Luca.

Hoofdstuk 40.

Ik begon te lachen, ik wist van mezelf dat ik geen nee wou zeggen maar ook geen ja, ik was bang voor het binden, nu denk je maar je wilde met hem, ja dat klopt maar ik ben bang dat hij het niet meent. Iedereen verdiend een tweede kans, ik was helemaal vergeten dat Max nog steeds stond te wachten op mijn antwoord. 'Mag ik er over nadenken?' vroeg ik aan Max, hij liet me los 'ja tuurlijk.' zei hij, ik zag aan zijn gezicht dat hij het gek vond en bang was voor mijn antwoord.

Ik deed snel mijn gympen aan en ik rende naar beneden, ik pakte mijn jas en rende naar buiten. Ik voelde dat Max naar me keek vanuit het raam, om mijn gevoel de bevestigen keek ik om en hij keek inderdaad. Ik liep met mijn handen in mijn zakken naar de begraafplaats. En ja ik ging naar mijn vader, ik wilde altijd al als klein meisje dat mijn vader met mij naar het altaar liep, voor de mensen die niet weten wat een altaar is, daar ga je heen als je gaat trouwen.

Die meisjes droom kan helaas niet meer uitkomen, dit besefte ik toen ik naar de steen van mijn vader ging. 'Hey pap.' zei ik 'pap, wat moet ik doen.' vroeg ik hopeloos 'pap, reageer nou!' riep ik, ik weet dat hij niet kan praten maar op dat moment was ik boos dat mijn vader niet reageerde.

'Pap, ik heb je nodig.' ik stortte in, er kwam een oude man naar mij toe gelopen 'meissie toch.' zei hij 'je vader reageert niet meer.' ik veegde mijn tranen weg 'maar het is niet eerlijk.' zei ik, nu kwam al mijn verdriet en woede eruit 'het leven is niet eerlijk.' zei hij, ik had geen idee wat is moest zeggen 'sta even op.' zei hij, ik deed wat de oude man zei 'ben jij de dochter van Samantha?' ik knikte 'ja, je moeder zie ik hier elke dag.' zei hij 'maar jou zie ik niet vaak.' ik wist waar hij het over had.

'Ik vind het hier voor altijd.' zei ik, hij legde zijn hand op mijn schouder 'mijn vrouw ligt hier.' zei hij 'wat is er?' 'er is een jongen waar ik mee had, hij is vreemd gegaan.' zei ik 'ik vind dat iedereen een tweede kans moet hebben, dus ook hij kreeg een tweede kans, we hebben een beetje afgesproken en net vroeg hij me weer.' 'en hoe voel je je daarbij?' ik haalde mijn schouders op 'ik vind het leuk als we hebben maar ik ben bang dat het weer fout gaat.' zei ik.

'Probeer het gewoon.' zei de oude man 'misschien gaat het wel goed, je moet het gewoon proberen.' ik ademde in en stond op, want we zaten op het bankje. 'Dank u wel.' zei ik 'geen dank.' zei hij 'nou hup, ga naar hem toe en vertel hoe het zit.' ik lachte en ging naar huis. Het begon donker te worden.

'Luca.' zei Femke, Femke noemt me alleen Luca als ze iets echt meent. 'Wat is er?' vroeg ik 'waar bleef je?' vroeg Max 'ik was bij mijn vader.' zei ik, Jens sloeg zijn armen om me heen 'gaat ie?' vroeg Jens, ik knikte 'er was een man en met hem ging ik praten.' zei ik. 'Max, kan ik met je praten?' vroeg ik toen ik mijn jas uit had, Max knikte.

Max en ik liepen naar boven. 'Ik heb er over nagedacht.' zei ik 'ik ben bang dat het weer fout gaat.' zei ik 'Luca, ik snap je maar alsjeblieft.' zei Max 'maar als je het weer.' voordat ik kon uitpraten voelde ik de lippen van op mijn neus, ik begon te lachen 'dus we hebben?' vroeg Max weer, ik knikte 'ja.' zei ik. Max pakte mijn hand en we gingen naar beneden.

'Ga je mee gamen?' vroeg Jens aan Max 'ja, is goed.' zei hij, ik en Femke gingen eten maken, want we kunnen niet het hele weekend ongezond eten. Femke had een idee in haar hoofd, ik had geen idee wat ze ging maken maar ze gaf mij kleine opdrachten.

Het eten was klaar, we hebben alles opgegeten. De jongens gingen weer verder met gamen, ik lag in de armen van Max. Ik zat op instagram 'zijn dat meisjes die je kent?' vroeg Max, ik schudde mijn hoofd 'hun inspireren mij.' zei ik 'hun make up?' vroeg Femke, ik knikte.

Volgende dag.

Femke en ik werden wakker in mijn kamer. 'Fem, ik weet niet wat ik moet.' zei ik, nu denken jullie vast daar is ze weer met haar drama, ja daar ben ik weer maar kijk ik en Max willen rustig aan doen, maar hij slaapt wel een heel weekend bij me.

'Luuc, laat het eens los, wanneer komt Grace?' vroeg Femke, ik haalde mijn schouders op 'hoezo?' 'kunnen we vragen over die toekomst shit.' zei Femke, ik begon te lachen 'als je me nu wilt excuseren ga ik naar Jens.' 'is goed, hup ga.' zei ik. Mijn deur ging open. Als je denkt Luca waar zijn jou katjes de afgelopen paar dagen, we spelen gewoon met ze, geven ze eten, maar we hebben de hele zolder soort van omgebouwd tot een speelruimte voor de katjes.

Max kwam mijn kamer binnen lopen met Saar 'deze vond ik onder weg.' zei hij, ik glimlachte 'kom liggen.' zei ik, mensen ik wist echt niet wat wil wilde, Max kwam bij me liggen. We keken elkaar oog in oog aan 'dus wat wil je vandaag doen?' vroeg Max om het ijs te breken. Ik haalde mijn schouders op 'komt sinterklaas vandaag niet binnen?' vroeg ik geschrokken 'nee morgen.' zei Max, ik haalde opgelucht adem 'wat hoezo?' vroeg hij 'kom je morgen stad met Jens en Femke?' vroeg ik 'ik weet het niet.' zei Max 'hoezo?' vroeg hij weer 'mijn oom heeft een sinterklaas bedrijf.' zei ik 'hij vraagt mij elk jaar of ik mee ga en tuurlijk zeg ik ja.' Max begon te lachen.

Toen iedereen beneden was gingen Femke en ik weer naar boven, de jongens zouden voor ons een broodje klaar maken 'ik ga me niet opmaken.' zei ik 'morgen krijg ik veel op mijn gezicht.' Femke begon te lachen 'ik kom morgen wel naar je kijken.' zei ze terwijl ze haar foundation deed.