BTS Tagalog ONESHOTS

Words I Couldn't Say Yet - Jhope and Sunhee (ME)

This oneshot is made by my friend :) H.ADmin Shyle :)

  "WAAAAHHH!!!!!" Sigaw ng kaklase namin habang tumatakbo papasok ng Room. Pawis na pawis siya at putlang putla. Agad naman siyang nilapitan ng Ma'am namin.
"Hija, anong nangyari sayo? Bakit putlang putla ka?"
"M-may h-humawak po s-sakin sa B-banyo kanina~! W-wala namang tao! Takot na takot po ako~!" Humagulgol na sabi ni Iyah. Siya kasi ang president namin. Campus Heartrob din siya. Kitang kita ko kung paano din namutla si Ma'am. Nagparamdam na daw kasi ang multo sa kanya.
Pinabasbasan na rin nila ang School pero hindi pa rin daw nawawala. Oo, 'Daw'. Never ko pa kasi sila naramdaman. Di yata ako lapitin ng Multo.
"Hoy~! Ano na naman ba ang iniisip mo?" tanong ni Shyle
(Sorry na Bhe xD Sumingit ako!)
Naglalakad na kasi kami. Lunch break na namin.
"Di ko lang kasi maintindihan. Halos lahat na ng kaklase natin naramdaman na ang nasabing multo. Pero bakit tayo? Di ko na nga alam kung nagsasabi ba sila ng totoo or what?"
"Ano naman? Mas okay nga yun dahil di mo sila nararamdaman eh~" sagot ni Shyle.
"Tsaka kapag baka nakita mo, mag freak out ka pa. Duwag ka pa naman! Haha~" dagdag niya.
Binatukan ko naman siya.
"Aray naman!"
"Naku~ Tara na nga. Ang dami mong sinabi~! Nilait mo lang ako" sabi ko tsaka sya hinila.
Pagkarating namin ng Canteen, nag order na agad kami.
Pagkatapos din naming kumain, bumalik na agad kami ng Room. P.E subject namin ngayon kaya naka P.E uniform na rin ako.
"Don't leave any important things to your bags." Sabi ng Prof namin. Dinala ko ang Earphone ko pati na ang phone ko. And ofcourse, pati na rin ang wallet. Mahirap na. Baka mawalan na naman ako ng pera. Nawalan na din kasi ako dati ng pera. Take note~ 5000 yun. ㅠㅠ Nagmalimos pa ako para makauwi.
By the way, let's go back to our topic. So, nandito na nga kami sa stage. Dito kasi namin kadalasang ginagawa ang Activity namin. Tambakan na kasi ngayon ang P.E room namin. Since tapos na rin ang grupo namin sa activity at yung ibang group, hindi pa tapos. Sila muna ang pinagtuunan ng pansin ni Sir. Kelangan daw muna lahat kami tapos para sabay sabay na naming gagawin ang next activity.
Medyo matagal tagal pa matatapos ang Activity nila kaya naisipan ko munang umupo sa may damuhan tsaka sinalpak ang Earphone sa tenga ko.
(Now playing : You and I by IU)
Kung di ko pa nasasabi? Uaena ako. Kaya punong puno ako ng kanta ni IU sunbaenim~
Habang nakikinig ng kanta. Di ko maiwasang di antukin. Napapikit na lang ako pero maya maya~ naramdaman ko na lang na may humihinga sa mukha ko. As in ang lapit talaga ng hininga niya. Dumilat naman ako, nagulat pa ako dahil walang tao. Hangin lang kaya yun? Pero imposible. Hindi kaya ... Multo yun? Ako na kaya ang susunod na mumultuhin?
Dahil hindi pa ako handa! Tatayo na sana ako para sana pumunta sa mga ka grupo ko pero bigla nalang akong napaupo! Naramdaman kong may dalawang kamay na pumatong sa magkabilang balikat ko dahilan para mapaupo ako. Automatikong gumapang ang kilabot sa buong katawan ko! Nanlalambot na rin ang mga tuhod ko. Damnit! Minumulto na nga yata ako~! Nagbibiro lang naman ako kanina tungkol doon sa hindi pagpapakita ng multo sakin ehh! Swear. ㅠㅠ
"T-teka~ k-k-kung m-multuhin m-mo ako, w-w-wag ngayon. M-may activity pa kami~ B-baka di a-ako makapag a-activity n-nito" Panginginig ko. Swear, halos di na ako makagalaw sa kinauupuan ko. Nanlalamig ang magkabilang braso ko.
Pero suddenly, nawala ang panglalamig ng mga braso ko. Pati ang panginginig ng tuhod ko, nawala na rin. Naawa yata ang multo sakin ㅠㅠ Damnit! Tumayo naman ako pero di sinubukang maglakad.
"Shyle~!" sigaw ko.
Tumakbo naman sakin si Shyle na nakangiti.
"Bakit?"
"H-halika d-dito" utal ko. Mas lumapit naman siya sakin, hinawakan ko siya at pagkasabay ng paghawak ko sa kanya ang pagkatumba ko. Buti nabalanse niya ako at pinaupo ulit.
"Ano nangyayari sayo? Okay ka lang ba? Bakit namumutla ka?" tanong niya.
"B-bhest~ y-yung m-multo. Nagparamdam s-sakin~!" Naiiyak kong sabi.
"Seryoso?! Bakit di mo agad sinabi sakin?" niyakap niya naman ako ng mahigpit.
Nanginginig pa rin ako. ㅠㅠ
"Di agad ako nakapagsalita~"
"Ito na nga ba ang sinasabi ko eh~ Kapag nagparamdam na ang multo sayo tsaka ka naman matatakot~"
"Nagbibiro lang naman ako kanina e~ Di ko naman akalain na pati sakin magpaparamdam" sagot ko.
"*sigh* Ipabasbas kaya ulit natin ito?"
Humiwalay na ako kay Shyle,
"Kahit ilang beses pa natin ipabasbas yan, wala namang nangyayari e. Okay na ako. Tara na~"
Tumango na lang si Shyle tsaka sumunod sakin.
Pagkatapos ng activity namin, pinauwi na rin kami. 7:30pm. Ang uwian namin tuwing friday. Private School kasi ang pinapasukan ko.
"Tara na. Gabi na. Ayoko ng magpahuli pa dito" sabi ni Shyle.
Nag aayos na kasi kami ng gamit. Kami na lang ang naiwan dito dahil may inasikaso pa kami.
"Sige na, mauna ka na. Susunod na lang ako" sagot ko.
"Luh~? Okay ka lang? Nagparamdam na nga sayo kanina yung Moomoo tapos magpapaiwan ka pa rin dito? Tapang mo naman~" natatawa niyang sabi.
"Di ko kasi mahanap yung Earphone ko eh. Naiwan ko yata sa Gym. Teka, babalikan ko. Hintayin mo ako dito"
"Sasamahan na kita!"
"Okay lang. Hintayin mo na lang ako dito. Bantayan mo na lang ang gamit natin"
"Sige~ bilisan mo huh?"
"Oo" sagot ko at bumalik sa Field. Pinuntahan ko ang lugar na huli kong pinuntahan kanina.
"Nasaan na ba kasi yung Earphone ko?" inis kong tanong.
Nagpatuloy lang ako sa paghahanap.
"Ayun~! nandito lang pala e!" sabi ko tsaka kinuha ang Earphone ko na nakasabit sa upuan. Nilagay ko naman ito sa bulsa ko. Paalis na sana ako pero napansin kong bukas pa ang Ilaw sa mga poste. Pinapatay kasi nila ito bago mag uwian. Ang kaso, nakalimutan yata. Nagkusa na ako. And since, di ko naman maabot dahil mataas, tumuntong ako sa upuan tsaka pinatay. Pababa na sana ako kaso na out of balance ako~!
"Shit~! Mahuhulog pa yata~~ Ahhh!!" napapikit na lang ako at hinihintay na bumagsak ang katawan ko sa damuhan. Pero wala akong naramdaman. Minulat ko ang mata ko, at laking gulat ko dahil nakalutang ako~! Hindi, may sumalo sakin~ ngunit, walang tao! Damnit! Nag freak out ako! At biglaang bumaba! Nadapa pa ako sa takot. Shit!
