Luca.

Hoofdstuk 49.

Ik ging naar de volgende les, ik had zorg. Ik zat in het lokaal, niemand zat naast me. Ik begon me allemaal dingen af te vragen, ik schreef al die vragen op 'wat doe je, Luca?' vroeg een docent 'ik schrijf vragen op die niemand eigenlijk ooit stelt of waar je nooit over nadenkt.' zei ik 'hoeveel vragen heb je?' vroeg ze, ik telde de vragen '5.' zei ik 'als je er nog iets meer doet dan mag je die van mij aan mensen gaan vragen.' zei ze, ik glimlachte. Ik schreef meer vragen op en liet het zien.

'Je mag na de pauze dit aan kinderen of docenten gaan vragen.' zei ze 'je krijgt van mij een blaadje mee en schrijf je daarop wie je hebt geïnterviewd en zijn of haar antwoorden.' ik hoorde de bel gaan, ik deed mijn naamplaatje af en rende naar buiten 'waar is Max?' vroeg ik aan een jongen 'hij is nog aan het werk.' zei hij, ik besloot om naar hem toe te gaan. 'Max!' riep ik vrolijk, Max draaide zich verbaasd om en kwam op me afrennen 'Max, wat doe je?' vroeg ik toen hij zijn hand voor mijn ogen deed 'je mag hier niet zijn.' zei hij en hij bracht me naar buiten 'maar we hebben pauze.' zei ik 'ik moet doorwerken, Luca.' zei hij, ik zuchtte uit en rolde met mijn ogen, ik liep naar de kantine en zag daar Jens.

'Wat is er, zussie?' vroeg Jens 'Max doet iets maar ik mag niet eens komen.' zei ik 'ander onderwerp.' zei Jens meteen 'wat?' zei ik 'hoezo dat?' 'Luca, alsjeblieft.' zei Jens 'best.' zei ik 'ik moet zo mensen interviewen.' 'wat voor vragen?' vroeg Jens 'vragen waar nooit iemand aan denkt en die mensen niet aan je vragen.' zei ik 'en wie ga je interviewen?' vroeg hij, ik haalde mijn schouders op 'zie ik dan wel, ik ben in ieder geval uit de les.' zei ik, Jens begon te lachen. De bel ging weer. 'Doei.' zei ik 'dag.' zei Jens.

Ik kwam aan in het lokaal, ik pakte mijn blaadje en ging naar de kantine. Ik ging naar meneer van Dijk, ik besloot om niet alle vragen te doen maar iedereen een paar.

'Oke meneer, als u nu niet deze baan had, wat voor werk zou u dan hebben gedaan?' vroeg ik 'ik denk nu thuis op mijn bank met pizza, denkend over het leven.' zei meneer van dijk lachend 'heeft u ooit make up op gehad?' vroeg ik, hij knikte 'mijn dochter kreeg van sinterklaas een soort make up set en ik was het slachtoffer.' zei hij 'oké dat waren de vragen.' zei ik 'zo weinig.' 'ja, ik moet ook nog andere mensen dingen vragen.' zei ik.

Ik ging naar Max, ik klopte op het raam omdat ik niet binnen mocht komen. Max kwam naar buiten 'mag ik je wat vragen stellen?' Max knikte 'met wie zou je nu zijn als je mij niet had?' vroeg ik, Max haalde zijn schouders op 'denk met niemand.' zei hij, ik kreeg een klein glimlachje op mijn gezicht 'als je iets mocht zien dat in de toekomst zou afspelen wat zou dat dan zijn?' vroeg ik 'uh.' zei Max 'ik denk het over 10 jaar met jou gaat.' ik keek hem verbaasd aan 'hoe bedoel je hoe het dan met mij gaan?' 'nou, als ik ons samen zie weet ik dat het met mij wel goed gaat.' zei hij, ik wist niet wat ik moest zeggen, ik was spraken loos, het was zo lief.

'Ik moet gaan.' zei ik, ik draaide me om en liep weg. Ik draaide me om en lachte 'je bent het beste vriendje die ik ooit heb gehad.' zei ik, ik draaide me weer om en liep verder, ik ging naar Jens, die zat weer op een andere gedeelte van dat hele techniek gebeuren. Ik vroeg ook aan Jens wie hij zou hebben als Femke er niet was, hij haalde zijn schouders op 'ik denk niemand.' zei hij, ik vond het zo lief. 'Jens.' zei ik 'wat nou als je nooit kan worden wat je wilt.' ik zag Jens nadenken 'maar ben ik dan gelukkig?' vroeg hij, ik knikte 'dan zie ik het probleem niet.' zei hij, ik begon te lachen, maar ik lachte hem niet uit.

Ik ging met mijn blaadje op zoek naar andere mensen. Ik ging naar meneer Smit, de directeur. 'Meneer, wat nou als al deze kinderen op u school u eigen kinderen waren?' vroeg ik 'dan heb ik ze goed onder controle.' zei hij, ik begon te lachen 'wat zou u als eerst doen als u mensen hun gedachtes kon lezen?' vroeg ik 'kijken of mijn personeel iets wil zeggen wat hij of zij niet in mijn gezicht durven te zeggen.' zei hij, ik vond dat eigenlijk wel heel goed, ik schreef het op. Ik ging naar de kantine juf vrouw, ik heb geen idee hoe ik haar anders moet noemen.

'Wat als al het eten wat u bestaat alleen uit vlees mocht bestaan.' zei ik 'zou u dan ook veel inspiratie hebben?' ze schudde haar hoofd 'ik ken er te weinig om een soort menukaart voor te maken.' zei ze 'zou u ook voor de klas willen staan?' vroeg ik, ze schudde haar hoofd 'ik vind dit al genoeg.' zei ze, ik snapte het wel, want bij haar zijn de kinderen monsters, ik bedoel wees eerlijk. Zij verkoopt eten.

Ik ging terug naar het zorg lokaal, ik wilde mijn blaadje inleveren alleen toen kwam Femke 'ik moet je iets laten zien.' zei ik 'dat moet je lezen.' Femke pakte het blaadje en ging het lezen. 'Maar dit is zo ontzettend lief.' zei Femke 'dat vond ik dus ook.' zei ik blij, Femke ging ook het gedeelte lezen van mij en Max. 'Maar dit is ook f*cking lief.' zei Femke, ik begon te lachen 'ik moet dit inleveren.' zei ik, ik gaf het blaadje en ging terug naar mijn plek. 'Femke het was zo saai zonder jou.' zei ik, Femke begon te lachen.

Een lekker vroeg hoofdstuk, ik weet niet wanneer je het leest maar laat dat me weten, ik ben wel benieuwd wanneer jullie dit lezen, goodmorning btw <3