Luca.

Hoofdstuk 23.

Toen de bel weer ging, gingen Femke en ik naar de volgende les. Jens kwam binnen lopen zonder Max 'waar is Max?' vroeg ik 'die is eruit gestuurd.' zei Jens, ik rolde met mijn ogen en ging zitten.

De les was gelukkig snel klaar, we hadden weer pauze. Ik ging buiten op het bankje zitten en at rustig mijn eten op, ik begon te zuchten 'wat is er?' vroeg Femke 'ik kan niet wachten op het weekend.' zei ik, Femke knikte.

VRIJDAG

'Niet te geloven dat het nu al vrijdag is.' zei Femke die over het school plein rende. 'Ik ben blij dat het al weekend is.' zei ik.

We gingen naar onze mentor les, dat is eigenlijk gewoon een uur praten met je docent en de klas. 'Hey jongens.' zei meneer van Dijk, ik lachte en zei gedag terug. 'Oke jongens, zijn er nog dingen die echt niet door de beugel kunnen?' vroeg hij, ik dacht na, deze week was niet echt erg, maar ook niet super geweldig. Ik schudde met mijn hoofd. 'Ja!' riep Femke ineens, ik keek naar haar en toen wist ik het weer 'nou Femke, vertel het eens.' zei meneer van Dijk 'Luca en ik hebben zorg en ik weet niet hoe maar ik leer niks.' zei Femke 'en die mensen leggen het ook niet uit.' zei ik snel 'dan ga ik dat even melden.' zei meneer van Dijk, want er waren ook nog andere kinderen die dat vonden.

'Jullie mogen koken, meiden.' zei mevrouw van Veld, Femke en ik keken elkaar vrolijk aan 'en wat gaan we maken?' vroeg ik blij 'appeltaart.' zei ze, Femke en ik gingen naar de keuken en gingen aan de slag. Femke begon met appels te schillen en ik ging de spullen bij elkaar zoeken, we waren niet alleen. Meerdere kinderen mochten koken. 'Femke, heb je wel de appels gewassen?' vroeg ik, Femke keek me verbaasd aan 'moet dat dan?' vroeg ze, ik begon te lachen en knikte met mijn hoofd 'oeps.' zei Femke zachtjes, ik begon nog harder te lachen en pakte een bakje. Ik deed de appels erin en spoelde ze schoon.

We bleven in de pauze in het lokaal, omdat de appeltaart niet af was en anders zouden we het niet redden. Femke en ik hadden ook een meel gevecht, maar gelukkig waren er geen docenten die op ons letten. 'Hoe gaat het tussen jou en Max?' vroeg Femke toen we het deeg aan het kneden waren 'wel goed denk ik.' zei ik terug 'en met jou en Jens?' vroeg ik, Femke haalde haar schouders op 'ik voel afstand tussen ons.' zei Femke eerlijk, ik legde mijn hand op haar schouder 'je stinkt naar ei.' zei Femke, ze pakte een handje met bloem en blees dat in mijn gezicht. 'Femke.' zei ik lachend en ik veegde mijn gezicht schoon.

Toen we eenmaal klaar waren ging de taart in de oven. Femke en ik gingen onze koek op eten terwijl de taart in de oven was 'ik ga tegen Jens zeggen dat we moeten praten.' zei Femke, ik knikte naar haar 'maar als het uit is, dan ga je mij toch niet verlaten, want ik weet niet wat hij allemaal doet en dan kan het wel mijn tweeling broer zijn maar dan is het niet mijn schuld.' zei ik snel, Femke schudde wild haar hoofd 'nee, tuurlijk niet.' Femke gaf me snel een knuffel.

De bel ging, dit keer hadden we gym 'doe jij de appeltaart in jou kluis?' vroeg ik aan Femke, Femke knikte en pakte haar sleutel 'ik wacht buiten.' zei ik, iets hield me tegen om naar buiten te gaan, maar ik moest toch gaan.

Ik liep het lokaal uit, ik zag Max met Milly zoenen bij de kluisjes, ik botste tegen hun aan. 'Stoor je niet aan mij.' zei ik 'Luca, dit is niet wat je-.' en ik onderbrak hem 'nee nee, het is niet wat het lijkt.' zei ik 'nu moet je kiezen.' zei Milly arrogant 'nee, hij hoeft niet te kiezen.' zei ik 'ik ben single en dat bevalt me.' Ik beet op mijn lip om mijn tranen in te houden 'Luca pleas.' zei Max en hij liep naar me toe.

'Blijf uit mijn buurt.' zei ik boos, ik gaf hem een duw en ik liep boos weg. De tranen liepen over mijn wangen, ik stond bij de fiets en Femke kwam op mij af rennen 'Luca, what the fuck!' riep Femke ineens 'hij stond met Milly te zoenen.' zei ik 'wat een loser.' zei Femke 'kom, ik fiets.' ik lachte en ik gaf haar mijn fiets, ik sprong achterop.

Ik zag Max en Jens er aan kwamen, ik vluchtte de kleedkamer in. Toen kwam al mijn verdriet eruit, ik ging op dat bankje zitten met mijn handen voor mijn gezicht. Ik snikte maar door, Femke kwam bij me zitten en sloeg haar arm om me heen. Max kwam de kleedkamer binnen stormen 'Luca luister, dit alles het spijt me.' Jens kwam aan en trok Max weg, Femke deed snel de deur dicht.

'Luca, ik moet met je praten.' zei Femke, ik zuchtte en ik keek naar haar, ze keek me best zielig aan. 'Je weet maandag toch?' vroeg Femke, ik knikte. 'ja, toen keek hij al op een bepaalde manier naar Milly en toen ik zei dat ik naar de wc moest, ging ik Max aanspreken en ik zag allemaal hartjes in het gesprek.' ik voelde mijn hart nog harder breken, ik voelde weer een steek in mijn hart.

'Wees niet boos op me, ik wilde je niet pijn doen.' zei Femke 'nee, ik ben echt niet boos.' zei ik, ik stond op en ik gaf Femke een knuffel 'ik gym niet mee.' zei ik 'ik snap je.' zei Femke, ik lachte en ik ging naar de gymdocent 'ik ben ongesteld.' zei ik, het was een man dus die kan je alles wijsmaken.

'Ga maar aan de kant zitten.' zei de gymdocent, ik zag Jens langs lopen en hij ging naast me zitten 'wat een eikel is het.' zei hij boos 'geef je vriendschap hier niet voor op.' zei ik 'mijn vriend of niet hij is een eikel, hij doet wel mijn kleine zusje pijn.' zei Jens 'ik hoef hem ook niet te zien.' zei ik tegen Jens 'ik zal hem uit je buurt houden.' zei Jens, ik gaf hem een knuffel 'dank je.' en daar kwam Femke aan gelopen.