Tumakbo agad ako pabalik ng Room!
"Oh ano? Namumutla ka na naman? Nagparamdam na naman ba? Sabi ko kasi, sasamahan na kita e!" Sabi ni Shyle.
"Hindi siya nagparamdam bhest~ N-niligtas ako ng multo! Damn! kinikilabutan ako!"
"Huh? Paanong niligtas?"
Kinuwento ko naman ang pangyayari at tumawa lang siya.
"Nagsasabi ako ng totoo!"
"Alam ko~ Nakakatuwa lang kasi. Good Ghost pala yung kung ganun"
"Good Ghost? Naah~ takot pa rin ako sa mga multo. Tara na bhest~ Uwi na tayo, bago pa ako mag faint sa takot"
Ngumiti na lang siya tsaka sumunod sakin.
Naabutan ko pa ang guard.
"Oh hija~ ano pang ginagawa mo dito? Kanina pa ang uwian huh? Akala ko nakauwi ka na rin"
"Ehh kuya, may inasikaso pa po kasi kami"
"Ganun ba? Nakauwi na ang mga kagrupo mo. Ikaw lang ang nag asikaso? Ang tapang mo hija Haha~!"
"Hindi po, dalawa po kami. Yung bestfriend ko po. Kasabay ko nga siyang uuwi ngayon"
Nakita kong parang namutla si Manong guard.
"B-bakit kuya?"
"I-ikaw lang mag isa hija. Wala kang kasama mula pa kanina. 20 kayong lahat ng estudyante diba? Lahat sila nakauwi na. Ikaw na lang ang naiwan"
"Huh? Ano bang sinasabi niyo? Nandito sya ---" lumingon pa ako sa likod ko pero walang bakas ni Shyle.
"Shyle? Kasabay ko lang siya kanina kuya~ Nauna na yata"
"Wala kang kasama hija~ kung nauna man siya. Tiyak na makikita ko yun"
Di na lang ako nagsalita. At ngumiti na lang.
"S-sige. Una na po ako" sabi ko.
Di pa rin mag sink in sa utak ko yung sinabi ng guard. :3
Pagkalabas ko ng gate~
"SunHee~!" sigaw ni Shyle sabay lapit sakin.
"Saan ka ba galing? bakit mo ako iniwan?"
"Nauna na ako, bumili pa kasi ako ng Candy e. Bakit?"
"W-wala. Tara na nga! Wag mo na ulit ako iiwanan huh?"
"Oo naman"
Nagsimula na kaming maglakad hanggang sa nakauwi na kami. Pagkarating ko ng bahay, di na ako kumain, diretso tulog na agad ako. Napagod ako. Sobra.
.
Nandito na ako sa School, maganda naman ang naging gising ko kanina.
"Oh? Ang aga mo yata? Lagi kang late eh" sabi ni Shyle.
"Napaaga ang gising e~"
"Di ako nakatulog kagabi. Buti na lang, di ako masyadong napuyat" sagot niya.
"Lagi ka na lang di nakakatulog sa gabi. Maiba nga tayo~ Ano bang pinagkakaabalahan mo sa gabi?"
Napangiti naman siya.
"Gusto mo talagang malaman?"
"Oo"
"Tumingin ka sa pinto"
"Huh?" tumingin naman ako sa pinto at nakita ang papasok na si Rapmonster.
Nag sink in naman agad ang gusto niyang iparating.
Napangiti pa ako.
"May gusto ka sa kanya noh?" pang aasar ko.
"Hindi lang gusto. Mahal ko siya. Mahal ko ang Ex boyfriend ko"
"Huh? Ex boyfriend mo siya?"
Tumango naman siya.
"Kelan pa bhest? bakit di mo sinabi sakin?"
"4 years ago pa. 4 years na sana namin ngayon kung hindi lang ako ....."
"Whut? 4 years ago mo pa hindi sinasabi sakin? 4 years?!"
"Secret relationship kasi"
"Ayt? pero ano ulit? Kung hindi lang ikaw ... ? What?"
"Wala bhest~ wag na nating balikan pa ang nakaraan"
"Wag daw balikan, pero ikaw naman ang nag ungkat"
Natatawa kong sagot.
"Ano ng nangyari after break up nyo?"
"Wala na kami naging komunikasyon simula ng maghiwalay kami. I really love him pero wala ng patutunguhan pa itong nararamdaman ko sa kanya"
"Luh? pwede naman kayong magkabalikan diba?"
"Imposible na bhest. Napaka imposible na. "
Gusto ko pa sanang magtanong pero alam kong di makakabuti para sa bestfriend ko.
Sinulyapan ko naman si Rapmon. Kaya siguro, ganyan na lang ang trato niya sa ibang tao. Dahil kaya kay Shyle?
Aisssh. Di ko na lang pinansin.
"Sige na. Punta na ako ng room ko huh?"
"Sige" Kung hindi ko pa nasasabi, magkaiba kami ng section. A-1 ako at A-2 naman siya. Nakita kong dinaanan niya ang table ni Rapmon at kitang kita ko rin na sinundan niya ng tingin si Shyle. I guess ... mahal niya pa rin siya.
Natigil ang pag iisip ko. Dumating na kasi ang prof namin. And as usual, nagturo lang naman siya.
After ng class namin, nag ayos agad ako ng gamit. Di kasi makakasabay si Shyle sakin. May lakad pa daw siya.
Kaya uuwi ako ng mag isa.
Lumabas na ako ng room.
Habang naglalakad, natigilan ako. Bigla kasing namatay ang sindi ng bombilya. Lumakas ang kabog ng aking dibdib. Napalunok pa ako. Shit. Bakit ganun? Sabay naman kami lumabas ng mga kaklase ko pero bakit feeling ko, ako na lang ang mag isa dito?! Binilisan ko ang paglakad ko. Pinatindi ng bombilyang patay sindi ang takot na nararamdaman ko. Nasa kalagitnaan na ako ng paglalakad at maaabot ko na ang banyo. Gusto kong paglabanan ang takot. To see is to believe. Nagmadali na akong maglakad hanggang sa marating ko ang Banyo.
Kanina pa kasi ako di nag pee. Nararamadaman kong sasabog na kaya ilalabas ko na.
Walang tao sa banyo. Pumasok ako sa isang cublicle, habang nag aayos ng suot kong blouse, narinig ko ang malakas na pagkalampag ng isang pintuan. Kung ganoon ay may estudyanteng pumasok o sumunod sakin. Pagkalabas ko ng banyo, laking gulat ko dahil bukas pa rin ang mga pintuan ng bawat cublicle. Saan nagmula ang malakas na kalampag ng pintuan? Di ko na alam kung ano ang iisipin pero nagsisimula na namang manlambot ang mga tuhod ko.
Tumingin ako sa salamin na nasa harapan ko, kitang kita sa mukha ko ang pagkaputla. Lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko ng biglang namatay ang ilaw. Damn~!
"G-guys? h-hello? M-may tao ba dyan?" utal kong tanong.
Di ako makaalis sa kinatatayuan ko. Parang naglue na rin ang mga paa ko sa sobrang takot na nadarama. 30 segundo din ang inabot bago nagkasindi pero laking gulat ko dahil pagkabukas ng pagkabukas ng ilaw~ Isang babaeng nakaputi ang nakita ko sa salamin mula sa aking likuran. Matalim ang titig ng babae. Nakakakilabot ang ngiting pinakawalan ng labi niya. Sa sobrang takot ko, napaupo pa ako sa sahig ng banyo at dagli dagli ding tumayo tsaka tumakbong palabas ng banyo. Patay-sindi ang bombilya. Naiiyak na ako sa takot. Ano bang nagawa ko? Bakit minumulto ako?! Pagkalabas ko ng gate ay tumatakbo pa rin ako, di ko namalayan na may paparating palang sasakyan. Pero bago pa ako masagasaan, may nagligtas sakin. Napaupo pa ako sa kalsada sa lakas ng pagkakatulak sakin. Walang tao~ sino ang nagligtas sakin? Sa sobrang takot na nararamdaman ko, napaiyak na ako.
"Tumigil ka na sa pag iyak~ ligtas ka na"
Tumingala ako. Pero walang tao. Kinakausap ba ako ng multo? Mas lalong kumabog ang dibdib ko.
