Luca.

Hoofdstuk 61.

Ik werd wakker, er lag een briefje op de tafel 'je hebt aankomende woensdag een afspraak bij de verloskundigen om half 11.' ik keek op mijn telefoon welke dag het was, het was zaterdag. 'Hey Femke.' zei ik toen ik haar belde 'kom je vandaag naar me toe?' vroeg ik, Femke ging zich omkleden en kwam naar me toe. 'Hey Fem.' zei ik toen ik de deur open deed 'hey mama.' zei ze, ik begon te lachen 'daar moet ik echt nog aan wennen.' zei ik 'komt goed.' zei ze 'wanneer moet je voor echo?' 'aankomende woensdag.' zei ik 'heb je Max al gebeld.' vroeg Femke, ik schudde mijn hoofd 'hij is aan het werk.' zei ik 'dan gaan we daar heen.' Femke pakte mijn hand en trok me naar buiten 'nee wacht.' zei ik 'ik moet iets doen aan mijn gezicht.' Femke begon te lachen.

Toen ik bezig was met mijn make up keek Femke naar me 'wat is er?' vroeg ik lachend 'je word gewoon moeder.' zei ze 'hou op.' zei ik 'nee, het is gewoon zo.' zei ze, ik poederde snel mijn gezicht af 'kom we gaan.' zei ik, Femke pakte mijn hand en trok me mee 'waar ga je heen?' vroeg ik 'naar de snackbar toch?' vroeg Femke 'nee, hij werkt nu in de supermarkt.' zei ik, we liepen naar de supermarkt. 'Ben jij Luca?' vroeg een jongen die daar werkt, ik knikte 'Max is achter.' zei hij 'kan je hem halen?' vroeg Femke, hij knikte en liep naar het magazijn.

'Max.' zei ik 'Luca.' zei Max 'wat doe je hier?' vroeg hij 'ik moet woensdag naar de verloskundigen.' zei ik, Max begon te lachen 'ze wou het meteen vertellen.' zei Femke, Max gaf me een kus op mijn wang 'ik ga mee.' zei hij 'hoe laat moet je eigenlijk?' vroeg Femke 'half 11.' zei ik 'dat moet lukken.' zei Max. Hij sloeg zijn armen om me heen, ik voelde dat hij me niet los wilden laten 'moet je niet verder met werken?' vroeg Femke aan Max, hij knikte, hij liet me los en ging verder met zijn werk.

Femke en ik liepen de stad in. 'Luuc, hoe is het nu om zwanger te zijn?' vroeg ze, ik haalde mijn schouders op 'het voelt niet alsof ik zwanger ben.' zei ik '9 maanden duren wel lang hé.' zei Femke, ik begon te lachen en knikte 'eigenlijk is zwanger zijn nu best saai.' zei ik 'het voelt gewoon normaal.' 'zullen we naar huis?' vroeg ik 'ik ben moe.' Femke knikte en bracht me naar huis, toen ik op de bank ging liggen ging Femke naar boven, ze wilde bij Jens hangen.

Volgende dag.

Ik ging samen met Jens naar school, hij heeft geaccepteerd dat ik zwanger ben. Ik liep door de gangen onder weg naar het zorg lokaal 'Luca.' hoorde ik achter me, ik keek achter me en zag meneer van Dijk staan 'kom even mee naar mijn lokaal.' zei hij, ik volgde meneer van Dijk naar het lokaal. 'Wat is er?' vroeg ik 'ik hoorde Max en Femke praten over dat je weer zwanger bent.' zei hij 'zeiden ze dat gewoon?' vroeg ik 'nee, ze zeiden het zachtjes.' zei hij 'dus u luisterde hun af?' vroeg ik 'daar gaat het niet om.' zei hij 'je bent weer zwanger toch?' ik knikte trots 'en ik hou het of u dat nou wil of niet.' zei ik 'ik wil gewoon dat je me op de hoogte houd.' zei hij, ik keek hem vragend aan.

'Hoe bedoelt u?' vroeg ik 'ik wil dat je me op de hoogte houd.' zei hij 'ja, is goed.' zei ik, ik liep het lokaal uit, Max stond op m te wachten 'wat doe jij hier?' vroeg ik 'iemand zei dat je hier was.' zei Max 'dus dan kom je?' vroeg ik, Max knikte 'ik moet naar mijn les.' zei ik, ik liep langs Max en ging mijn lokaal in, Femke hield een plek voor me vrij, eigenlijk hebben wij gewoon een bepaald stuk voor onszelf. Ik ging zitten en zuchtte 'wat is er?' vroeg Femke 'Max.' zei ik 'hij probeert je te helpen.' zei Femke 'hij weet ook niet wat hij moet doen.' 'je hebt gelijk.' zei ik 'maar toch is het super vervelend.' 'Luca.' zei Femke 'nee, niks Luca, ik ben zwanger, ik kan alles nog.' zei ik 'hij maakt zich gewoon zorgen.' zei Femke.

'Ik moet sorry zeggen.' zei ik na een tijdje 'kom.' zei Femke, we liepen het lokaal uit 'meiden, waar gaan jullie heen?' vroeg een docent 'een relatie redden.' zei Femke, we liepen naar het techniek gedeelte. 'Max!' riep ik, Max keek meteen om 'Luca!' riep hij terug, Femke maakt een zwaaiende beweging met haar armen, Max kwam naar ons toe. 'Max, het spijt me dat ik zo deed net.' zei ik 'het geeft niks, Luuc.' zei hij, ik sloeg mijn armen om zijn heupen en trok hem naar me toe. 'Zullen we anders na de echo naar je oma toe?' vroeg ik, Max knikte. 'Meiden, gaan jullie maar even terug naar jullie lokaal.' zei een techniek docent, Femke knikte, ik liet Max los en ging weer terug naar het lokaal.

'Meiden, goed dat jullie terug zijn, ga maar even zitten.' Femke en ik deden wat de docent zei en gingen zitten 'we gaan het hebben over de verzorging van een baby.' zei de docent 'hoe toevallig?' vroeg Femke 'heel toevallig.' zei ik lachend 'jullie weten hoe jullie met oudere mensen moet omgaan maar niet met baby's.' zei de docent 'meneer van Dijk heeft dit gezegd, denk ik.' zei ik 'hoezo meneer van Dijk?' vroeg Femke 'hij hoorde jou en Max praten.' zei ik 'sorry.' zei Femke 'het is niet erg.' zei ik lachend.

Femke en ik kregen een speelgoed baby 'wat moeten we hiermee?' vroeg Femke 'dit is jullie baby.' zei de docent, Femke en ik begonnen te lachen 'mag ik je buik zien?' vroeg Femke toen de docent weg was, ik knikte. We gingen met onze rug naar de rest toe staan. 'Word al wel groot hé.' zei Femke, ik knikte. 'Femke en Luca, letten jullie ook op?' vroeg de docent, Ik en Femke keken naar de docent. 'Jullie hebben zo meteen pauze en ik wil dat jullie deze baby gaan behandelen als jullie eigen baby.' Femke begon te lachen. We hoorde de bel gaan en gingen naar buiten.