotse ko pero bago daw kami umalis magpapaalam daw muna siya sa boyfriend niya. Edi sila na hindi mag kaaway!

Pumunta kami ng canteen at dun nakita namin sila except sa boyfriend kong missing in action again.

"Amber, saan ka ba galing kanina? Bakit naunahan pa kita dito sa school?" Maj scolded like my Mom.

"Nasiraan kasi ako." Walang gana kong sagot.

"Hindi parin ba kayo okay?" I just shake my head.

Niyaya ko na si Luisa na umalis ng school since nakapag paalam naman na siya sa boyfriend niya, gusto ko na kasi talagang umuwi at humiga ng kama ko. Feeling ko tuloy mag kakasakit ako dahil sa masyadong pag iisip.

Nakarating kami sa shop ni Mark at nang sa wakas okay na ang kotse ko. Hindi rin naman kami nag tagal pa umalis din naman agad kami ni Luisa after kong makapag bayad.

Nagkanya kanya na kami ng way pauwi ni Luisa at nang makauwi ako ng Apartment ko at dumiretso sa kwarto ko, ibinagsak ko ang katawan ko sa kama at ipinikit ang mga mata.

Nagising akong mula sa pagkakaidlip at maliban sa una agad na pumasok sa isip ko ay si Damon, siya din ang una kong nakita sa pag mulat ng mga mata ko.

Ipinikit ko ulit ang mga mata ko para siguraduhin kung tama bang nakikita ko siya ngayon o namamalikmata lang ako, pero hindi.. for real nandito siya at nakaupo siya sa kama habang seryosong nakatingin sakin.

"Hi." He calmly greeted.

Umupo ako mula sa pagkakahiga at hinawi papunta sa likod ng tenga ko yung buhok ko tsaka ako tumingin ng diretso sa mga mata niya. Kanina pa kaya siya dito?

"Hi." I greeted back. Mukhang matino na kaming makakapag usap ngayon.

"Sorry." Mahina niyang sabi.

"For what?" I asked kahit na alam ko naman kung para saan yun.

"Yung kanina, alam mo namang seloso ako eh kaya nag freak out ako ng ganun."

Huminga ako ng malalim. "Ayos lang, naintindihan ko. May mali din naman ako dun eh."

"Sorry din tungkol kahapon, kung hindi ako nag paramdam." He can't look straight at my eyes.

"Pwede mo na bang sabihin kung anong nangyayari sayo kahapon? Kasi sa totoo lang sumasakit na yung ulo ko kakaisip kung anong nangyayari sayo eh." Hindi ko maiwasang maialis ang tono ng pagkairita. Hindi siya sumagot sa halip tumingin lang siya kawalan na tila nag iisip ng sasabihin.

"Was it because of Kelly?" I asked. Tumingin siya sa mga mata ko at mukhang... tama ako ng hinala, si Kelly nga ang dahilan kung bakit siya nagkakaganito. Biglang kumirot yung puso ko at tila nag babadyang tumulo yung luha ko.

"So it was really about her." I said again trying to stop my tears to fall.

"It's not what you think." He finally speaks.

"Then what?!"

Inilagay niya yung mga kamay niya sa ulo niya at yumuko habang umiiling. "Natatakot akong sabihin sayo, baka iwan mo ko."

What?

"Don't tell me nangyari sainyo?"

"What?! no!!" He defensed, angrily.

"Kung ganun bakit siya ang dahilan? Mahal mo parin siya ganun?" Inis kong tanong.

"Mahal?!" He asked chuckling bitterly. "Kelly just taught me how to fucked, she didn't even know what's the real meaning of love. So, paano ko siya mamahalin kung ang tinuro lang naman niya sakin ay paglaruan ang love? Ikaw lang yung minahal ko Amber, ikaw ang nagturo sakin nun."

"Kung ganun ano yun? Ano yung problema mong ikinakakatakot mong baka iwan kita?" Tanong ko ulit pero umiwas lang na naman siya ng tingin.

I sighed helpless. Mukhang wala talaga siyang planong sabihin or pwedeng nag dadalawang isip lang siya. Umalis ako ng kama ko at tumayo sa harap niya, hinawakan ko siya sa mag kabilang pisnge para mapatingin siya sakin.

"Whatever it was, hindi kita iiwan. So, please.. tell me."

"Mangako ka."

"Pangako." I reassured.

"I uh.. just found out na.." He paused, breathing in. "..nabuntis ko pala noon si Kelly."

Oh shit!

"Yun pala ang naging dahilan niya noon kung bakit siya nakipag hiwalay sakin at para rin maipalaglag niya yung bata. Tingin niya noon masyado pa kaming immature para maging mga magulang, at tama siya dun. Kasi nung iwan niya nga 'ko, oo nasaktan ako pero nagawa kong humanap ng iba at mang babae agad, wala akong pakialam noon kung masaktan ko ang babae o umiyak ang babae sa harap ko. Pero di ibig sabihin nun na dapat na niyang ipalaglag yung bata, siguro nga immature ako pero.. anak ko yun eh." His tears starting to fall but he wipes it right away.

"Nung malaman ko yun hindi ko alam kung kaya ko pang humarap sayo, kasi napaka walang kwenta kong tao ni hindi ko manlang nalaman na nabuntis ko siya. Inisip ko na hindi ako deserving sa pagmamahal mo, masyado kang.. perfect para sakin."

"Wag mong sabihing wala kang kwentang tao dahil hindi yun totoo, dahil kung hindi, hindi ka masasaktan ng ganyan sa desisyon ni Kelly na ipalaglag yung bata. Yung mga walang kwentang tao, yung mga taong tumatakbo sa responsibilidad nila. Siguradong hindi mo tatakasan yung bata kung binuhay niya yun."

Ayoko mang isiping napaka sama ni Kelly at nagawa niya yun hindi ko naman maiwasan dahil yung talaga ang sinasabi ng utak ko. Pero alam ko din naman na may dahilan siya, na siya lang ang nakakaalam.

"So, hindi mo parin ako iiwan?"

"No! Nakakagulat.. Oo, pero hindi yun sapat para iwan kita at nakakainis isiping parang ang baba ng tingin mo sa pagmamahal ko sayo."

"I'm sorry." He apologized.

"It's fine, i understand."

"You're very understanding."

"Love is about understanding your love."

May kunting ngiti ang lumabas sa labi niya. "I'll bear that in mind." Iniyakap niya yung mga kamay niya sa bewang ko, his head on my chest. "I love you baby."

I hold his both cheeks and bend down to kiss his lips. "I love you too."

He stands pressing his lips to mine, he slowly laying me to my bed not breaking our full-of-love kiss. He positions himself on top of me, kneeling one leg between my legs.

He breaks the kiss and look straight at my eyes. "I know it wasn't the right time to do this after ng mga nalaman mo sakin but still.. i want to make love to you."

"Yah, i want that too." I said without any hesitation. We both smile, staring deeply in each others eyes.

We kiss again; our tongue intertwined softly making us both moan. I feel his hands slowly pulling up my T-shirt.

The next thing happens we made love.