"Ang putla putla mo. Halatang takot na takot ka ee. Fight your fears~"
Luminga linga ako, hinahanap kung saan nanggagaling yung boses.
"Sino ka ba?! Magpakita ka~!" sigaw ko.
Unti unti~ lumitaw ang katawan ng isang gwapong nilalang.
Sisigaw na sana ako ngunit naging mabilis siya at tinakpan ang bibig ko. Napakalamig ng kamay niya. Nanlalaki naman ang mata ko.
"Sabi mo magpakita ako. Tapos nung nagpakita na ako bigla ka namang sumigaw. Ano ba talaga?" malamig niyang sabi.
Di pa ako makapagsalita. Ngumiti naman siya tsaka tinanggal ang kamay niya sa bibig ko.
"Wag kang sisigaw. Baka mapagkalan kang baliw" sabi niya tsaka tumabi sakin.
"Di naman ako masama e. Good spirits ako"
Tinignan ko siya. Sa totoo lang, kakaibang multo siya.
Parang di nga siya multo e~!
Ang gwapo niyang nilalang. Napakakinis ng balat. Bagay din sa kanya ang suot niyang puting polo. Parang hindi siya patay. Pero bakit, nanginginig pa rin ako?
Nagulat naman ako ng tumayo siya at inilahad ang kamay niya.
"Tumayo ka na dyan" sabi niya at akmang hahawakan ako pero tinabig ko ang kamay niya.
"W-wag k-kang lalapit s-s-sakin~!" utal ko.
"Di kita sasaktan. Ilang beses na nga kitang niligtas diba? matatakot ka pa rin ba sakin?" tanong niya.
"S-sino ka ba? b-bakit ka nagpaparamdam sakin?"
"Ako si Jhope~ pero hobi na lang ang itawag mo sakin.
Hindi ako nagpaparamdam sayo. Dahil sarili mo mismo ang dahilan kung bakit mo kami nakikita"
"S-sarili ko?"
"Meron kang ikatlong mata~ at kahit man na pigilan namin ang sarili na hindi magpakita sayo? Makikita mo pa rin kami"
lumapit sya sakin.
"Dapat nga maging masaya ka pa dahil nakikita mo ang kabilang mundo ng mga spirits na kagaya ko. Blessing yan"
"P-pero y-yun lang ba ang dahilan ng pagpapakita nyo sakin?"
"Darating ang time na, kaming mga spirits ay mangangailangan ng tulong mo. At sa pagkakataong yun, di mo kami pwedeng tanggihan"
"Pero bakit ako? Ayokong malagay sa gulo~!"
"Magugustuhan mo bang mas dumami pa ang mabiktima? Makakaya mo bang hindi makamtan ang hustiya ng mga napaslang na walang kamuwang muwang sa buhay? Mga inosente? Matagal na kitang binabantayan. Dahil alam ko ang laman ng puso mo"
Natigilan ako. Napakaseryoso niyang magsalita. Parang hindi multo ang kausap ko.
"H-hindi"
"Yun naman pala. So you need to face your fears. Dahil darating ang araw na yun"
Ngumiti naman ako at lumapit sa kanya. Hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi. Napakalamig niya.
"Di ako makapaniwalang nahahawakan kita~ Multo ka ba talaga?"
Ngumiti lang siya tsaka nilagay ang kamay ko sa bandang dibdib niya.
"Tumitibok din ang puso ko"
"Paanong ---"
"Everything has it's own reasons"
Bumitaw naman agad ako.
"Uuwi na ako"
"Ihahatid na kita"
Tumango na lang ako.
Tulad nga ng sinabi niya, hinatid niya ako. Hinatid ako ng isang MULTO~!
Pumasok na agad ako at di na nagpaalam sa kanya.
Hinihiling ko na sana panaginip na lang ang nangyari sakin. At hindi ko na siya makita pa.
.
"Bhest~ Gising~!" yugyog ni Shyle sakin.
"Di ka ba nakatulog? mukha kang Zombie"
Napalinga ako. Nasa school na pala ako. Di ako nakatulog ng ayos kagabi. Feeling ko kasi may mga nakamasid sakin habang natutulog ako. 2 hours lang yata ang itinulog ko.
"Hindi nga. Sumasakit pa ulo ko" sagot ko.
"Tumayo ka dyan, dadalhin kita sa Clinic"
"Okay na. Wag na lang. Kaya pa naman ehh" sagot ko.
Napaantig ako ng makita si Rapmon na papasok ulit ng Room namin.
"Di mo pa rin ba siya kakausapin?" tanong ko.
"Para saan pa? Di niya rin naman ako maiintindihan"
"Ang taas din kasi ng pride nyo bhest. Paano kayo ---"
"Di naman talaga kami nag break in the first place. Ako ang pumutol ng komunikasyon namin, dahil alam kong hindi na mag wowork out"
"Di ko alam kung ano ang dahilan niyan pero ... Bhest, try to eat your pride"
Tumango na lang siya. After ng ilang minuto, dumating na rin ang sir namin kaya umalis na si Shyle.
Quiz pala namin ngayon. Di ako nakapag review! Binigay na samin ang quiz paper namin.
Habang nagsasagot kami, may biglang bumulong sa tenga ko at paglingon ko, isang nakangiting Hobi ang nakita ko.
Napasigaw pa ako dahilan para makuha ko ang buong atensyon ng mga kaklase namin, pati na rin ng prof ko.
"Anong problema Ms. Oh? bakit ka sumigaw?"
"W-wala po" sagot ko.
"Kung nagpapapansin ka lang, mabuti pang lumabas ka na lang. Nakakaistorbo ka sa klase ko."
"S-sorry sir" sagot ko.
Tinignan lang ako ng masama ni Sir tsaka nagpatuloy sa pagsusulat.
Napabuntong hininga na lang ako tsaka tinitigan si Hobi ng masama.
"Ano ba kasing ginagawa mo dito? Bakit bigla bigla kang nagpapakita? Napapahamak ako sayo e~!" inis na sabi ko.
"Quiz nyo kasi ngayon"
"Ano naman?"
"Di ka nag review"
"Oh tapos?"
"Alam mo ba ang sagot?" tanong niya.
Di agad ako nakasagot.
"E-ewan"
"Akin na nga yang paper" kinuha niya naman ang paper ko.
"Sagutan mo na"
"Di ko nga alam ee"
"Sasabihin ko nga eh"
"O-okay"
"1. Autumn"
"Ahh! Oo nga pala. Autumn nga!"
"Oo. 2. Winter"
Halos lahat sinabi niya. At ang resulta? perfect ko! ㅠㅠ
"Salamat pala kanina huh? Napahanga pa ang prof ko~" sabi ko. Nandito na pala kami sa Canteen. Lunch break kasi~
"Madali lang naman pala sakin yun~" sagot niya.
"Basta. Salamat talaga" sagot ko habang kumakain.
Tinititigan nya lang akong kumain.
"Gusto mo?" pang aasar kong tanong. Alam ko naman na di siya makakakain dahil nga multo siya.
Nginisian niya lang ako.
"Bilisan mong kumain. May klase ka pa"
"Oo na~"
After kong kumain, dumiretso na ako sa room.
Lumipas ang mga araw na magkasama kami ng 'Good Ghost'
Lagi niya akong sinasamahan, saan man ako magpunta. One time nga, napagtripan ako ng mga lalake. And guess what? niligtas niya ako. Nagtakbuhan pa yung mga lalakeng bumabastos sakin. Takot na takot sila haha~! sino ba naman kasi ang hindi matatakot sa multo diba?
Hobi always protects me whenever am i~ Ilang beses niya na rin akong niligtas. Di ko na nga mabilang ehh.
One time din, nagkasakit ako. Ang taas ng lagnat ko.
Buti na lang nandyan siya. Yeah~ Si hobi yung tumulong sakin.
Naging top 1 pa ako sa klase dahil lagi akong tinuturuan ni Hobi. Nagtaka nga bigla ang mga prof's ko dahil sa biglaang pagtaas ng grades ko.
Hobi is always with me, protecting and comforting me.
Somehow, di ko na alam pero i think, ang gaan na ng loob ko sa kanya. Basta masaya ako kapag kasama ko siya. Feeling ko may iba na.
