Red Velvet!

11. Το διαμάντι της νύχτας!

Μελίνα!

Το κινητό του Πέτρου άρχισε να χτυπάει ξαφνικά. Η ησυχία που έκρυβε αυτή η νύχτα άρχισε να διαλύεται σιγά σιγά και να ραγίζει σε μικροσκοπικά κομμάτια.

Και τότε εγώ άνοιξα τα μάτια μου. Κράτησα την αναπνοή μου για να παραμείνω σιωπηλή. Για να μην με καταλάβει κανείς. Αυτό όμως δεν έκρυβε την ανησυχία μου και την αναστάτωση μου.

"Ακούω!" Είπε εκείνος με έναν αυστηρό τρόπο αμέσως μόλις απάντησε. "Έρχομαι αμέσως! Μην σας ξεφύγει! Τον θέλω ζωντανό! Τους διέταξε και ύστερα το έκλεισε.

Δεν άργησε να σηκωθεί από την πολυθρόνα δίπλα μου και να εξαφανιστεί. Να φύγει βιαστικά και με το όπλο στα χέρια του δυνατά. Είχε θυμό στο βλέμμα του και στο κορμί του. Όλα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του είχαν σκληρύνει. Η οργή είχε κυριαρχήσει και παγώσει την αναπνοή του. Τίποτα και κανένας δεν μπορούσε να τον σταματήσει.

Όταν η πόρτα έκλεισε πίσω του αθόρυβα και προσεχτικά για να μην με ξυπνήσει και με ταράξει, εγώ πέταξα το λεπτό πάπλωμα από το κορμί μου και σηκώθηκα από το κρεβάτι. Φόρεσα τα ρούχα και τα παπούτσια μου και άρπαξα το παλτό μου. Τον ακολούθησα χωρίς να χάνω καθόλου χρόνο. Χωρίς να τον αφήνω να απομακρυνθεί αρκετά.

Το σκοτάδι δεν τον βοηθούσε, όπως εκείνος πίστευε. Και σίγουρα δεν του άξιζε. Η καρδιά του ήταν παγιδευμένη σε μια ζωή που δεν του ανήκε. Κυρίως φοβισμένη. Το έβλεπα καθαρά, ακόμα και αν εκείνος δεν ήθελε να το παραδεχτεί.

Μόλις έφτασα στο ασανσέρ και είδα τον αριθμό που ζήτησε από αυτό, εγώ κατέφυγα στου προσωπικού. Πίεσα το κουμπί και ξεφύσησα δυνατά. Εκείνο με οδήγησε στο ισόγειο, όπου ακριβώς θα έβρισκα και τον Πέτρο.

Και τότε ένας δυνατός ήχος, στην πίσω και σκοτεινή πλευρά του κτηρίου μου τράβηξε την προσοχή. Τον άφησα να με καθοδηγήσει και να με οδηγήσει κατευθείαν στα χέρια εκείνου.

Άνοιξα την πόρτα προσεκτικά. Κατέβηκα τα τρία λεπτά σκαλιά διακριτικά και αθόρυβα. Χωρίς να με καταλάβει κανείς πλησίασα τα μεγάλα παλιά κουτιά. Χαμήλωσα το σώμα μου και κρύφτηκα πίσω από αυτά.

Ο Πέτρος ήταν εκεί, όπως ακριβώς το είχα φανταστεί. Τα λόγια του εκτοξεύονταν σαν σφαίρες μπροστά από το πρόσωπο ενός άντρα. Οι γροθιές και τα χτυπήματά του ήταν σκληρές και ασταμάτητες. Το πρόσωπό του τρομακτικό.

Ο άγνωστος άντρας βρέθηκε στο έδαφος χτυπημένος και περικυκλωμένος από την ασφάλεια του Πέτρου. Τα όπλα τους τον σημάδευαν χωρίς κανέναν δισταγμό. Εκείνα περίμεναν μονάχα μια στιγμή. Μια διαταγή για να προκαλέσουν την καταστροφή.