Luca.

Hoofdstuk 75.

Max en ik gingen naar mijn moeder om de foto's te laten zien. 'Wat een leuke namen.' zei mijn moeder, ik heb mijn moeder vertelt hoe we er op zijn gekomen zijn, mijn moeder lachte en gaf me een kus op mijn voorhoofd 'schatjes zijn jullie ook.' zei ze 'en nu moeten jullie het zeker nog vertellen tegen jou ouders?' Max knikte 'ik wil ook langs je oma.' zei ik, toen we in de auto zaten onderweg naar de ouders van Max was Max ineens stil 'Luca, als ze iets gaan zeggen over de namen, trek je er niks van aan oke?' zei Max 'is goed, maar hoezo zouden ze iets gaan zeggen?' vroeg ik, ik zag aan Max dat hij het niet wilde vertellen 'je moet het niet zeggen.' zei ik. Max en ik stonden voor de deur, we legde de foto's op mijn buik. 'Mila en Lotte.' zei de moeder van Max, ik knikte trots 'nou ik vind het niks.' zei ze, hier had Max me dus voor gewaarschuwd, het is moeilijk om je er niks van aan te trekken als ze de namen van je toekomstige kinderen worden afgeknapt 'Lotte?' vroeg Lieve ineens, ik knikte 'zo heet een meisje uit mijn klas.' zei ze 'ik ga haar meteen bellen.' ik lachte.

Max pakte me hand 'kom we gaan.' zei hij, hij pakte me hand en nam me mee naar buiten. 'Waarom kunnen ze niet één keertje blij voor me zijn?' vroeg Max toen we in de auto zaten, ik haalde mijn schouders op 'alles wat ik doe, moet mijn moeder afknappen.' zei hij 'niemand kan ons wat maken als we maar gelukkig zijn.' zei ik, Max glimlachte en reed naar het huis van zijn oma. 'Willen jullie thee?' vroeg zijn oma 'het water heeft net gekookt.' 'ja graag.' zei ik, toen oma thee aan het maken was, legde ik de foto's op mijn buik waar Mila en Lotte zelf lagen. 'Wat enige!' riep oma toen ze terug kwam 'wacht even hoor dan moet ik even me bril pakken voor de namen.' zei ze 'Lotte en Mila.' zei Max 'mijn moeder heette Mila.' zei de oma van Max 'super leuk!' ik en Max haalde opgelicht adem 'ik dacht even dat u dat erg zou vinden.' zei ik 'oh nee, mijn moeder wat heel lief en zorgzaam.' zei ze, ik lachte.

Volgende dag.

Ik kwam alleen op school, want Jens en Max hadden eerste uur vrij, Femke en ik hadden gewoon zorg, gelukkig ging het niet meer over baby's, ik had zoals altijd geen zin, Femke en ik gingen kleertjes shoppen voor de baby's, ik was 15 weken. 'Tweelingen worden over het algemeen te vroeg geboren.' zei ik, ik hoop nog 20 weken voor te kunnen houden hoor.' zei ik, Femke lachte 'wat dacht je gewoon van 25 weken?' zei Femke 'dan ben je 40 weken zwanger.' ik lachte 'Luca, je komt gewoon 15/18 kilo aan!' riep Femke 'wat!' riep ik geschrokken, ik pakte de telefoon van Femke en keek er naar 'het is klaar.' zei ik 'je kan me rollen.' Femke lachte 'jij kan lachen maar ik niet.' zei ik 'sorry Luca, maar jou reactie is goud waard.' zei ze, ik zuchtte en ging verder lezen 'over 5 weken kan ik ze voelen schoppen.' zei ik 'Luca.' zei Femke 'ja?' vroeg ik 'mag ik een keertje mee naar de verloskundige?' ik knikte 'tuurlijk.' zei ik 'dan moet het wel snel wat ik weet niet hoe lang deze dammetjes in mijn buik blijven.' zei ik lachend.

Toen we er een hele dag hadden op zitten wilde ik naar huis, maar thuis was ik alleen, mijn moeder was alleen, Jens is bij Femke, dan had ik alleen de katten. Ik pakte mijn fiets en ging naar het huis van zijn oma 'hallo Luca.' zei ze 'hallo.' zei ik 'wat brengt jou hier.' 'ik dacht ik kom gezellig langs, thuis ben ik alleen.' 'kom maar lekker hier.' zei de oma van Max, ik ging op de bank zitten en deed mijn trui uit, no worry, ik had er een hemd onder 'het is lekker warm hier.' zei ik 'boy en ik houden niet van kou.' zei ze, ik lachte, ik had mijn telefoon expres uit gedaan, maar ik was Max vergeten 'kunt u misschien een foto maken en die naar Max sturen, want ik weet gewoon dat als je dan thuis komt en mij niet ziet dat ie flipt.' zei ik, ze maakte een foto 'en hoe moet ik dat nou versturen?' vroeg ze, ik legde uit hoe het moest en verstuurde hem meteen 'handig zo, dat internet.' ik lachte. Foto komt hieronder.

En ja hoor, niet veel later belde Max 'hallo met je oma.' zei de oma van Max 'hoi oma.' zei hij 'klopt het dat Luca hier nog zit?' 'ja.' zei ze 'vind u het anders een goed idee dat ik haar op kom halen als ik klaar ben met werken?' zijn oma knikte 'dat kan hij niet zien.' zei ik 'oh ja is goed hoor.' zei ze, ik begon te lachen. Max ging op en ging verder met werken. 'Heeft u niet nog een leuk spelletje?' vroeg ik, oma dacht na en liep naar de kast, ze pakte mens er je niet, we deden wel de grote mensen versie. 'Meestal speel ik thuis de kinderversie omdat die nog van vroeger is.' zei ik, oma lachte en deelde het geld uit. Toen bijna alle straatjes al gekocht waren werd er aan de deur geklopt, het waren de nare tante en oom van Max. 'Hallo moeder.' zei ze en gaf oma drie kussen op de wang.

'Lekker aan het spelen?' vroeg ze 'ja, je moet iets doen om zwangere tieners bezig te houden.' ik rolde met mijn ogen 'ik ben geen tiener meer hoor.' zei ik 'ik ben 19 en je bent een tiener tot je 18de.' officieel ben ik geen tiener meer, maar ergens diep van binnen toch ook weer wel, maar hebben jullie dat ook, als de oma van Max dat tegen mij zou zeggen, zou ik moeten lachen, maar als zij het zegt zie ik het als iets negatiefs. Gelukkig bleef ze niet lang, ze kwam alleen iets geven en ging daarna weer weg, ik denk een kwartiertje later werd er weer geklopt aan de deur. Dit keer deed ik de deur open, het was Max die klaar was met zijn werk. Ik gaf hem een knuffel 'ga je mee?' vroeg hij 'nou eigenlijk.' zei ik 'ben ik een spel aan het spelen en ik sta op het punt om te gaan winnen.' 'waar wacht je op?' vroeg Max lachend, we gingen naar binnen, ik mocht het potje nog afmaken en inderdaad ik had gewonnen.

Ik was met boy aan het spelen terwijl oma een foto maakte.

Ik ben veel aan het schrijven omdat het gewoon leuk is, wie kan er niet wachten op mijn nieuwe boek?