Luca.

Hoofdstuk 64.

'Wat gaan we doen met deze kamer?' vroeg Jens die binnen kwam lopen 'dit word de babykamer.' zei ik 'wil je helpen?' Jens knikte 'ja, waarom niet.' zei hij 'welke kleur moet het worden?' ik haalde mijn schouders op 'denk wit.' zei ik 'ik weet niet of het jongens of meisjes worden.' 'wat zegt jou gevoel?' vroeg Grace die in de deur opening stond 'ik zou het niet weten.' zei ik 'u bent toch zo goed met die kaarten?' vroeg Jens, Grace knikte, het afgelopen jaar heeft ze alleen maar meer geoefend, ze kwamen soms ook uit, maar Grace zegt het op een andere manier, dat het voor jou zelf ook nog spannend is.

Grace pakte haar kaarten uit haar zak, ik legde mijn hand erop 'voor één keer mag dit een verrassing zijn.' zei ik 'lieverd, ik wil weten wat het word.' zei Max 'ga nou maar niet ik discussie, Max.' zei Grace 'zij wint.' ik glimlachte 'ik wilde het op een andere manier weten.' zei ik 'alleen ik zit te twijfelen.' 'tussen?' vroeg Max 'een ballon met blauwe of roze glitters of een taart met blauwe of roze vulling.' zei ik 'dat doen we.' zei Max terwijl hij me een knuffel gaf, ik keek naar Saar, mijn kat, die ondertussen ook al flink is gegroeid, ze ging de hele tijd rollen. 'Wat is er met Saar?' vroeg ik lichtelijk gestresst 'er zal vast niks zijn.' ik wilde met Saar gaan spelen om haar een beetje af te lijden maar ze ging liggen slapen.

'Het voelt niet goed.' zei ik 'pak jij Saar, dan pak ik de autosleutels.' zei Max, ja Max heeft zijn autorijbewijs. Ik trok snel iets anders aan, ik zag een jurkje hangen alleen die liet alles goed zien. 'Je ziet mijn buik.' zei ik 'dus, lieverd dat buikje mag gezien worden.' zei Grace, ik deed snel de schoenen van Jens aan, ik tilde Saar op en liep naar buiten. 'Ik kan haar niet verliezen.' zei ik in de auto tegen Max 'dat gaat ook niet gebeuren.' zei hij, hij legde zijn hand op mijn been. Het was spreekuur, ik heb geen idee hoe laat het was maar onze dierenartsen hier doen het ook in de avond.

'Moet al deze mensen nog voor ons?' vroeg ik, Max knikte 'maar je nou niet zo zorgen.' zei hij, we gingen zitten naast een meisje en haar cavia 'wat is er met u kat?' vroeg ze 'ze deed ineens heel gek.' zei ik 'en wat is er met jou cavia?' 'die wilt niet meer eten.' zei ze 'hoe kwam je er achter?' vroeg ik 'ik gaf haar stiekem een wortel en meestal eet ze die meteen op, maar nu niet.' zei ze 'mag ik je iets geks vragen?' vroeg de moeder van het meisje, ik knikte 'ben jij zwanger?' vroeg ze, ik zag het meisje boos naar haar moeder kijken 'mam.' zei ze boos 'ze heeft zo'n apart buikje.' zei de moeder, ik knikte 'ja, ik ben zwanger.' zei ik.

'Hoeveel weken?' vroeg ze, ik keek naar Max omdat ik het niet bij hou '5 of 6 weken.' zei Max 'dan heb je al een pittig buikje.' zei ze, ik hoorde Max lachen 'ze eet voor 3.' zei hij, ik zag de vrouw geschrokken kijken 'hoe oud ben je?' vroeg de vrouw '19.' zei ik, voordat de mevrouw iets terug kon zeggen werden hun aan de beurt. 'Ben ik even blij dat ze niet terug kon reageren.' zei Max zachtjes, ik glimlachte 'super veel mensen trekken een oordeel.' zei ik 'laat het, lieverd.' zei Max 'wij zijn over 8 maanden super gelukkig.' ik glimlachte. Na 4 mensen mochten wij.

'Wat is het probleem?' vroeg de dierenarts 'ze bleef maar rollen en ze wilt altijd spelen maar nu niet.' zei ik, ik keek goed naar Saar toen ze weer ging liggen 'is ze nou dikker geworden?' vroeg ik aan Max, Max keek goed naar haar en knikte 'volgens mij wel.' zei hij, de dierenarts ging aan de buik van Saar voelen 'over 4 of 5 weken mag ze bevallen.' zei hij, ik keek geschrokken naar de dierenarts 'ze is 5 of 4 weken zwanger.' zei zijn assistente 'zorg dat ze een eigen plekje heeft om te bevallen en dat er niet zo veel en vaak mensen komen kijken, dan heb je kans dat ze gaat lopen met de jongen.' ik pakte Saar op en stapte in de auto.

Ik had geen reismandje voor Saar, want als ze aandacht heeft dan blijft ze wel. 'Dus ik heb gewoon 2 mama's in mij auto.' zei Max, ik lachte 'ja.' zei ik, toen we thuis kwamen liepen we naar binnen 'is alles goed?' vroeg Femke, ze bleef slapen, Max en ik knikte 'over 4 of 5 weken is ze moeder.' zei ik, iedereen keek me geschrokken aan 'iedereen begint een gezin.' zei Jens terwijl hij naar Femke keek 'als ik thuis kom en zeg dat ik zwanger ben, sta ik op straat.' zei ze. Iedereen ging door met wat ze aan het doen waren, Femke en ik gingen naar mijn kamer, we gingen elkaar nagels lakken.

'Luca?' vroeg Femke 'ja?' antwoordde ik 'vertel.' zei Femke 'Max en ik zitten zo vaak op elkaars lip en ik wil geen ruzie, zeker niet nu.' zei ik terwijl ik naar mijn buik wees 'zeg gewoon dat je even afstand wil.' zei Femke 'Luca, hij is zo erg veranderd sinds hij weet dat je zwanger bent.' 'hoe bedoel je?' vroeg ik 'hij neemt dingen serieuzer, denkt overal meer bij na, Luuc hij snap je echt wel.' zei Femke, Max kwam de kamer binnen gelopen. 'Ik laat jullie wel alleen.' zei Femke, ze pakte haar nagellak en ging naar buiten 'Max, we moeten praten.' zei ik 'dat dacht ik al.' zei hij 'we zitten te vaak op elkaars lip.' zei ik 'dus je wil even afstand?' vroeg Max, ik knikte voorzichtig 'is goed, lieverd, dan ga ik.' zei hij, hij stond op en liep naar beneden, ik was geschrokken van zijn antwoord, ik had verwacht dat hij bozer zou reageren.

Toen het tot me door gedrongen was rende ik naar beneden. 'Je bent niet boos toch?' vroeg ik toen Max zijn jas aan het aantrekken was, hij schudde zijn hoofd 'ik ben blij dat je het zo zegt.' zei hij 'dan hebben we geen ruzie, dus ook minder stress voor de baby's.' hij gaf mij een kus en een kus op mijn buik en liep naar buiten. Ik liep terug naar mijn kamer 'ik voel me niet goed.' zei ik tegen Femke 'ga maar slapen.' zei ze 'ik ga wel naar Jens.' Femke ging mijn kamer uit, ik ging op het bed liggen en legde mijn hand op mijn buik.

Mensen, vinden jullie dit verhaal niet een beetje saai worden? Of ja moet ik iets veranderen? Ik weet het niet dus pleas let me know! <3