Red Velvet!

13. Η προδοσία!

Μελίνα!

Ο ήχος από την σφαίρα και το σκοτάδι είχε τρελάνει το μυαλό μου. Είχε παγώσει το κορμί και την αναπνοή μου. Έψαχνε τον στόχο του. Την καρδιά μου...

"Είναι ζωντανός;" τον ρώτησα με μια ψύχραιμη και γεμάτη από δύναμη φωνή.

Τον κοίταξα στα μάτια με ένα απόλυτο και έντονο βλέμμα. Νιώθοντας μέσα μου κενή και παγωμένη. Με είχε λυγίσει μέσα σε μια στιγμή. Με είχε χτυπήσει τόσο δυνατά, που η καρδιά και το σώμα μου ήταν αδύνατον να ζήσουν όπως πριν. Είχα συναντήσει και γνωρίσει το κακό.

Όμως δεν υπήρχε τίποτα άλλο να διαλύσει. Μέσα μου είχε καταστρέψει τα πάντα. Τον εαυτό μου, την συνείδησή μου... Κάθε κομμάτι μου. Δεν είχα να φοβηθώ για κανέναν άλλον πόνο. Επειδή είχα ξεπεράσει τα όριά μου. Επειδή είχα ξεπεράσει εμένα...

Όμως εκείνος δεν μου απάντησε. Τα μάτια του είχαν εστιάσει στα σημάδια που είχαν αφήσει τα δάκρυά μου. Γέμιζε με έπαρση και σιγουριά όσο άκουγε την καρδιά μου να χτυπά και να αγωνιά. Απολάμβανε την νίκη του από την άνετη δερμάτινη θέση του πίσω από το γραφείο του.

"Θέλω να ξέρω!" Απαίτησα στηρίζοντας τα χέρια μου στο έπιπλο και γέρνοντας το σώμα μου ελάχιστα πάνω από αυτό.

"Για την ώρα ναι..." είπε εκείνος και αμέσως μετά σηκώθηκε. Χάιδεψε το γραφείο του και με πλησίασε.

"Τώρα γνωρίζεις και εσύ πως είναι να σε ταπεινώνουν και να σε ποδοπατούν. Πως είναι να βρίσκεσαι στην σκιά κάποιου άλλου. Να σε προσπερνούν. Να μην μετράει η γνώμη σου... Να μην ακούγεται η φωνή σου." Έλεγε εκείνος μεριάζοντας τα μαλλιά μου και αγκαλιάζοντας την μέση μου.

"Άφησέ με..." του είπα νιώθοντας το κορμί μου να ανατριχιάζει από απέχθεια.

"Ηρέμησε ομορφιά μου... Ποτέ δεν αγγίζω μια γυναίκα χωρίς την θέλησή της. Δεν είμαι τόσο κτήνος!" Είπε εκείνος και αμέσως απομακρύνθηκε.

"Αφού θες τον αδερφό μου, ποιος είμαι εγώ που θα σε εμποδίσει!" Είπε κάνοντας μερικά βήματα στο γραφείο του. Γελώντας ξαφνικά και απότομα.

"Βέβαια τώρα που το ξανά σκέφτομαι, ίσως να μην του αρέσει και τόσο η ιδέα της προδοσίας. Ειδικά αν μάθει πως η ζωή σου μου ανήκει. " είπε για να με κάνει να δακρύσω ξανά. Να δει την καρδιά μου να αιμορραγεί φριχτά.

"Αυτά θα τα βρείτε μεταξύ σας! Εμένα δεν με αφορούν..." συνέχισε να παίζει με τον χρόνο, την υπομονή και τις αντοχές μου. Να μου υπενθυμίζει πως δεν έχω άλλη επιλογή...