"Booo!!"
"Ayyy! shit! ano ba?"
Out of nowhere kasi bigla na lang syang huminga't bumulong sa tenga ko.
"Ano ba ang iniisip mo? Mag review ka! May exam ka pa bukas"
Nandito kasi kami sa Garden namin. Pinapareview nya ako. =___= Never ko pa namang gawin yun.
"Turuan mo na lang ako bukas. Nakakatamad eh"
"Wag kang umasa lang sakin. Paano ka matututo nyan?"
"Naman eh~!"
Nagulat naman ako ng bigla syang tumayo at iwinagayway ang kamay.
"Akooo si Majin Buu at gagawin kitang Chocolate kapag di ka nag review~! kiyah!"
Napatawa naman ako.
"Oo na, baka kainin mo pa ako"
Ngumiti naman siya tsaka umupo sa tabi ko.
Pinagpatuloy ko na rin ang pagrereview. Napiga na nga yata ang utak ko dahil sa dami ng nireview ko -_-
Pero bigla akong napatigil. Tsaka tumingin kay hobi na ngayon ay nakapikit na. Tinitigin ko siya.
Patay na ba talaga ang kaharap ko? kung ganon, ano ang ikinamatay niya?
"Baka matunaw naman ako" sabi nya tsaka minulat ang mga mata.
"Masyado ba akong gwapo?" sabi nya sabay ngiti.
"Luh? Mukhang Angel kasi ang itsura mo. Matanong nga kita, Patay ka na ba talaga?"
"Patay na nga ba ako?" tanong din nya.
"So, di ka pa patay?
"Namatay na ba ako?"
"Patay ka na nga?"
"Mamamatay na ba ako?"
=_____= -Ako
Problema neto? ang sarap sapakin.
"Ano?" sya.
"Ang gulo mo Hobi Ah~"
"Di ko kasi alam ang isasagot sayo"
"Bakit? Di ka ba patay?"
"Patay na ba ako?"
"Aisssh~ Ewan ko sayo"
bakit pa nga ba ako nagtatanong? Alam ko namang patay na nga siya.
Tumawa naman siya tsaka hinawakan ang both cheecks ko.
A-ang lamig ng kamay niya.
"Think of me as a 'Good Spirits' na lang na nakawala sa katawan niya"
"D-di kita maintindihan. A-ano bang sinasabi mo?"
"Naaah~ Wag mo akong intindihin. Ang mahalaga, magkasama tayo. Sige na review ka na ulit" sagot niya tsaka ako binitawan.
Di ko na siya pinansin tsaka nag review. Di ko na nga namalayan na nakatulog ako eh.
Pagkagising ko, nasa kama na ako. Paano ako napunta dito?
"Gising ka na pala? Sakto. Kumain ka na, may pasok ka pa" Sagot ni Jhope
Napatingin naman ako sa beside table ko.
[7:00am]
Bumaba na agad ako. May pagkain na sa lamesa.
"Hobi ah~?" tawag ko kay hobi.
"Yes?" tanong niya bigla sa likuran ko.
"Takte! Ano ba? Bakit ka nanggugulat?"
"Di naman ako nanggugulat ah? Tinawag mo kasi ako. Nasa kusina kasi ako, nagtitimpla ng gatas mo"
"G-gatas?"
"Bakit? di ka ba umiinom ng gatas?"
"Hindi, may naalala lang ako"
Kadalasan kasi, si Mama ang nagtitimpla ng gatas ko.
Ngayon na lang ulit ako makakainom ng gatas.
Napangiti naman ako.
"Sige, maupo ka na. Dadalhin ko na ang gatas mo"
"S-sige"
Umupo na ako at dumating nga si Hobi na may dalang gatas.
Umupo siya sa harap ko.
"Ikaw ang nagluto nito?"
"Oo"
"Pero paano? Di ko pa natatanong pero paano? diba patay ka na kaya paan--"
"Di ko din alam. Wag mo ng intindihin yun, kumain ka na. May pasok ka pa"
"O-okay"
Sa gitna ng pagkain ko, nakatitig lang sya.
"Bakit ka pa kanina nakatitig? nakakailang hobi ah" >__<
"Ang Inosente mo kasing tignan" sagot niya sabay ngiti.
*Lub dub lub dub*
Teka, bakit biglang bumilis ang tibok ng hearteu ko? >__<
"Ahh~ hehe. Paano nga pala ako napunta sa kama? Diba nasa garden tayo kagabi?"
"Binuhat kita papunta doon. Nakatulog ka, yung nireview mo? Nandyan pa ba? May nastock?"
"O-oo. Pero hobi, di ko alam kung masasagot ko ang long exam namin. Tuturuan mo naman ako diba?"
"Tuturuan? Hindi Sunhee ah~ Pinagreview nga kita diba?"
"Pero hobi ah~ alam mo naman na never pa akong nakakuha ng mataas na walang pinagkop--"
"Kaya nga kita pinagreview diba? Hindi naman pwedeng nakasandal ka lang sakin. Paano kung wala na ako? sino magtuturo sayo? kelangan mong magkusa. Hindi ka matututo niyan"
Napabusangot naman ako.
"Oo na, natatakot lang naman ako sa pwedeng mangyari sa Exam mamaya"
"Alam kong kaya mo yan Sunhee. Malaki ang tiwala ko sayo :)"
"Oo na~ Sige na maliligo na ako" Dumiretso na ako sa banyo tsaka naligo.
.
Kinakabahan ko. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Nandito na ako sa School at Exam na namin. Pagkabigay ng Exam samin, napanganga agad ako.
Wala sa nireview ko yung mga tanong~! Shxt!
100 ang items na nasa test pero ni isa sa nireview ko? Wala. Damn!
Pinasagot na ng Prof namin ang Exam at kalahating oras na ang nakakalipas, wala akong naisagot. Enumeration damn.
Wala bang stock knowledge?
Mali ba ang nireview ko?
Di ko alam ang sagot!! :(
Luminga linga ako, hinahanap si Hobi pero wala siya.
"Ms. Oh?" biglang sigaw ng prof ko. "Y-yes sir?"
"Kanina ka tingin ng tingin sa gilid mo!"
"S-sir may hinahanap lang po ako"
"Oo at sagot ang hinahanap mo! Mind your own paper Ms. Oh!"
Di na ako sumagot. Napagbintangan pa akong naghahanap ng sagot.
Si Hobi naman kasi eh! Ano ng gagawin ko? :(
Natapos na ang oras na binigay. Pinasa na rin ang Exam namin at pina check na rin.
And guess what? 0 ako. Oo, 0 out of 100. Nadissapointed pa ang Prof ko, mukhang nagulat sa biglang pagbaba ng grades ko. Napayuko na lang ako, hiyang hiya ako. Lumabas naman ang prof ko, may gagawin yata.
Nakita ko namang napangisi ang President namin.
"Ano? Okay ba?" Nang aasar nyang tanong.
Suddenly, bigla na lang nag sink in yung pangyayari.
.
*Flashback*
"Talaga? kelan pa?"
"Ewan ko nga rin Shyle eh, di ko na maintindihan itong nararamdaman ko"
"Baka naman, yun na talaga?"
"Imposible ---"
"Uhm, excuse me?" singit ni Janine, ang president namin.
"Bakit?"
"Eto yung reviewer mo para sa Long Exam. Mag aral kang mabuti huh? No. 1 fan mo ako"
nakangiti nyang sabi.
"S-salamat, sige"
*End of Flashback*
.
Bigla naman napatikom ang mga kamao ko tsaka tumayo sa kinauupuan ko at lumapit kay Janine sabay ginamitan ng Taekwondo moves sa pamamagitan ng paglagay ng dalawang kamay niya sa likod at pagtulak sa ulo nya gamit ang isang kamay. So bale, nakapatong ang ulo niya sa desk.
"A-aray! Ano ba?! Lumayo ka nga!" Iritadong sabi nya habang pumipiglas.
"Nasaan ang reviewer mo?"
tanong ko sa matiim na boses.
"Bakit? Anong gagawin mo?!"
"Sabi ko nasaan?"
