Tek Gecelik : AŞK

32.BÖLÜM:"Son Nefesim"

Kerim'in teklifini kabul etmiştim ama hani derlerdi ya içim kan ağlıyor. Aynı o durumdaydım. Içimden bi ses Savaş gelip bizi bu durumdan kurtaracak desede... Gerçi hemen karşı çıkmıştım içimdeki sese. Neden kurtaracaktı ki ? Bizi kendi içine attığı durumdan mı ?

Hastaneden çıkmıştım ama sadece ben çıkmıştım. Kızım hala o hasta kokan yerde tek Başınaydı. Hemde uzun bir süre yanımda olamayacaktı. Keşke dedim iki ay daha taşısaydım Karnımda da yanımda olsaydı hep. Tek güç kaynağımdı o benim.

Bir haftadır alışkanlık yapan alkol şişesini aldım yine elime. Bir yandan içiyor bir yandan o gece bu lanet içki olmasa hiç bu durumda olmazdı diye küfürler yağdırıyordum içimden.

"Derin , Derin ne yapıyorsun sen kuşum ya ? Bırak şu elindekini."

Hande elimdeki şişeyi almaya çalışınca sinirlenmiştim.

"Bırak Hande karışma bana. Şu halime baksana sevdiğim adam lanet olasına bir şekilde ortadan kayboldu. Kızım desem minicik bir camın içinde annesi olmadan debeleniyor. Ben içmeyeyeyim de kim içsin ?"

"Ya aptal mısın sen ? Bunun için içilir mi ? Defne iyi çok şükür ki sen yanımızdasın. Daha ne istiyorsun ?"

"Savaş'ıda istiyorum. Çok özledim Hamde bilemezsin. Daha kavuşamadan gitti. Ama benim sevgim gün geçtikçe artıyor. Ama o yok işte. Bunada mı şükredeyim."

Ickinin verdiği etkiyle bazı kelimleri yutarak söylesemde söylemiştim içimdekileri. Hande'nin cevap vermesine izin vermeden telefonu elime aldım ve Kerim"i aradım. Sıra ona içimi dökmekteydi.

"Efendim Derin."

"Naber Kerim ?"

"Iyi hastanedeyim. Birşey mi oldu? "

"Evet çok büyük birşey oldu ve bilmelisin. Ben Savaş'a aşık oluyorum iyice. Olay bu...hıck.."

Sonunda hıçkırmasam kendimi ele vermeyecektim.

"Derin sarhoşsun sen daha sonra konuşalım. "

"Neyi konuşacağız. Nasıl aşık olduğumu mu ?"

"Derin lütfen. Akşam uğrarım konuşuruz. "

Konuşalım bakalım iyi insan Kerim.

"Ben sana kahve yapsam iyi olacak."

Hande mutfağa ilerlerken ben kafamı koltuğa koyup uykuya yenik düştüm.

Gözlerimi yavaşca açtığımda koltukta uyumuş olduğumu gördüm. Uzanmıştım ve üzerimde battaniye vardı. Ama başım öyle bir ağrıyordu ki karşı koltukta oturup beni izleyen Kerim'i sonradan farketmiştim.

"Kerim ? Ne işin var burada ?"

"Telefonda dedim ya akşam konuşuruz diye. Işim bitince geldim işte."

Telefon ?? Ahh Hayır hatırladıklarım doğru olmasın...

"Bana öyle şeyler demedin de."

"Malesef dedin ama sorun dediklerin değil artık unutma vaktinin geldiği. "

"Anlamadım."

"Derin biz evleneceğiz. Defne benim kızım olacak. Ama sen beni aramış Savaş'a iyice aşık oluyorum diyorsun. Tamam bunu anlayabilirim ama bende bir erkeğim. Hemde sana aşık bir erkek. Çok fazla bu."

Başkası olaa bana karışması yüzünden çok kızardım. Ama Kerim'e hak veriyordum.

"Haklısın. Kusura bakma sarhoştum bir daha olmaz."

"Umarım. "

Diyerek ayağa kalktı. Bana yaklaşıp alınma bir öpücük kondurdu.

"Seni seviyorum."