Tek Gecelik : AŞK

28. BÖLÜM;"NEREDESIN ?"

'Bir günde iki bölüm ha Süpersin yazar ' dediğinizi duyar gibiyim. Diyorsunuz değil mi ???

IKI HAFTA SONRA

"Derin ya niye gelinlik aldırtmadın ki ? En pahalısını alsaydın da Savaş'a gıcıklık olsaydı."

"Yok bitanem ya zaten Savaş aliesiyle sorunlar yaşıyor bende zaten... karnıma baksana nasıl giyecektim gelinliği ? Bu da böyle olsun sorun değil."

  Üzerime giydiğim beyaz uzun elbiseyle aynada kendime bakıyordum. Sanırım mutluydum. Hiç Savaş'la evleneceğimi düşünmesemde evleniyordum işte. Hem bebeğimin babası hem aşık olduğum adamdı. Daha ne isterdim ki ?

"Sen bilirsin tabii kuzum. Yeter ki mutlu olda. "

"Olacağım inşallah. Defnem sayesinde."

  Kapı açılınca içeriye tüm karizmasıyla giren Fatih'e baktık.

"Ooo gelin hanım ne güzel olmuşsun sen."

"Teşekkürler canım. "

  Fatih Hande'nin yanına gidip saçlarına bir öpücük kondurdu.

"Sende çok güzel olmuşsun hayatım."

  Bayanlara iltifat yağdıran Fatih'e bir kez daha gülümseyip son olarak hafif topuklu beyaz ayakkabılarımı giydim.

"Gidelim mi ?"

Sorum üzerine Hande atıldı.

"Hayır bekleyeceksin Savaş gelip götürecek seni. "

"Ne alaka ?"

"Off öyle işte Derin. Damadın peşinde sen mi koşacaksın ?"

"Peki peki. Bekliyorum."

Nikah salonundaki gelin odasına koydukları pembe koltuğa oturdum. Elim karnıma gitti yine. Gözlerim doldu istem dışı. Belkide şimdi kızımla Muğla'da tek başımıza olacaktık. Belki kızım o mahallede babasız doğup büyüyecekti. Bir kez daha şükrettim şuan ki halime. Savaş beni sevmiyor olsa bile benim sevgim doyuracaktı ikimizi. Belki de o da seviyordur diye geçirdim içimden. Yoksa neden onun gibi bir adam sevmediğiyle evlensin ki ? Hem benim için babasına karşı gelmişti.

Kapının tekrar açılmasıyla heyecanla kapıya döndüm. Ve birkez daha hayal kırıklığına uğradım. Savaş değildi. Nikah salonundaki bir görevliydi.

"Saatiniz geldi. Nikah memuru sizi bekliyor hanımefendi."

Hande bana döndü.

"Savaş nerede ki ?"

"Bilmiyorum gelir birazdan. Hadi biz inelim artık."

Odadan çıkmıştım şimdi de gidip sevdiğimin adamı bulacaktım. Merdivenlerden indim. Karşımdaki kapıdan girdim. Nikah salonuydu. Masada oturan memura baktım. Etrafa bakınca birkaç kişi daha gördüm ama Savaş yoktu. Neredeydi ki ? Birden aklıma Yeşim'le olan nikah görüntüsü gelince gülümsedim. Resmen adamı o masadan alıp kendi masama oturtturmuştum. Ya da oturacaktı işte her neyse. Arkamı dönmemle Fatih'i gördüm.

"Fatih bi arasana neredeymiş sor. Gelsin hemen."

Elindeki telefonu sıkıntıyla salladı.

"Aradım.Kapalı telefonu."

"Off neredesin Savaş ? Lavabo..."

"Baktım."

"Dışarıdadır belki."

"Bakıyor Hande. Geldi zaten o da."

Hande bize doğru gelmeye başladı. Seslendim hemen.

"Buldun mu Hande ?"