"Bitaw---"
"NASAAN ANG REVIEWER MO?!" bigla kong sigaw at mas hinigpitan ang pagtulak sa kanya. She winched in pain.
"A-a-aray! T-t-teka -- A-aray!"
"Nasaan nga kasi?!"
"N-nasa A-a-aray .. bag!"
Binitawan ko naman sya at kinuha ang bag nya. Agad kong nakita ang Reviewer tsaka binuklat. Tama ako, iba ang binigay nyang reviewer sakin. Napaigting ang bagang ko tsaka sya tinitigan ng masama.
"Sinadya mo ito diba?" tanong ko. Iginagalaw galaw nya ang kanyang kamay, pagpapakita na nasaktan talaga siya.
Nagulat naman ako ng tumayo siya at tinulak ako.
"Ano bang problema mo huh?! Balak mo ba akong balian ng kamay?!"
"Di mo pa sinasagot ang tanong ko. Sinadya mo ito diba?" sabay pakita ng reviewer.
"Hindi! Bakit ko naman gagawin yan? Di mo kasi tinitignan!"
Unti unting nagsarado ang mga palad ko.
"Alam mo ba na buong magdamag akong nagreview?! Dahil gusto kong maipakita sa sarili ko na kaya ko yun? Tapos malalaman ko na lang na hindi pala yun ang rereviewhin?!"
"Tatanga tanga ka kasi!" sagot nya at nag akmang aalis na pero ginawa ko ulit ang Taekwondo moves ko sa kanya.
"U-u-ughhh!! Ano ba? Bitawan mo u-ugggh!"
"Napakasama mo! pinaasa mo ako sa wala!!"
"T-tama na! Nasasa---"
"Sir! Ayun po sila!" sigaw ng isa kong kaklase kasama ang sir namin. Nagsumbong pala ang kaklase ko. How nice =____=
"Sir~ Tulong! sinasaktan nya ako!" Shxt. Ang galing magpanggap!
"Ms. Oh? Anong ginagawa mo?! Anong nangyayari dito?"
Binitawan ko naman si Janine. Lumapit naman sya kay sir with matching iyak pa kay sir. Ang plastik bhe. =___=
"Prof, siya po kasi, bigla biglang nananakit. Nanahimik po ako"
"Nanahimik? Sir, ibang reviewer po ang binigay nya. Kaya wala akong naisagot kahit isa!"
"Sir, hindi po totoo yun"
"Want a proof? Eto sir, iba ang binigay niya. Nagpakahirap akong magreview pero iba pala?"
"Ms. Janine, explain this thing"
"Sir, wag kang maniwala sa kanya. Hindi ko pinalitan yun! Eto pa nga oh~ May pangalan pa niya" Sabi nya sabay bigay ng reviewer kay Sir na may pangalan ko. Paanong nangyari yun? Di ko matandaang sinulatan ko ng pangalan yun.
"Maaaring, iba po ang kinuha nya at di nya sakin kinuha para ako mapagalitan nyo. Dahil natatakot sya na mataasan ko siya!"
"Hindi totoo yan! di ko sinulatan yan!"
"Ms. Oh, nandito na ang evidence. Wag ka ng mag deny pa."
"Pero--"
"Go to the office Ms. Oh. Now."
Pagkasabi nya nun, umalis na siya. Napangisi naman si Janine. Napayukom nalang ang kamao ko at pumunta ng office.
Pagkarating ko doon, sandamakmak na salita ang pinatol sakin.
Inassign ako sa paglilinis ng bawat room sa buong School at suspended sa klase for 3 days. Nice. Ang saya lang. Sobrang saya. Nandito ako ngayon sa Rooftop ng University namin. Hanggang ngayon, di pa rin mag sink sakin ang nangyari.
"Alam ko kung ano ang totoo" nagulat ako. Nasa tabi ko na pala si Rapmon.
"Kanina ka pa ba?"
"Oo, di mo lang ako napansin kanina. Okay ka lang? Nakita ko ang buong pangyayari kanina. Alam kong wala kang kasalanan doon."
"Nandyan na eh. Wala na akong magagawa"
"Di mo ba gagantihan si Janine? Sabihin mo lang sakin at ipapasalvage ko na siya"
Napatawa naman ako.
"Gago! Wag naman. Okay lang talaga ako. Ngayon lang kita nakausap pero feeling ko close na agad tayo"
Ngumiti naman siya.
"Kaibigan ka kasi ng Girlfriend ko. Miss na miss ko na nga siya"
"Bakit di mo sya kausapin? Pwede pa naman diba?"
"Ilang beses ko ng ginawa yun pero di nya ako sinasagot.
Kung alam ko lang na ganito ang kahahantungan ng pag iibigan namin? Mas pinahalagahan ko siya. Di ko dapat siya hinayaang lumayo sakin. Edi sana, nandito pa siya hanggang ngayon diba? 4 years na ang nakakaraan simula ng mawala sya sakin pero hanggang ngayon, di pa rin ako maka move on. Di nawala ang pagmamahal ko sa kanya" sagot niya.
"Pwede nyo naman pang ayusin yan diba? May chance pa"
"Paano nga? Sabihin mo nga! Wala na nga siya diba? Iniwan nya na tayo."
"Di kita maintindihan. Ano bang sinasabi mo?"
"Sunhee, 4 years na syan--"
"Sunhee?" di natuloy ang sasabihin ni Rapmon. Bigla kasing dumating si Shyle.
Umupo siya sa gitna naming dalawa. Natahimik si Rapmon.
"Pinag uusapan nyo ba ako?" tanong ni Shyle.
Tumayo naman si Rapmon.
"Una na ako. May gagawin pa ako" sabi nya tsaka umalis.
"Rap--"
"Wag mo na siyang tawagin Sunhee. Pabayaan mo na siya"
"Shyle, di ko maintindihan eh. Parang ang bigat bigat ng nararamdaman ni Rapmon"
"May mga tao naman talaga na may mabigat na problema diba?"
"Hindi eh, ibang iba ang sa kanya. Tsaka alam mo ba? Mahal na mahal ka pa rin talaga niya. Gusto ko kayong magkaayos na dalawa"
"Wag na Sunhee. Makakalimutan nya din ako"
"Lagi na lang ganyan. Di ka niya magawang malimutan Shyle! Mahal na mahal ka niya. Bakit di mo sya magawang harapin? Ang hirap sa inyo, ang tataas ng pride nyong dalawa! Ayaw nyong harapin ang isa't isa!"
"Hindi mo kasi naiintindihan Sunhee"
"Paano ko maiintindihan kung ayaw mo saking sabihin? nandito ako. Tutulungan kita"
Ngumiti naman siya.
"Haharapin ko din siya.
Siguro, hindi pa lang ito ang tamang panahon"
"Shy--"
"Maniwala ka sakin Sunhee, darating ang araw na mauunawaan mo rin ang lahat"
sagot nya. Nakatingin lang ako sa kanya. Kitang kita sa mga mata niya ang pain at sadness.
Niyakap ko na lang siya ...
Kasabay nun ang pag akyat ng buong kilabot sa katawan ko.
.
"Hija, hija gising!" sabay yugyog sakin.
Napamulat naman ako. Ang guard pala.
"B-bakit po?"
"Anong bakit po? Ikaw dapat ang tatanungin ko nyan. Bakit dito ka natutulog? Gabi na. Umuwi ka na"
Tsaka ko lang narealize na nandito pa rin ako hanggang ngayon sa Rooftop. Gabi narin. *Time check* 8:30pm.
Bakit di ako ginising ni Shyle?
"N-nasaan po si Shyle?"
"Sinong Shyle?"
"W-wala po. Mauuna na po ako" sagot ko at aalis na sana pero bigla akong natigilan.
"Mag ingat ka Hija. Maraming kaluluwa ang nakakapit sayo.
Di mo alam pero isa sa kanila ang kasama mo"
Napalingon ako bigla. Nakatalikod si Manong guard.
"Ano pong ibig nyong sabihin?"
"Huh? Ano yun?" tanong niya sabay harap.
"May sinasabi kayo kanina tungkol sa kaluluwa?"
"Wala akong sinasabi hija. Hala, sige, umuwi ka na. Baka mas lalo ka pang gabihin"
"Sige po"
Bumaba na ako ng rooftop.
