Hoofdstuk 16.

315 8 2
                                    

Het was 8 uur meneer van Dijk sloeg met pannen tegen elkaar aan 'opstaan jongens!' schreeuwde hij erbij, mijn ogen ging langzaam open, ik zag dat Max al wakker was. 'Goeiemorgen schoonheid.' zei hij 'goeiemorgen prins.' zei ik, ik wreef met mijn handen in mijn ogen om nog iets wakkerder te worden.

Toen iedereen was aangekleed en opgemaakt gingen we weer ontbijten, ik ging mijn beker weer vullen met sinaasappelsap. Ik dronk het rustig op terwijl de rest een broodje aan het eten was 'ik wil dat jij een broodje maakt.' zei mevrouw van Veld, ik schudde mijn hoofd, gisteravond had ik al pijn in mijn buik en voelde ik me duizelig, als ik nu iets zou eten dan kwam het er ook weer uit.

Mevrouw van Veld was even weg, ik dacht dat ik van haar af was, maar nog geen 5 minuten later kwam ze aan met een broodje 'we vertrekken pas als jij je brood op hebt.' zei ze tegen mij. Ondertussen waren Max en Jens al bezig met de tenten afbouwen dus die konden me niet helpen, Femke was aan het kijken hoe ze dat deden.

Ik nam heeft rustig een hapje, mijn broodje was gelukkig niet groot.

'Oke jongens, we kunnen gaan.' zei mevrouw van Veld, alle kinderen pakte hun fiets en er kwamen andere docenten aan die de spullen in de auto deden.

Na een kwartier fietsen voelde ik me duizelig, ik begon te slingeren met mijn fiets, ik hoorde Max allemaal dingen naar de schreeuwen maar ze kwamen niet binnen. Ik reed in de berm met me fiets en stapte af. Ik voelde mijn wangen warmer worden en ik begon te spugen.

Femke legde haar hand op mijn schouderblad 'toe maar, Luca.' zei ze, toen ik klaar was met spugen voelde ik me nog steeds duizelig, ik en Femke bleven even zitten voordat ik instortte.

'Kijk, wat je hebt gedaan!' zei Jens tegen Max 'gisteravond was nooit een goed idee!' Max die keek mij aan 'denk je nou dat ze zwanger is?' vroeg hij aan Jens, Jens knikte 'waarom zou ze anders zo spugen.' en hij gaf Max een duw 'we hebben niks gedaan gisteravond.' zei hij 'Jens, luister naar Max, we hebben niks gedaan.' zei ik zachtjes 'waarom spuug je dan?' vroeg Femke aan mij 'ik moest iets eten van mevrouw van Veld.' zei ik, Jens die keek naar mevrouw van Veld 'kijk mevrouw, dit is dus het gevolg als zij in de ochtend eet.' zei hij boos.

Ik werd met de auto terug gebracht naar school 'Luca, we moeten wel nog even boodschappen doen voor de andere kinderen voor volgende week.' ik lachte 'is goed hoor.' zei ik, ik was alleen nog duizelig.

De docenten gingen de winkelen en ik zat alleen in de auto. Ik besloot op tegen me vader te gaan praten, je kan het gek vinden, maar de laatste tijd heb ik niet aan hem gedacht.

'Uh, hoi pap, ik weet niet wat ik moet doen.' zei ik en de tranen liepen over mijn wangen 'ik weet niet hoe ik me voel, ik wil gewoon zeker weten dat dit wel goed is, ik hou van je papa.' ik barste in tranen uit.

De docenten kwamen weer terug, gelukkig waren mijn ogen niet meer rood. 'De kinderen zijn al op school, dat we zo lang weg waren.' zei een docent, ik lachte. We reden weer naar school.

'Gaat ie weer?' vroeg Max toen ik uit de auto stapte, ik knikte 'zeker?' vroeg hij, ik knikte en schudde met mijn hoofd tegelijkertijd 'ik ben alleen nog duizelig.' zei ik.

Toen Jens en ik thuis kwamen ging ik meteen douche 'Jens daarna ga ik ook naar bed hoor.' zei ik 'moet je niet eten?' vroeg hij 'misschien soep.' zei ik 'is goed, dat ga ik wel maken.' zei hij.

Maandag:

Ik ging naar school, ik had het hele weekend in mijn bed gelegen, we kwamen donderdag thuis, we hadden vrijdag vrij. Ik heb vooral veel YouTube, Netflix en dat allemaal gekeken.

'Hey.' zei Femke vrolijk 'hey.' zei ik lachend 'is er iets?' ik schudde mijn hoofd 'ik was het hele weekend zie.' 'das minder.' zei Femke, ik lachte.

Max en Jens moesten een uur later dan ons beginnen, ons rooster veranderd elke week 'Femke, heb je nou je gym kleding aan?' vroeg ik aan Femke, Femke keek naar haar lichaam en knikte 'waarom?' vroeg ik 'we hebben zo gym.' zei ze 'oh ja, even mijn gymkleding pakken.' zei ik met een lach

Luca.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu