39.BÖLÜM:"PENCERE"

32.6K 1.1K 78
                                    

Derin Defnesinin kokusunu iki saat boyunca içine çekmişti. Annelik duygusu o kadar farklı gelmişti ki. Normalde sokakta veya arkadaş içinde gördüğü çocukları da hep severdi ama şu an yaşadığı bambaşka birşeydi.

Savaş'ın ise keyfine diyecek yoktu zaten. Karşısındaki iki güzellikten gözlerini alamıyordu.

Hande ise yeğenini öpmekten etrafına bakamıyordu.

Fatih ise bir Defne'ye bir Hande'ye bakıyordu. Ve direk beynini hayaller basıyordu. Hande ile beraber evlenip böyle bir çocuklarının olmasını çok istiyordu. Defne ile büyüyen bir kız veya erkek çocuğu...

Defne'nin annesi babası ise torunlarını kucaklarına almaları üzerlerine hüzün çöktürmüştü.

Ve Derin'de iyi olduğu için artık evlerine gitmek istiyorlardî ama Defne aklına gelen şeyle dudağînı ısırıp yüzünde mahcup bir ifadeyle Savaş'a baktı.

"Savaş ?"

Savaş önce Derin'e baktı. Sonra ona masum masum bakan bakışlarına odaklandı.

"Efendim. "

"Şey... ben yani biz... bizim yaptığımız Defne'nin odası vardı ya.."

"Evet vardı ve hala var."

"Şey artık olmayabilir. Yani senin gittiğin gün biraz mahvetmiş olabilirim. "

Savaş karşısında ki ürkek kadına baktı. Çok tatlı görünüyordu ve kendini tutamayıp güldü.

"Bir daha yaparım birşey olmaz. Zaten hala evlenmedik ve o ev biz evlenene kadar hazır olur."

"Evlenene kadar ?"

"Evet evlenene kadar Derin. Yoksa evlenmeyecek misin benimle ?"

"Hayır evleneceğim. "

Ve bu cümlenin ardından Derin kendine küfretti. Resmen meraklısı gibi görünmüştü. Hayır ne diye atlıyordu ki hemen ?

"Evet evleneceğiz."

....EVE GELDÎKLERİNDE...

Derin artık taburcu olmuştu. Ve babasının evine gidecekti. Hala evli değildi ve ortada bir çocuk vardı. Tuhaf bir durumdu. Birbirlerini sevdikleri halde evlenememek...

Savaş Derin'i evine bırakmış ve kızını bir kez daha öptünten sonra biraz işlerinin olduğunu ama geleceğini söyleyerek gitti.

Derin eve girince kendinden çok herkes Defne ile ilgileniyordu. Biraz bozulmuştu ama o da farkındaydı ki bir süre Defne'yi sadece bir cam arkasından izlemişlerdi.

Savaş ise önce Kerim'in evine gitti ama evde yoktu ve sinirini çıkarmak istiyordu artık. Aklına Derin geldi sonra... hala onunla bu kurtarma konusunu konuşmamıştı. Yoksa bu adamla gelip konuş muydu da bulmuştu onu ? Savaş Derin'in bu adamla konuşma ihtimaline bile sinirlenmişti. Sonra artık kendi yapacak birşeyi olmayınca karakola gitti ve herşeyi anlattı. Ceylin zaten yakalanmıştı Kerim'in hakkında ise yakalama kararı çıkmıştı.

Iki saatin sonunda Savaş kızını ve Derin'i özlediğini farketti. Aslında Derin diye değil karısı olarak düşünmek istiyordu. Ve en kısa zamanda onuda yapacaktı.

Derin çalan telefonunu hemen açtı. Defne'yi emzirmiş ve uyutmuştu.

"Efendim Savaş."

"Derin kapının önündeyim ama şimdi ayıp olmasın kapıyı çalmayayım. Annengil uyanık mı ?"

Derin Savaş'ın bu düşünceli haline oldukca şaşırmıştı.

Tek Gecelik : AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin