Hoofdstuk 3.

513 12 7
                                    

Toen ik onderweg was naar buiten werd er ineens een ruk gegeven aan mij arm 'je gaat niet roken!' zei Jens boos, ik schudde mijn hoofd 'waarom vertrouw je me niet?' hij haalde zijn schouders op. Ik trok mijn arm terug en liep verder.

Ik pakte een koekje en at hem rustig op. De bel ging. Femke en ik wachtte totdat iedereen een beetje weg was en toen gingen wij naar boven. 'Ga je vanmiddag mee shoppen?' vroeg Femke, ik knikte 'ik heb nieuwe schoenen nodig.' zei ik, we liepen rustig naar de les. 'Ik wil het heel leuk dat je bij mij komt zitten hoor, maar mis je Milly niet?' vroeg Femke. We gingen allemaal vragen aan elkaar stellen.

'Oke meiden, of jullie gaan nu gewoon hard aan het werk of jullie gaan eruit.' zei ze docent, Femke en ik keken elkaar aan en we deden onze spullen in onze tas, we liepen rustig het lokaal uit. 'Ik ben een slecht voorbeeld voor je.' zei Femke, ik haalde mijn schouders op 'ik heb al meer gelachen met jou dan met Milly.' zei ik, ze begon te lachen.

'Hey Luca, ben je er nou weer?' vroeg de docent die daar zat, ik knikte en lachte '2 keer op 1 dag.' zei Femke 'het moet niet gekker worden.' zei Max ineens, ik keek naar hem en hij lachte, ik keek snel naar Femke, die ook lachend naar mij keek. We zaten met zijn drieën naast elkaar. Femke en Max hadden super veel lol, ik had mijn oortjes in en playbackte mee.

Ik kreeg een appje van mijn moeder dat ze me nodig had, ik ging naar de docent en legde het uit. Ik mocht weg zonder om te kijken ging ik naar huis, ik voelde zelf ook niet erg lekker, toen ik thuis kwam gingen we dingen regelen voor de begrafenis van mijn vader.

Iedereen was het gelukkig snel met elkaar eens dus dat hoefde ook allemaal niet meer.

Die avond hebben we snel iets gegeten en ben ik snel naar bed gegaan.

Hier was een heel verhaal, maar dat heeft hij niet goed opgeslagen. Ik ben zo boos hé!
Maar ja, niks aan te doen ik zal proberen dat dit niet nog eens gebeurt. Ik ga het niet verder schrijven, daarvoor ben ik al te ver in het verhaal bezig.

Max vroeg aan haar of ze kwam kijken bij zijn rugby training alleen dat liep anders dan geplant het was te ruw voor Luca, ze is weggegaan maar ze is daarna gaan beseffen dat dat het spel is.

Alsnog veel leesplezier😉

Luca.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu