Luca.

Hoofdstuk 30.

'Luca.' zei de directeur weer, ik noem hem nu wel de hele tijd directeur maar hij heet meneer Smit. 'Voordat u boos gaat worden dat ik mee moest lopen, jullie luisterde niet en ik wilde echt niet, want ik deed ook niet.' zei ik 'Luca, jij doet me denken aan mijn eigen dochter.' zei hij 'ze deed alles wat ze wilde en als ze iets in haar hoofd had dan ging ze er voor.' 'hoezo ging?' vroeg ik 'ze pleegde zelfmoord.' zei hij 'het spijt me.' zei ik 'het is niet erg.' zei hij 'dank u wel.' zei ik, ik ging weer naar buiten.

Ik zat nog te denken aan wat de directeur zei, ik botste tegen iemand aan. 'Kan je niet uit je doppen kijken?' zei ik boos 'sorry.' zei Max, ik zat op de grond. Max stak zijn hand uit, ik zuchte en pakte zijn hand. 'Gaat het?' vroeg hij, ik knikte. 'Luca kan ik even met je praten?' vroeg Max 'nee Max, ik ben daar nog niet aan toe.' zei ik en ik liep weg, hij rende achter me aan en ging voor me staan. Niet te geloven, hij rende achter me aan, je kan nu denken ja maar Luca dat is normaal. Zeker niet! als een jongens achter je aan komt wilt hij moeite voor je doen.

Ik stond stil en keek in de ogen van Max. 'Luca, het was nooit mijn bedoeling om je pijn te doen, echt niet!' zei hij 'het leek wel of we elkaar ontliepen.' ik knikte 'Luca, laat me het alsjeblieft over doen.' zei hij, mijn hart zei nee, maar mijn hoofd ja.

Ik besloot om naar mijn hart te luisteren. 'Het spijt me Max.' zei ik 'maar ik kan het nog niet.' ik liep verder. Toen ik aan het lopen was keek ik achterom, ik zag dat Max naar me keek, maar ik bleef doorlopen.

'Luca, daar ben je.' zei Femke 'kom we gaan naar de les.' zei ik 'moet je me iets vertellen?' vroeg Femke, ik knikte. 'Laten we eerst naar binnen gaan.' zei Femke. Toen Femke en ik gingen zitten in het hoekje van het lokaal. Iedereen zat ver bij ons vandaan.

'Max.' zei ik zuchtend 'vertel.' zei Femke met een big smile 'hij zei sorry en vroeg of we overnieuw konden beginnen.' zei ik 'en jij zei?' 'nee natuurlijk.' Femke rolde met haar ogen. 'Je moest ja zeggen.' 'Fem, ik ben er niet klaar voor, ik zou hem eerst vergeten.' zei ik, Femke rolde met haar ogen.

'Femke en Luca, willen jullie alvast naar meneer van Dijk gaan.' zei een docent, ik keek hem verbaasd aan 'we deden serieus niks!' riep ik 'ga alsjeblieft.' ik rolde met mijn ogen, Femke liep al boos weg 'she's mad!' riep ik lachend, ik ging naar buiten en gooide de deur dicht. 'Gaan we gewoon?' vroeg ik, Femke knikte.

Femke en ik stonden in de deur opening van het lokaaltje 'tadaa, heeft u ons gemist?' vroeg Femke lachend, hij knikte 'meiden.' zei hij 'we mogen een feest organiseren!' riep meneer van Dijk. Femke en ik begonnen te gillen!

'We doen gemaskerd bal.' zei een meisje enthousiast. 'Gaan jullie deze posters op hangen?' vroeg meneer van Dijk. Femke en ik twijfelde geen moment, we gooide onze tassen neer en pakte de posters. 'Hoe gaan wij?' vroeg Femke toen we bezig waren. 'We kunnen als kat en hond?' stelde ik voor, Femke schudde haar hoofd.

Femke en ik waren allemaal dingen aan het opnoemen, maar de perfecte zagen we niet. 'Femke.' zei ik ' ik weet het!' 'vertel!' riep Femke 'jing en jang.' zei ik 'dan doe ik een zwarte jurk aan en een wit masker en jij een witte jurk en een zwart masker.' zei ik 'Luca, je bent geniaal!' riep Femke, ze kwam op me afrennen en gaf me een dikke knuffel.

'Wanneer is het?' vroeg ik 'volgende week.' zei Femke 'dan moeten we van het weekend even shoppen.' zei ik, Femke knikte 'ik zat wel te denken aan van die Disney jurken.' zei Femke 'ja, ik dus ook!' riep ik 'een strak boven lijf en dan een grote onderkant.' Femke knikte 'jij snapt me meid.' ik begon te lachen.

Het is nu vrijdag.

Femke en ik liepen naar het lokaal. Na 15 minuten ging de docent weg. 'Blijf hier zitten jongens.' zei hij 'ik moet even weg.' hij deed zijn jas aan en ging weg. Femke haalde haar schouders op.

Ik liep voorzichtig naar het bureau en sloot mijn laptop aan op het boord, ik deed mijn muziek aan. Femke en ik hadden een liedje shout out to my ex van Little Mix. Femke en ik gingen op de tafel staan toen het refrein kwam.

'Shout out to my ex. You're really quite the man. You made my heart break and that make me who i am. Here's to my ex, hey look at me now. Well i'm all the way up i swear, you'll never bring me down.' zongen Femke en ik hard mee.

'Shout out naar mijn ex. Je bent een echt man. Je hebt mijn hart gebroken en dat maakte me zoals ik ben. Hier is mijn ex, kijk mij. Nou, ik ben op weg naar boven ik zweer jij krijgt me nooit naar beneden.' In het Engels is hij mooier..

Iedereen zat ons gek aan te kijken, maar het kon ons vrij weinig schelen. Ik zag in mijn ooghoek Max naar me kijken, aan de ene kant was dit liedje voor hem, maar mijn hart begon langzaam naar mijn hoofd te luisteren. Elke keer als hij naar me keek begon mijn hart sneller te kloppen.

Femke en ik waren gestopt met dansen. 'Femke.' zei ik 'wat is er?' vroeg ze 'ik denk dat ik Max heb vergeven.' zei ik zachtjes. Femke liep naar Jens toe, het is nog steeds goed tussen hun, ze willen wel closer doen maar ik hou ze teen voor mij gevoel. Ik zag Jens naar mij kijken en stak zijn duimen op. Ik keek hem aan met een vragend gezicht.