Luca.

Hoofdstuk 68.

Ik legde mijn spullen op de bank, ik zag Saar naast de bank in een kartonnen doos liggen, ik maakte een foto en stuurde die naar mijn moeder. Ik ging op de bank liggen met een zak chips, ik opende mijn laptop en ging kijken naar kinderkamer. 'Jens!' riep ik toen ik de deurbel hoorde gaan 'wat is er?' vroeg hij 'kan jij de deur open doen?' vroeg ik 'kom al.' zei Jens, hij liep naar beneden en deed de deur open 'Luca, Max moet een sleutel krijgen.' zei hij, ik lachte en stond op 'kom dan gaan we dat nu maken.' zei hij 'Max.' zei ik 'moet dat nu?' vroeg ik, hij knikte, Max ging mijn jas en schoenen pakken 'nou dan kunnen we gaan.' zei Max, ik zuchtte en knikte 'kan ik niet thuis blijven, dat jij dat gaat doen?' vroeg ik 'nee, jij moet mee.' Max pakte mijn hand en trok me mee de auto in.

'Dus gaan we naar de stad?' vroeg Max 'uh ja want daar is een slotenmaker en die maakt ook sleutels.' zei ik, Max glimlachte 'is er iets?' vroeg ik 'besef over een maanden zitten we anders in deze auto.' zei hij 'Max.' zei ik 'Luca, laat me alsjeblieft even in de vibe zitten dat ik vader word.' zei hij 'want over een paar maanden kan ik er niet aan denken maar dan ben ik het.' ik keek naar Max, maar hij lette op de weg 'ik wil er zo veel mogelijk voor je zijn en sorry als ik soms te ver ga.' zei Max, hij legde zijn hand op mijn buik 'maar ik wil wel dat mijn kinderen tegen iedereen vertellen dat ik er voor hun was.' zei hij, toen hij dat zei barste ik in tranen uit, niet omdat ik verdrietig was, maar omdat het zo mooi was. 'Hier nog een cadeau voor je.' zei Max, hij gaf me een tasje, ik weet niet hoe ik moet omschrijven wat er in zat maar ik zal mijn best doen.

Het is een soort elastieke band die je op je buik heen doet als je zwanger ben, ik pakte de mijn uit er stond op "sometimes miracles come in pairs." even vertaalt "soms komen wonderen in paren." de tranen stonden weer in mijn ogen 'jij zei dat er wondertjes in je buik zitten.' zei Max 'dus ik heb dit maar laten maken.' ik sloeg mijn armen om Max heen 'ik hou van je.' zei ik 'en ik van jou.' zei hij terug.

We liepen samen naar de slotenmaker 'hallo, wat kan ik voor jullie doen?' vroeg hij 'ik wil graag deze sleutel graag nog een keer.' zei ik, hij pakte de sleutel 'hij is over een half uurtje klaar.' Max en ik gingen weg 'waar gaan we nu heen?' vroeg Max 'kom we gaan naar een snoepwinkel.' zei ik, Max en ik gingen naar een snoepwinkel. Ik pakte een zakje en ging hem vullen met snoepjes ondertussen was Max chocoladetjes aan het uitkiezen, toen we hadden betaalt gingen we naar een klein vijvertje, ik zag een moeder met haar 2 kinderen de eendjes eten geven, ze had een kinderwagen bij zich 'wij moeten ook een kinderwagen.' zei ik '1 met 2 zitjes of 2 kinderwagens?' vroeg Max 'ik denk 1 met 2 zitjes.' zei ik. Toen het half uurtje voorbij was gingen we de sleutel ophalen, we gingen daarna ook meteen naar huis, Max en ik lagen op mijn bed, hij ging met zijn hand rondjes draaien op mijn buik, ik viel rustig in slaap.

Volgende dag.

'Lieverd, wat een super lieve foto van Saar.' stuurde mijn moeder 'ga je wel trouwens wakker worden?' 'ja mam.' schreef ik terug, ik maakte Max voorzichtig wakker, ik gaf hem een kusjes op zijn wang totdat hij wakker werd. 'Je moet wakker worden.' zei ik toen Max zijn ogen open deed 'hoezo?' vroeg hij 'we hebben zoiets dat school heet.' zei ik lachend 'het is super vroeg.' zei hij 'ik heb trek, Max.' zei ik, ja mensen ik eet veel, Max stond op en ging met me mee naar beneden, hij ging voor ons een eitje klaar maken, Jens was trouwens bij Femke aan het slapen. Ik besloot om dat ding aan te trekken wat Max gaf, waarom zou het een geheim moeten zijn, over een paar weken zie je een echte buik.

Ik had een zwarte broek met gaten, zwart shirt omdat dat ding zwart met witte letters is, en ik noem het dat ding omdat ik echt niet weet hoe ik het moet noemen en een spijkerjasje aan. Mijn haar was is een hoge staart en nog Nike schoenen aan, tijdje geleden dat ik heb gezegd wat ik aanhad maar ik dacht misschien vinden jullie het wel leuk om te horen hoe ik het had gecombineerd. Max en ik gingen met de auto naar school omdat het echt heel hard regende. Ik deed de radio aan 'dit liedje!' riep ik 'then you smile over your schoulder for a minute, i was stone-cold sober.' zong ik mee, Max zong heel zachtjes mee. 'Luca!' riep Femke toen we op school aankwamen 'Femke!' riep ik 'dat is zo leuk!' riep ze 'dank je.' 'nu ga je sowieso de vraag krijgen wat er met je is en waarom je dat draagt.' ik knikte 'dat denk ik ook.' zei ik 'Max gaf het aan me en ik wil het natuurlijk meteen aan.' 'dat rekt mee toch?' vroeg Femke, ik knikte 'gelukkig wel.' zei ik.

Ik liep over het schoolplein, als je nu denkt ik heb al een tijdje niks meer van Milly gehoord, dat kan heel goed kloppen ja, ze is naar een andere klas gegaan, maar daar stond Milly, op het schoolplein naar mij te kijken, ik zag dat ze het probeerde te lezen, toen ze het uiteindelijk zag, zag ik haar reactie, mensen die reactie was goud waard. Ze deed haar handen voor haar mond en ging staan praten met die meiden naast haar 'Luca.' zei Max 'ik weet het, maar ik daag het zelf uit.' zei ik, ik deed mijn handen voor mijn mond en Max keek me verbaasd aan 'kwam dat uit jou mond?' vroeg Femke lachend, ik knikte 'die zwangerschap doet wat met je!' riep Femke lachend.

Dit is de foto die ik stuurde naar mijn moeder, Saar die over 3 weken moet gaan bevallen.