Luca.

Hoofdstuk 19.

Femke en ik werden wakker.

Toen we op school aankwamen moesten we naar meneer van Dijk, we moesten daar werken, ik snapte niet waarom maar ik deed het wel gewoon.

'Zo meiden.' zei meneer van Dijk, ik keek om me heen en zag een paar enge kinderen zitten, ik ademende een paar keer in en begon hard te hoesten, Femke begon super hard te lachen 'meneer, mag ik deo spuiten?' vroeg ik 'het stinkt hier.' Femke probeerde haar lach in te houden maar ze trok een heel gek gezicht, het koste ook niet veel om mij aan het lachen te krijgen.

'Meiden, we moeten nog een paar dagen, maar jullie hebben het allebei zwaar.' zei meneer van Dijk 'hoezo hebben Femke en ik het zwaar?' vroeg ik 'nou, de docenten luisteren niet naar jullie.' zei hij. Op één of andere manier raakte me dat, want het is ook echt zo, ze luisteren niet naar Femke en mij 'ik wil graag dat jullie deze week bij mij werken.' zei hij.

Femke en ik keken elkaar best wel verbaasd aan 'jullie hebben deze week geen toetsen en ik wil gewoon dat jullie naar docenten gaan en vragen of ze iets willen drinken of een koekje.' zei meneer van Dijk 'en de leerlingen?' vroeg ik, hij schudde zijn hoofd 'ik wil dat de docenten anders naar jullie kijken.' zei hij, Femke kreeg een lachje op haar gezicht 'ik wil niet dat jullie dit gaan misbruiken.' zei meneer van Dijk 'het koste me veel moeite om dit voor elkaar te krijgen, want geen elke docent heeft nog hoop in jullie.' Femke en ik keken elkaar geschrokken aan 'niemand gelooft meer in ons?' vroeg ik, hij schudde zijn hoofd 'maar elke leerling heeft toch wel eens dat ze zich misdragen of dat ze niet luisteren?' vroeg Femke 'en ja als je onze klas heb dan is het ook wel anders, want we hebben alleen maar mensen die hun best willen doen.' 'later gaan hun er spijt van krijgen.' zei ik 'ja misschien wel, of jullie gaan er spijt van krijgen dat jullie je examens niet hebben gehaald.' zei meneer van Dijk.

We liepen samen met meneer van Dijk naar de keuken, we kregen een schort en 2 kannen met heet water, 2 kannen met koffie, heel veel kopjes en smaken.

Femke en ik gingen eerst de techniek hal rond 'hallo meneer, wilt u iets te drinken?' vroeg ik aan een docent, hij knikte 'koffie graag met suiker.' Femke ging de koffie doen en ik pakte het suiker. 'Dank jullie wel, meiden.' zei hij 'meneer, wat doen ze hier?' vroeg Femke uit nieuwsgierigheid 'ze halen hier een auto uit elkaar en onderzoeken de onderdelen.' zei hij 'en daarna zetten ze hem weer in elkaar.' Femke en ik begonnen te lachen 'maar veel succes, meiden.' zei hij.

We hadden bijna de hele onder verdieping gehad, we moesten alleen nog naar de directeur en mevrouw Gelders. 'Hallo wat kunnen we voor u inschenken?' vroeg Femke misschien iets te blij 'koffie en thee.' zei hij 'welke smaak?' vroeg ik toen Femke het weer inschonk 'kersen.' zei mevrouw Gelders. Ik ging kijken naar het smaakje.

Gelukkig waren we daar snel klaar en gingen we naar boven. Toen we alles hadden gehad gingen we met de lift weer naar beneden, Femke was het nu wel zat en we gingen terug. 'Ik heb zin in chocomelk.' zei ik lachend, Femke knikte en keek om haar heen. Ze deed er 2 kopjes onder en deed het apparaat aan.

Femke en ik zaten op de bank en gingen op onze telefoon. We zaten buiten op een picknick tafeltje 'Fem, we moeten zo terug.' zei ik, Femke knikte. We gingen naar binnen 'nou meneer hier zijn we dan.' riep ik vrolijk 'er werd over jullie geklaagd.' zei meneer van Dijk, Femke en ik keken elkaar verbaasd aan 'wat dat kan niet!' zei Femke 'we hebben echt goed ons best gedaan.' zei ik 'om u niet teleur te stellen.' zei Femke snel 'meiden, het was een grap.' zei meneer van Dijk 'ik dacht al, het is bijna onmogelijk.' zei Femke 'we hebben elke docent gevraagd wat die kinderen nou doen.' zei ik 'nou meiden, daar ben ik blij om, jullie mogen even doen wat jullie willen.' zei hij.

Ik pakte mijn laptop, Femke en ik gingen morning routines bekijken 'die heeft iets te veel make up.' zei Femke.

Na ongeveer een uur iets voor ons zelf hebben gedaan, verveelde Femke en ik ons en gingen we vragen wat we konden doen 'als jullie heel even wachten mogen jullie bij een paar lokalen kijken of de kinderen er zijn.' zei meneer van Dijk. Niet veel later ging de bel, we kregen een papiertje in onze handen en gingen rond de klaslokalen.

'Kees Sanders?' riep ik vragend door de klas 'ja, hier.' hoorde ik, na zo ook ongeveer 3 klassen te hebben gehad waren we bij de laatste klas aangekomen 'Max Janssen.' riep ik, ik hoorde een 'ja.' 'hey Babe.' zei ik, hij stond op en ging naar mij toe 'ik heb je gemist.' zei hij, Femke ging rustig verder terwijl Max en ik stonden te knuffelen, Jens was ziek namelijk 'wat moeten jullie doen?' vroeg hij 'we moeten dingen doen zodat de docenten weer anders naar ons gaan kijken.' zei Femke zuchtend.

'Ik app je wel.' zei Max toen Femke en ik weer weg gingen.

We mochten eindelijk naar huis, Femke had haar spullen al opgehaald, ik plofte op de bank neer.

Ik ging wat spaghetti opwarmen, ik keek YouTube en at mijn spaghetti op. 'Luca.' hoorde ik iemand van boven schreeuwen 'ja?' riep ik terug 'kan je wat soep doen?' ik reageerde niet en maakte de soep.

Ik kwam boven en gaf hem de soep 'wat stinkt hier zo?' vroeg ik, Jens haalde zijn schouders op 'ik doe wel een raam open.' ik deed het raam op en ik ging weer naar beneden.

Ik voelde mijn ogen langzaam dicht gaan en voor ik het weet sliep ik.

VOLGENDE DAG

Ik werd wakker door geschreeuw op YouTube 'shit, ik ben een uur te laat.' ik rende naar boven en checkte mijn make up, werkte het even bij en ging snel naar school.