Tek Gecelik : AŞK

35.BÖLÜM:"Part 2"

Arayanın ismine bakınca Kerim olduğunu gördüm. Ve açtığımda Kızımın gelişimini tamamladığını ve bu hafta onu alabileceğimi söylemişti. Ardındanda evine kahve içmeye çağırmıştı. Her ne kadar sırası olmadığını düşünsemde aklıma Savaş'ın yaptıkları gelince gitme isteği oluşmuştu.

Evinin önüne geldiğimde çantamı da alarak arabadan indim. Kapıya doğru ilerledim. Ilk defa geliyordum evine. Kapıyı çalar çalmaz açmıştı.

"Hoşgeldin Derin."

"Hoşbuldum."

"Geç hadi."

Kenara çekildiğinde etrafa bakınarak girmiştim içeriye. Bekar bir adam olmasına rağmen evi yeterince temiz ve düzenliydi. Zaten Kerim üniversitede de çok titiz birisiydi.

"Hala titiz misin Kerim ?"

"Evet sanırım öyle."

Gülümseyerek cevap verdikten sonra ;

"Ben kahveleri yapıyorum. " Demişti. Ve mutfağa girip kahve makinesinde hızla yaptığı kahveleri salona getirmişti. Bir yudum aldıktan sonra Kerim lafa girdi.

"Ee şu Savaş hakkında bi gelişme var mı ? Üç aydır bulunamadı sonuçta."

Ona hiç mektup konusundan bahsetmediğimi anladım ve içimden anlatmak geliyordu. Anlatınca daha iyi hissettiğimj düşünüyordum. Mektupdan anlatmaya başladım.

".... işte bugünde Nejat Komser arayıp kanın Ceylin'e ait olduğunu söyledi."

"Ceylin mi ?"

Birden çok şaşırmıştı. Bunu anlıyordum aynı durumda tepki vermiştim çünkü bende.

"Evet."

"Bu şu gazetede çıkan kız değil miydi ?"

"Evet o."

. Rutin bir şekilde bir kez daha başım döndü. Bu çok tekrarlamaya başlamıştı.

"Ben bi lavaboya gidebilir miyim ?"

Elimi yüzümü yıkasam iyi olacaktı.

"Tabii şu merdivenin arka tarafında."

Tarif ettiği yere girip ışığı açtığımda bembeyaz bir banyo karşılamıştı beni. Burasıda oldukca temizdi. Hızla lavaboya yaklaşıp suyu açtım. Yüzüme su vurduğumda biraz kendime gelmiştim. Elimi lavabonun iki yanına koyup kafamı aşağıya doğru eğdim. Gözlerimi kapatmıştım. Daha iyi olduğumu düşündüğüm de gözlerimi açtım. Bir kaç saniye beyaz fayansa baktıktan sonra kafamı kaldıracaktım ki gözüme çarpan şeyle durdum. Yavaşca yere eğilip lavabonun alt kısmına uzanan yerin bitişince kenara sıkışan taşı elime aldım. Bu taş... mavi parlak taş...

Gözlerimi kapatıp kendime gelmeye çalıştım. Hayır.. bu herkeste olabilirdi. Saçmalama Derin....saçmalama.

Bu taşı Savaş'ın saatinde gördüğüme emindim. Siyah saatinde altı tane vardî bu taştan. Hiç çıkarmıyordu onu kolundan. Onun için özel olduğunu söylemişti. Ve bu taş... şeklini geçtim rengiyle aynıydı. Ama ne işi vardı Kerim'in evinde ? Belki de önceden gelmişti. Bu soruların cevabını öğrenmeliydi.

Hızla salona geçtiğinde Kerim"inde telefonla konuştuğunu ve kendisi gelince panikle kapattığını farkettim.  Daha fazla kuşkulanmamı sağlamıştı ama birdem sorarsam cevapda vermeyebilirdi. Bu yüzden sakinlikle koltuğa oturdum.

"Bir sorun yok değil mi Derin ?"

"Hayır yok iyiyim. Ya Kerim Savaş konusunu açılmışken sorayım , Savaş hiç buraya geldi mi ?"

"Benim evime mi ?"

"Evet."

"Neden sordun ?"

"Imm , şey... bana bir ara senden Özür dilemeye geleceğini söylemiştide geldi mi  diye işte merak ettim."

"Hmm o yüzden mi ? Yok hayır hiç gelmedi."

Şüphelerim iyice artmaya başladı. Ve ben daha hiç Kerim'in saat taktığını görmemiştim.

"Kerim sen saat kullanıyor musun ?"

"Ahh Hayır kullanmıyorum.'

Artık sabrım tükenircesine Kerim'e baktım.  Ve elimi açıp mavi taşı görmesini sağladım.

"Bu taş Savaş'ın saatine ait Kerim."

Şaşkınca elime baktı.

"Derin... nereden buldun bunu ?"

"Titizliğiniz bir yere kadarmış Kerim Bey. Banyoda buldum. Nerede Savaş ha nerede ?"

Hızla ayağa kalkıp evi aramaya başladım. Üst katı dolaşırken Kerim arkamdan geliyordu.

"Nerede dedim Savaş ?"

"Derin saçmalama burada felan yok."

Odalara bakıp aşağıya indim geri. Sonra aklıma merdivenin oradaki kapı takıldı. Bu kesinlikle aşağı bir yere gidiyordu. Kerim'e baktığımda korkuyla bana baktı. Evet işte bulmuştum Savaş'ı. Bulmuştum aşık olduğum adamı. Bulmuştum kızımîn babasını.....

Veee bölümün diğer yarısı. Ekşın ekşınnn.

Acaba diğer bölümde neler olacak ??