Habang naglalakad, bigla akong napaisip sa sinabi ni Manong guard? siya nga ba ang nagsabi nun? Pero kung hindi sya? Sino?
Ayoko ng isipin. Mas kinikilabutan lang ako.
'Di mo alam pero isa sa kanila ang kasama mo'
Si Hobi kaya ang tinutukoy niya dito? I guess, siya nga.
Pero good ghost naman si Hobi, so bakit kelangan ko pang mag ingat? Haha.
Habang naglalakad, biglang nag ring ang phone ko.
Tumatawag si Shyle.
Nagtatampo nga pala ako sa bruhang to. Iwanan ba naman ako? -.-
"Oh hello?"
"Sunhee?"
"Oh ano? Salamat nga pala sa pag iwan sakin huh? Grabe. Salamat talaga."
"Sorry by, nahilo kasi ako bigla. Gigisingin sana kita para sana magpasama pero wala pa ako sa labas bigla na lang akong nag faint. Paggising ko nasa bahay na ako. Pupuntahan nga sana kita ngayon eh. Nakauwi ka na ba?"
"Okay lang by. Pauwi na. Okay ka lang ba?"
"Wag mo akong alalahanin by.
Ikaw ang inaalala ko. Bilisan mong umuwi, wag kang magpapaabot ng 9pm dyan!"
"Teka bakit?" napatingin ako bigla sa relo ko.
8:59pm.
"Delikado by. Basta umuwi ka na agad"
"By, 8:59pm na"
"Ahh shxt! By, dyan ka lang! Pupuntahan kita! Wag kang lalagpas sa gitna ng university"
"G-gitna?" Napatingin ako sa likod ko. Nalagpasan ko na ang gitna. Malapit na rin ako sa dulo ng University.
"B-by~ N-nasa dulo na ako. Ano bang nangyayari?" nanginginig kong tanong.
"Ano?! Naman! Sunhee tumakb-- *toot* *toot*"
"H-hello? By? by?!"
Napagtanto kong lowbatt na pala ang phone ko.
Napalunok na lang ako bigla.
Humangin kasi ng malakas. Lumakas ang kabog ng dibdib ko. Di na rin ako makalakad, nilalambot na rin ang tuhod ko.
Hanggang sa nakakita ako ng parang portal. Black portal.
At di ko namalayan na kusa na palang lumalakad ang mga paa ko papunta doon.
Di ko na rin maalis ang tingin ko doon. Para akong na hypnotize. Malapit na ako ng biglang ..
"Shyle!!! Wag!!" May naramdaman na lang akong yumakap at nagtulak sakin.
Then everything went black.
.
"Sunhee? Gising! Sunhee" Napamulat naman ako ng mata.
"Hobi?" nasa harapan ko kasi si Hobi at mukhang nag aalala.
Bumangon naman ako. Nasa rooftop pa rin kami?
"Anong ginagawa natin dito?" tanong ko.
"Ikaw nga ang dapat kong tanungin eh. Bakit ka nandito?"
Napatingin ako sa paligid.
"Panaginip lang ba yun?"
"Ang alin?"
"W-wala. Si Shyle? Nasaan siya?"
"Pinauna ko ng umuwi"
"Huh? nakikita ka din nya?"
Mukhang namutla naman siya. Di akalaing madudulas?
"Ehh~ O-oo"
"Kelan pa? May 3rd eye din ba siya?"
"Hindi ko alam Sunhee. Teka, bakit ba ikaw ang nagtatanong? Ako dapat ang magtanong diba? Ano bang ginagawa mo dito?"
Napabusangot naman ako tsaka kinuwento ang buong pangyayari.
Bigla namang nag alburuto si Hobi kaya kinalma ko siya at sinabing pabayaan na.
"Kaya pala ang lungkot ng mga mata mo"
"Nasayang kasi ang effort ko Hobi, gusto sana kitang isurprise pero sa lagay na ito? Ako pa ang na surprise"
[ Please play 'Words I Couldn't Say Yet by AOA Choa to feel the beats in this story and for better reading. Swear you will feel it. Just Play my recommend song. :) ]
Napangiti naman siya At biglang humawak sa kamay ko. Napabitaw pa ako dahil sa lamig na bumalot sa kamay ko.
Sobrang lamig ng kamay niya mga bes. ㅠ3ㅠ
"Bakit?" tanong niya.
"Ang lamig ng kamay mo Hobi. Parang yelo sa lamig"
"Di ka pa rin ba nasasanay? Lagi namang magkahawak ang kamay natin ah?"
"Anong lagi ka dyan? Pangalawang beses pa lang yata ito ah~!"
"Yun ang akala mo" sabi nya sabay tawa.
Binatukan ko naman siya.
"Aray! Why so sadist? /pout/"
"Aigoo~ tigilan mo nga ako sa kakapout mo Hobi. Alam kong Cute ka pero wag ka naman ng magpa cute pa lalo. Naiinis ako ehh" sagot ko.
Nagulat naman ako ng bigla nyang ilagay ang dalawa nyang kamay sa magkabila kong balikat tsaka niya ako tinitigan. He smiles.
*Gulp* H-hobi. A-ang puso k-ko.
"Bakit? Nagkakagusto ka na ba sakin?" tanong niya.
"Paboo~ Ano ka? Never noh. Lumayo ka na nga!" sagot ko at pilit na iniiwas ang mapang akit nyang tingin.
"Kung ganon, bakit di mo magawang tumingin sa mata ko ng diretso?" sabi niya tsaka niya inilagay ang Noo nya sa Noo ko.
Sa sitwasyong yun, Nagawa kong titigan ang kanyang mga mata.
"H-hobi~" I muttered.
"Sunhee? Namumula ka" he tease.
"Ugh! Ano ba, lumayo ka nga Hobi. Uupakan na talaga kita" Sabi ko in a pigil kilig tone xD
"The question is ... Kaya mo?" he again tease as he shows his killer smile.
*Lub dub* *lub dub* *lub dub*
Napahawak ako sa dibdib ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Di pwede ito. Kelangang may gawin ako.
Nagulat ako ng bigla niyang hawakan ang kamay ko and he put his another hand to my cheecks.
"Ang init mo Sunhee"
Mas lalong lumakas ang tibok ng puso ko.
"A-ano bang ginagawa mo?"
He touch the edge of my nose and again he shows his dazzling smile and he hug me. Sa sitwasyon namin, mas lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko. Di ko na k-kaya. M-mali ang iniisip ko. Mali!
Agad ko naman syang tinulak.
"Ano ba? Sabing lumayo ka sakin eh! Hindi ka ba nakakaintindi?!" I said na mangiyak ngiyak na.
"Sunhee?" sabi niya at nagbalak lumapit sakin pero pinigilan ko siya.
"Wag ka na munang lumapit! Pwede?" Sagot ko tsaka tumakbo palayo sa lugar na yun. Nakarating ako sa lugar na madalas kong tambayan. Sa may bench, makikita kasi dito ang mga Stars kaya marerelax ang isip mo. Napatingin ako sa langit. Tuluyan na ring tumulo ang luha ko.
*Lub dub* *lub dub* *lub dub*
Napahawak ako sa dibdib ko. Ang lakas lakas ng tibok ng puso ko. Ano bang nangyayari sakin? Gulong gulo na ako. Nagkakagusto na ba ako kay hobi? nagkakagusto na ba ako sa isang multo? Ano ba? Sinampal sampal ko na ang sarili ko.
"Sunhee! Gumising ka! Di ka pwedeng magkagusto sa isang multo!" inis na sabi ko sa sarili ko. Suddenly, may bulalakaw na biglang nahulog mula sa maliwanag na langit.
Ang daming bulalakaw na nagsihulog.
"Di ka ba hihiling?" nagulat na lang ako sa boses na biglang nanggaling sa likuran ko. Si Hobi. Tumabi naman siya sakin.
"Anong ginagawa mo dito?! Diba sabi ko sayo lumayo ka muna?! Ang kulit mo din eh!" Inis na sabi ko at aalis na sana pero pinigilan nya ako at pinaupo muli sa bench.
