Luca.

Hoofdstuk 79.

Volgende dag.

Femke en ik stapte in de auto 'zullen we nog iets te eten halen?' vroeg Femke, ik keek naar de klok 'ja, is goed, we zijn toch te vroeg.' zei ik, Femke en ik gingen naar de Lidl broodjes halen 'gaan we de broodjes in het zorglokaal opeten?' vroeg Femke, ik knikte, we reden naar school en liepen het zorglokaal in. 'Pak jij de boekjes?' vroeg Femke, ik knikte en ging de boekjes pakken, Femke en ik gingen nog snel leren en eten tegelijkertijd, ik was meer aan het eten dan aan het leren. 'Oke jongens, boeken weg.' zei de docent, iedereen legde de boeken weg. Femke was klaar met de toets, als je de toets had ingeleverd mocht je je spullen pakken en weg gaan, want anders lijdt je andere mensen af. 'Ik wacht buiten.' zei Femke zachtjes 'is goed.' zei ik. Niet veel later leverde ik ook mijn toets in en liep ik naar de kantine,

Paar uur later.

'Hey oma.' zei ik toen ze de deur open deed 'hoi meiden.' zei ze, ik lachte en kwam binnen 'Femke komt me over een uurtje ophalen.' zei ik 'dus ik dacht ik kom naar u toe.' 'wil je thee?' vroeg ze, ik knikte, de oma van Max legde allemaal smaakjes op de tafel. 'Kunt u een foto maken?' vroeg ik, de oma van Max knikte en maakte weer een foto 'ik vind het leuk dat je zo vaak een foto maakt.' zei de oma van Max 'ik wil me buik zien veranderen.' zei ik, ze lachte 'kunnen we nog een klein spelletje doen?' ik knikte 'ik pak het spel wel.' zei ik, ik liep naar de kast en pakte daar een spelletje uit 'mens erger je niet?' vroeg ik, de oma van Max knikte. Een uur later kwam Femke 'ga je mee?' vroeg ze aan mij, ik knikte, ik ruimde het spel op en ging mee met Femke.

'Luca.' zei Amanda, ik liep samen met Femke naar binnen, zoals gewoonlijks maakt Amanda eerst een klein praatje met me over hoe de afgelopen 2 weken zijn geweest, ik vertelde dat ik Lotte en Mila voelde schoppen, Amanda vertelde me dingen die ik kon doen, ik ging weer liggen, ik had een pak aan en deed ie een beetje uit 'alles ziet er keurig uit.' zei ze 'hier is de hartslag van Lotte.' Femke en ik waren zo stil, dat we het hartje van Lotte konden horen, de tranen stonden in mijn ogen, toen gingen we naar het hartslag van Mila, dit keer liep de tranen over mijn wangen 'ik kan dit opnemen.' zei ze, ik knikte 'dan kan ik dat thuis aan Max laten horen.' zei ik, Amanda had 2 cd's gemaakt met de hartslag van Lotte en Mila, Amanda schreef op de cd van wie het hartslag was.

Ik zat thuis op de bank te wachten totdat er iemand thuis kwam, mijn moeder kwam als eerste thuis, ik deed de cd in de tv, mijn moeder kwam snel de woonkamer in gelopen 'Lotte.' zei ik 'en heb je ook Mila?' vroeg ze, ik knikte, ik hoorde de voordeur weer open gaan, een paar seconde later stond Max naast me, hij kreeg waterige ogen, maar de tranen liepen niet over zijn wangen. De telefoon van Max ging af, ik had hem de foto gestuurd die zijn oma heeft gemaakt, Max glimlachte en gaf me een kus. 'Jullie geweldige ouders.' zei mijn moeder, Max en ik lachte en gingen aan het eten beginnen. 'Wat moeten we doen?' vroeg ik 'hoe bedoel je?' vroeg Max 'als ze er zijn.' zei ik 'Luca.' zei hij 'maak je daar niet zo veel zorgen om.' hoe vaak ze het ook kunnen zeggen, ik blijf toch het gevoel hebben dat ik het niet kan, en hoe lief ze ook voor me waren, ik had iemand nodig die het zelfde als mij mee maakt, maar ook wist ik dat het heel moeilijk was om zo iemand te vinden.

Het is vrijdag.

'Deze week ging zo sloom.' zei ik, Max legde zijn arm om me heen en ging naast me lopen 'vind je?' vroeg hij, ik knikte '2 dagen geleden was ik nog bij de verloskundige.' zei ik 'het klinkt zo ver weg.' Max lachte en gaf me een kus op mijn wang, we liepen een les van Meneer van Dijk binnen 'zo jongens.' zei hij 'zijn er nog dingen gebeurt die echt niet kunnen?' vroeg hij, iedereen schudde voorzichtig zijn hoofd 'Luca hoe gaat het met Lotte en Mila?' vroeg hij 'goed.' zei ik 'we hebben woensdag hun hartslag gehoord.' Meneer van Dijk glimlachte. We zaten met zijn vieren aan een tafel 'is het niet gek?' vroeg ik, ze zaten me alle drie vragend aan te kijken 'jullie moeten mijn zij afmaken hoor.' zei ik lachend 'is het niet gek om zwanger te zijn?' vroeg Femke, ik knikte 'er leeft iets in jou buik.' zei ik, voor de rest bleef het stil 'zullen we naar een feestje vanavond?' vroeg ik, Femke keek me lachend aan 'ja, is goed.' zei ze 'nee.' zei Max 'je bent zwanger.' 'dus?' vroeg ik 'ik kan toch ook naar een feestje zonder Alcohol, er is vast wel cola.' 'en toch wil ik het niet.' zei hij 'ik ga, of je dat nou wilt of niet.' zei ik, ik stond op en liep naar buiten, ik pakte de fiets en ging naar huis.

'Hij is toch niet mijn vader?' vroeg ik boos, maar niemand gaf antwoord omdat ik alleen was 'er is nooit iemand als ik er ben!' riep ik, ik ging op de bank liggen en viel langzaam in slaap 'Luca.' zei Femke zachtjes 'gaan we nog naar het feestje?' ik deed mijn ogen open en knikte 'tuurlijk.' zei ik 'je gaat niet drinken hé?' vroeg ze, ik schudde mijn hoofd 'ik beloof het.' zei ik 'oke, dan neem ik je mee.' ik lachte, toen we op het feestje waren begonnen Femke en ik te dansen 'ik ging heen omdat ik wil dansen.' zei ik, Femke ging drinken halen, ze haalde een cola voor mij en voor haar een wodka. Ik was al snel moe en kreeg pijn in mijn rug van het lange staan en lopen. 'Gaan we terug?' vroeg ik, Femke keek me aan en knikte, Femke was een klein beetje dronken, ik legde haar in het bed van Jens en ging zelf ook naar bed 'ik ben wel gegaan, ik ben nu weer thuis, ik heb niet gedronken.' stuurde ik naar Max.

Deze foto is van nu en die daar onder in een paars hemdje was van de vorige keer.