Wampirzyca

#36

Otworzyłam oczy i spojrzałam na Reia. Jestem w swoim pokoju! Udało się!

-Luna nareszcie się obudziłaś. Boli cię coś?-powiedział.

-Nie. Przyniesiesz butelkę krwi?

-Już pędzę.

-Ile spałam?

-Dziś czwarty dzień.

-Tak długo?!-dostałam do ręki butelkę.

-No widzisz. Weszłaś do domu i zemdlałaś. Youkine w ostatniej chwili cię złapał. Mam do ciebie kilka pytań.

-Słucham cię. Tylko powoli.

-Ok. Dlaczego nie powiedziałaś mi o reszcie ran na plecach?

-Nie chciałam cię martwić nimi.

-Oj Luna...

-Tak wiem. Kolejne pytanie.

-Czyja krew jest na twoich spodniach?

-Pytasz o te plamy? Moja. Mam moc, która pomaga w szybszym gojeniu się ran.

Rei zadawał kolejne pytania a ja odpowiadałam na nie ze spokojem. Wypiłam dwie butelki krwi i zjadłam porządny obiad, dzięki czemu miałam więcej siły i szybciej mogłam się zregenerować. Właśnie tego potrzebowałam.

Ani ja ani Rei nie wiemy kto tak naprawdę stoi za moim porwaniem. Tym Sharpenen nie przejmowałabym się zbytnio. Nie wiem czy przeżył czy tam zdechł, ale mnie to nie rusza.

Wiem, że Hana odpowie za to co mnie zrobiła.

-Luna czy ty mnie słuchasz?

-Sorki Rei.

-Mówiłem o tym jak odegrać się na Hanie.

-Ja o tym myślałam-oboje wybuchliśmy śmiechem i przybiliśmy sobie piątkę.

-Idealnie zgrani jesteśmy.

-Nie mogę zaprzeczyć.

-Co wymyśliłaś?

-No właśnie nie mam pomysłu. Sama chciała być wampirem to teraz niech się użera z tym wszystkim.

-No w sumie prawda.

-Rei trza coś wymyślić.

-Luna trzeba nie trza.

-Przejęzyczenie moje. Wybacz.

Haru, Youkine, Hiyori i Niall też przyszli. Powiedziałam im wszystko to co Reiowi. Rozmawialiśmy do nocy. Haru poszła najwcześniej pod pretekstem złego samopoczucia.

Chyba coś ukrywa przede mną tylko nie mam pojęcia co to może być.

Jutro zamierzam normalnie iść do szkoły jakby nigdy nic. A do tego zacznę trenować trochę. Następnym razem nie dam się tak łatwo obezwładnić.

👽👽👽
Z okazji świąt życzę wam zdrowia, spełnienia marzeń i czego sobie zamarzycie.
Kolejny rozdział powinien pojawić się szybciej od tego.
Każda gwiazdka i każdy komentarz motywuje. Dziękuję za to, że je otrzymuję.