"Ano bang problema? Bakit ka nagkakaganyan? Di na nga kita maintindihan eh"
"Di mo kasi naiintindihan Hobi"
"Dahil ba yun sa kanina Sunhee? Okay. I'm sorry. Di ko naman alam na --"
"Wag mo na lang ipaalala Hobi. Please, ngayong gabi lang. Pabayaan mo muna ako"
"Hindi Sunhee, di kita pwedeng iwan. Ayokong mapag isa ka dito. Di mo pa nga sinasabi sakin ang problema mo mula kanina hanggang ngayon ehh"
Humarap naman ako kay Hobi.
Kitang kita sa mata niya ang pag aalala. Hinawakan nya naman ako sa pisngi.
"Ano bang problema?"
Napahawak naman ako sa kamay niyang nakahawak sakin.
"Di ko din alam Hobi~ Di ko na nga din maintindihan ang sarili ko. Gulong gulo na din ako.
Di rin kita na surprise bagkos ako pa ang na surprise sa Exam"
"Di ko alam kung paano kita mapapakalma. Tsaka di mo naman kelangang isurprise ako dahil ngayon pa lang na surprise na ako dahil hindi ko lubos akalaing makakasama kita."
"H-hobi~" I muttered.
Nilapit nya naman ang mukha niya sakin tsaka ako hinalikan sa Gilid ng labi ko. Kasabay ng pagbagsak muli ng luha ko.
Humiwalay naman agad siya tsaka pinunasan ang luha ko.
"Wag ka ng umiyak. May alam akong lugar na alam kong ikatutuwa mo. Tara?"
"Saan?" tanong ko.
"Basta" hinawakan nya naman ako sa kamay. Naramdaman ko muli ang malamig niyang kamay. Pero this time, he entertwine his hand on mine.
*Lub dub* *lub dub*
Napahawak ako sa dibdib ko.
Di ko na muna pinansin ang itinitibok ng puso ko.
Ayokong mag isip tungkol dito. Natatakot ako.
.
Nakarating kami ni Hobi sa isang peryahan.
"Peryahan?" Excited kong tanong.
"Nakuwento kasi ni Shyle na gustong gusto mo daw ang peryahan. Kaya dito kita dinala"
Napangiti naman ako.
Hinila ko naman siya papasok.
"Dali na, excited na ako!"
Pagkapasok naman, napahanga pa ako. Ibang iba na ang peryahan kumpara noon.
Naglibot ang mata ko sa kalakihan ng Peryahan.
"Nagustuhan mo ba?"
"Oo hobi~ Tara. Doon tayo"
Hinila ko naman siya sa Maze Mirror. Kung saan maraming salamin at kelangan mong mahanap ang lugar palabas. Ang kulit kulit ni Hobi. Tuwang tuwa siya sa salamin na nadadaanan namin.
May twist mirror kasi, twin mirror etc. na talaga namang matatawa ka sa magiging itsura mo. Naglaro din kami sa throw the can at ang premyo ay ang malaking teddy bear.
Nung una kong try? Wala akong nakuha. Ang hirap tamaan.
Pero nagulat na lang ako dahil bigla siyang pumunta sa likod ko at hinawakan ang kamay ko.
Kinokontrol niya ang pagbato ko ng Can. At ang resulta? Nakuha ko yung malaking teddy bear. Sumakay din kami ng Carousel. Sa likod ko siya sumakay, ang saya lang dahil parang bumalik kami sa pagkabata namin.
Marami pa kaming ibang pinuntahan at pinasukan.
Hanggang sa napagdesisyunan niyang sa HORROR HOUSE naman kami pumunta!
Nanlaki pa ang mata ko nun at nagbalak tumanggi pero dala na rin ng curiosity pumayag ako. Pumunta naman si Hobi sa nagtitinda ng ticket.
"My father owns this --"
"I know Sir. Nakalabas na pala kayo?"
Napanganga ako. Nakikita niya si Hobi? Pero anong nakalabas? Saan?
"Yeah, maybe. 2 tickets para sa amin ni Sunhee" sabi niya tsaka ako hinila.
Tinitigan naman ako ng babae.
"Is he your girlfriend Sir?"
"I don't know? Maybe"
A-ano daw? M-maybe?
"Oh okay. Here's the two ticket. Enjoy" Kinuha naman nya agad ang ticket at binigay sakin ang Isa. "Hobi? nakikita ka niya?"
"May 3rd eye din kasi siya"
"Talaga? Ikaw pala ang anak ng may ari neto? Kaya pala.
Pero, about sa nakalabas thingy niya. Ano ibig sabihin nun? Nakalabas saan?"
"Naaah~ Wag mo ng isipin yun. Tara? pasok na tayo" sabi niya tsaka ako hinila papasok.
Wala na akong nagawa.
Sa pintuan pa lang, kitang kita ko na ang kadiliman na tatahakin namin.
Napalunok pa ako.
"Sunhee~? Tara na?" sabi niya.
"Sige" ngumiti naman ako.
Pumasok na kami at unang kalabog pa lang ng mga dingding napasigaw na ako.
Napakapit pa nga ako kay Hobi.
*Boogsh* *Boogsh*
Napapikit na ako at napahigpit ang pagkapit ko sa jacket na suot ni Hobi. Palakas ng palakas ang kalabog ng mga dingding. Isama mo pa ang nakakabinging palahaw ng kaluskos.
"Relax ka lang. Mga tao lang sila." sagot ni Hobi.
"Look at her. Nag iisa lang sya pumasok dito" narinig kong sabi ng isang babaeng nananakot yata.
"Ang lakas ng loob bes. Tignan natin kung makayanan nya ang takot pagdating kay Devilla" sagot ng isa.
Devilla? Sino yun? Di ko na lang pinansin. Patuloy ang pananakot na ginagawa nila hanggang sa marating namin ang apat na pintuan na may papaliko. Sa hindi sinasadya napatapak ako sa isang parisukat at kasabay nito ang pagyanig ng Horror house.
Naramdaman ko nalang na may kumakalabit sakin at "Boo" sabi niya paglingon ko. Isang demonyong nakakatakot ang isura ang nangalabit sakin.
"Aaaahhhh!!!!!" sigaw ko at tumakbo ako palayo not knowing na lumalayo ako kay hobi.
"Sunhee!"
Napatigil ako.
"H-hobi?" Wala na si Hobi sa tabi ko. Shxt. Napalayo ako sa kanya.
"H-hobi? Hobi~!"
Nagpapanic na ako. Lalo na at napakadilim ng paligid. Wala akong makita, isa pa. Di sapat ang mumunting ilaw para maaninag ko ang daan.
Sinubukan kong pakalmahin ang sarili ko ngunit deep inside, sobrang takot na ang nararamdaman ko. Di ko pa naman din alam ang daan palabas.
"H-hobi?" tawag ko habang binabalangkas ang daan.
*Boogss* *Boogss*
"AHHH!" sigaw ko sabay takip ng tenga. Nagsisimula na naman silang paingayin ang yero sa pamamagitan ng paghataw dito.
*Boogsh* *Boogsh*
Hinanap ko ang daan, kung saan saan ako nakarating.
Ang daming nakapaligid sakin pero hindi ako nagpapadala dahil alam kong mga tao lang sila na nananakot.
"Walang patutunguhan ang takot mo Sunhee, labanan mo ang takot mo. Hindi ka makakaalis dito kung iyak at takot lang ang gagawin mo" sabi ko sa sarili upang mapakalma ako.
Panay palahaw, tawa at kaluskos ang naririnig ko.
Ang lakas lakas na rin ng kabog ng dibdib ko.
"Hobi~ nasaan ka ba?" bulong ko habang nakatakip pa din ng dalawang kamay ko ang aking tenga. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad. DEAD END. Damn. Pero hindi iyon ang ikinabahala ko. May kabaong sa kinalalagyan nun at may tirik na kandila sa ibabaw nato. Sa gilid naman ay may bulaklak ng patay na may nakalagay pang 'YOU CAN'T EASILY LEAVE THIS PLACE!'
Dala na rin ng curiosity ko kahit na panay ang kabog ng dibdib ko, sinilip ko ang laman ng kabaong. May isang tao na nakahiga, di ko alam kung patay ba o buhay. Nagulat na lang ako ng bigla siyang nagmulat. Kaya napaupo ako at napaatras. Dahan dahan siyang bumangon at ngumiti ng nakakakilabot. Nanlalaki ang mata ko ng hawakan nya ang apoy ng kandila tsaka hinipan.
Dahilan para mas lalong dumilim ang paligid.
Bigla ding nawala ang hiyawan. Wala na akong naririnig.
Tsaka ko lang naalala na may Emergency Lighter pala ako.
Kinuha ko ang lighter ko at sinindihan.
Halos mabitawan ko ang lighter na hawak ko. May malaking Salamin sa harap ko ngayon.
At sa likod ko ... Nandun ang babaeng nakita ko sa Corridor. Nagsimula itong ngumiti.
'Hozzh' namatay ang sindi ng lighter.
Sinindihan ko muli ang lighter. Ngunit sa pagkabukas nito, mukha ng babae ang sumalubong sakin!
"AAAAHHH!!" Takot na takong kong sigaw. Agad kong nabitawan ang lighter at tumakbo palayo.
Nagsimula na akong umiyak!
"Booo!!"
"Ahh! Lumayo kayo sakin!!" Gaano ba kalaki ang Horror House nato?! Nagsimula na naman ang hiyawan.
"Yiehehehehe!!!!" nakakakilabot ang tawang binitawan nila.
Takbo lang ako ng takbo, hindi alam kung saan pupunta.
Hanggang sa marating ko muli ang DEAD LINE.
"*Sob* Gusto ko ng makalabas dito. Hobi~ n-nasaan ka ba kasi?" hagulgol ko. Umiiyak na talaga ako. Di ko na napigilan ang sarili ko. Napaupo na ako at ibinaon ang mukha ko sa tuhod ko.
'Tulungan nyo ako~'
'Nyeeeee nyeee'
'HEHEHEHEHE'
'WAAHHH'
Iyak, Tawa at paghingi ng saklolo ang tanging naririnig ko.
"Pssst"
"Pssst"
"Ate Sunhee~" napaangat bigla ang ulo ko. 'Ate Sunhee?' may tumawag sakin.
"Ate Sunhee~" Bulong sakin.
May bumulong sakin.
Dahan dahan ko naman itong nilingon at nakita ko muli ang babae sa salamin.
Ngumiti ito.
"Namiss mo ba ako?" malamig niyang tanong tsaka ngumiti.
"WAAAHHH!!!" sigaw ko tsaka tumayo at nagtatakbo.
"HINDI KA MAKAKALAYO!!!" Sigaw niya at naramdaman kong hinabol ako. Hilam na sa luha ang mga mata ko. Takot na takot na ako.
Hanggang sa may humawak sa magkabila kong balikat at niyugyog ako.
"AHHH BITAWAN MO AKO! BITAWAN MO AKO!" pagpupumiglas ko.
"Sunhee~ Kumalma ka"
"BITIWAN MO AKO!! PAKIUSAP!"
"Sunhee! kumalma ka! kumalma ka! Ako ito"
"BITAWAN MO AKO! BIT---"
Napatigil ako bigla. May tumakip sa bibig ko ... Mainit na bagay.
*Lub dub* *lub dub* *lub dub*
Humiwalay naman siya.
"H-hobi~" i muttered.
"Ano? Okay ka na ba?" tanong niya. Bigla naman akong napahagulgol at niyakap siya.
"Gago ka! Saan ka ba nagpunta! hindi mo ba alam na halos mamatay ako sa takot?!"
"Ikaw ang lumayo sakin Sunhee. Bigla ka na lang bumitaw sa kamay ko. Nabaliw ako sa kahahanap sayo. Okay ka lang ba? Nasaktan ka ba?"
"Ilabas mo na lang ako dito. P-please. Ilabas mo na lang ako dito"
"Oo, oo. Wag kang mag alala"
Tulad ng hiling ko. Nilabas niya ako. Di ko alam kung paano kami nakalabas basta ang alam ko lang? makakalayo na kami sa lugar na yun.
Dinala ako ni Hobi sa Dagat
Rinig na rinig ko ang malakas na paghampas ng Alon.
"Bakit tayo nandito?" tanong ko.
"Malamig kasi dito. Kitang kita ang kagandahan ng mga bituin. Masarap pa ang simoy ng hangin. Marerelax mo ang utak mo. Okay ka na ba?"
"Oo. O-okay na"
"Bakit di mo sinabi sakin na takot ka pala sa Horror house? Sana di na lang kita dinala doon"
"Hindi naman iyon ang ikinakatakot ko ehh. Alam kong mga tao din sila, kagaya ko. Isa lang naman ang kinakatakutan ko."
"Sino?"
"Di ko siya kilala Hobi. Pangalawang pagkikita na namin ito. Ang di ko lang maintindihan, bakit tinawag niya akong Ate? at bakit siya nagpapakita sakin? Anong dahilan?"
Nakita kong napatigil si Hobi saglit.
"Babae ba siya?"
"Oo. May alam ka ba sa nangyayari Hobi?" tanong ko.
"Wala. Wala akong alam" sagot niya na parang nag aalinlangan.
"Wala? Sigurado ka ba?"
"Oo. Siguro, kelangan pa kitang bantayan ng maigi" sagot niya.
"Bantayan?"
"Oo. I'm afraid na pwede kang mawala sakin"
[Please play 'Words I couldn't say yet by Choa or Hongki again :)]
*Lub dub* *lub dub*
Di na ako sumagot. Naiilang ako sa sinasagot niya. Pero suddenly, bigla kong naalala ang ginawa kanina.
"Hobie? bakit nga pala ... hinalikan mo ako kanina?"
Tumingin naman siya sakin.
"Smack yun. Hindi pa halik yun."
"Nagdikit ang mga labi natin, kaya halik na rin yun. At tsaka~ wag ka 5 seconds din yun" boses bata kong sabi.
Nagulat naman ako ng tumawa siya. "Anong nakakatawa? totoo naman ah?"
"Ang cute mo kasi. Haha"
Bigla naman siyang lumapit at hinubad ang jacket niya tsaka niya nilagay sa balikat ko.
"Malamig, baka lamigin ka"
"Ano nga? Bakit mo nga ako hinalikan?"
Ngumiti naman siya.
"Ang ingay mo kasi kanina. Nabibingi ako sa sigaw mo"
"Kaya .... hinalikan mo ako?"
"Hindi nga halik yun ehh. Smack yun!"
"Naglapat ang labi natin. Ang tagal din nun. Kaya halik yun" pangungulit ko.
Nagulat naman ako ng bigla niya akong pinaharap at hinawakan sa magkabilang pisngi. "Hobi?"
Ngumiti naman siya tsaka lumapit sakin.
*lub dub* *lub dub*
He close his eyes ... at tuluyang naglapat ang labi namin.
*Lub dub* *lub dub* *lub dub*
Ang lakas lakas ng tibok ng puso ko!
Nanlalaki ang mata ko. But Hobi's eyes was shut closed.
Si hobi~ ..
Humiwalay naman siya tsaka ngumiti.
"Smack ang tawag diyan"
Di ako sumagot. Basta ang alam ko lang, ang lakas lakas ng tibok ng puso ko.
Naramdaman kong nilagay niya ang left hand niya sa batok ko.
"Ito ang tunay na halik" he said smiling.
At unti unting lumapit sakin.
3 inch~
2 inch~
1 inch~
Hanggang sa tuluyan ng naglapat ang labi namin. Kasabay nun ang pagputok ng mga fireworks.
Our eyes are both open. Waring nagpaparamdaman.
Until ipinikit niya na ang mata niya and he slowly move his lips on mine. Very gentle.
His hands slide on my waist pulling me closer, napayakap tuloy ako kay Hobi sa sobrang pagkadikit namin.
Nakamulat lang ang mata ko and finally i decided to close my eyes.
His kisses is very hot. Too hot that makes me think different.
I pushed him back.
"Sunhee?"
"Patay ka na ba talaga?"
"Bakit?"
"Ahh ... W-wala"
Dumistansya naman ako kay hobi at muling humawak sa dibdib ko. Sobrang lakas ng tibok puso. I felt awkward somehow.
Di na halos ako makatingin.
"Y- ... yan ang tinatawag na Passionate kiss. Yan yung halik na s-sinasabi