Locked by you #ThrillerAwards

19.

Ik moet iets doen! Om mijn eigen vel te redden! Ik moet meespelen, doen álsof ik verliefd ben op Jonas! Ik ga achter de stoel van Jonas staan en gooi mijn armen om hem heen. Ik druk een kus tegen zijn wang aan. Een glimlach siert zijn gezicht. 'Voel je je al een beetje beter schoonheid?' Vraagt hij lief. Ik ga op zijn schoot zitten en sla mijn armen om hem heen. 'Een beetje.' Zeg ik stil en leg mijn hoofd in zijn nekholte. Hij wrijft door mijn haren. Ik kijk in een ooghoek naar Luca die me kwaad aankijkt. 'Zie je nu wel dat ze rustig is bij mij.' Sist Jonas grijnzend. Ik zie de twijfeling op het gezicht van z'n vader en duw me daarom nog strakker tegen hem aan.

'Is het nu duidelijk?' Vraagt Jonas met een glimlach. 'Er is nog één ding dat ik wil zien...' Hoor ik zijn vader zeggen. Ik weet al wat. Ik grijp Jonas hoofd vast. Ik tuit mijn lippen en druk die tegen de zijne aan terwijl ik mijn ogen sluit. Hij doet net hetzelfde. Ik wou dat ik dat niet had gedaan, ik geniet namelijk. Ik geniet?! Wat doe ik toch?! Ik haat hem! Ik wil hem niet kussen! Waarom doe ik dit?! Ik verlos mijn lippen snel van de zijne. Hij kijkt me fronsend aan, hij begrijpt het niet en eerlijk gezegd begrijp ik het ook niet meer. 'Bossie wat doe je?' Vraagt hij fluisterend. 'Ik weet het niet...' Snik ik en hoest weer.

'Pa, heb je medicatie voor haar? Ze heeft keelpijn.' Vraagt Jonas. Z'n vader knikt en zet zich recht. Hij stapt naar een kastje toe en haalt er een doosje uit. Hij geeft het aan Jonas. 'Laat haar de siroop innemen, dat verzacht de pijn. Ik zal onze dokter verwittigen.' Jonas knikt dankbaar. Hij opent het doosje en haalt de siroop eruit. Hij giet de siroop op een lepel en brengt die dan naar mijn mond toe. Ik open mijn mond en neem de siroop in. 'Flinke meid.' Zegt hij zacht en geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik kijk over zijn schouder naar Frances die langzamerhand wakker wordt. Wanneer ze me ziet, springt ze blij recht. Ik duw mezelf ruw uit Jonas armen en spring van zijn schoot af. Ik ren naar Frances toe en omhels haar. 'Ik ben zo opgelucht dat er niets met je is gebeurt!' Snik ik.  'Ik was zo bang daarnet!' Huilt Frances. 'Ik ook!' Beken ik. Daphne opent ook haar ogen. Frances en ik gaan naast haar zitten op de sofa. 'Dat was eng...' Mompelt Daphne. Frances en ik knikken instemmend. Ik hoest weer. 'Ben je nog steeds ziek?' Vraagt ze bezorgd. 'Een beetje, maar het gaat wel.' Ik forceer een kleine glimlach die haar gerust moet stellen.

Jonas zet zich recht en wandelt naar de keuken. 'Wil je iets drinken Bossie?' Vraagt hij. 'Een beetje water is goed hoor.' Glimlach ik. Jonas knikt en neemt een glas uit de kast.

'Oké meisjes, het is lang geleden dat ik nog eens geacteerd heb, maar nu zal ik eens tonen wat voor een goede actrice ik wel niet ben.' Fluister ik. Ik spring recht en ga naar Jonas toe. Ik omhels hem en geef hem een kus op zijn wang. 'Wat krijgen we nu?' Lacht hij. Ik glimlach charmant naar hem. 'Je bent mijn held.' Hij haalt glimlachend zijn schouders op. 'Ik redde je alleen van Luca...' Hij giet water in mijn glas en geeft het vervolgens aan mij. 'Daarom juist dat je mijn held bent! Ik hou van je!' Ik kijk even of alle ogen op mij gericht zijn, wat zo het geval is en druk dan een stevige kus tegen zijn lippen aan. Hij sluit genietend zijn ogen en ik voel dat zijn lippen de mijne niet meer willen verlaten. Hij wil me. Maar ik wil hem niet. Ik ben een actrice die deze rol blijkbaar zeer geloofwaardig speelt. Nu hij in mijn nep gevoelens gelooft, kan ik mijn doel bereiken: hem overtuigen mij vrij te laten. Als hij toch medelijden met me heeft? Dan doet ie zoiets toch? Ook wil ik niet dat Luca me zal martelen, dus probeer ik hen duidelijk te maken met lichaamstaal dat ik Jonas wél "gehoorzaam".

Ik ga zitten op de bar en sla mijn benen om zijn middel. Ik streel zijn wang en nog steeds kussen we. Ik weet gewoon dat Daphne en Frances me nu onbegrijpelijk zitten aan te staren. Dit alles is toneel, onthoud dat maar goed. Er zijn geen gevoelens voor Jonas. Helemaal niets voel ik voor hem! Maar dat kussen met hem gaat me wel goed af... Zei ik net iets? Nee toch?! Er zijn geen gevoelens! Ik háát hem!

De deur zwaait plots open. 'Oh, er hangt liefde in de lucht!' Ik verlos mijn lippen razendsnel van Jonas' lippen en kijk dan naar de persoon die binnenkomt. 'Pieter...' Grom ik. 'Rustig schatje, voor jou is het nog steeds "mr.Van Den Broeck".' Ik spring boos recht. Maar alvorens ik iets kan zeggen voel ik hoe Daphne en Frances me tegenhouden. 'Ach mijn kleine meisjes, jullie waren zulke brave leerlingen in klas 3EC, waarom zijn jullie nu zo ongehoorzaam geworden?' Grijnst hij. 'Jullie hebben ons zo gemaakt!' Grom ik. 'Nog steeds zo koppig, Bosmans?' Zucht hij grijnzend. 'Noem me niet zo!' Roep ik. 'Oh, je wilt dus liever dat ik je Bossie noem?' Ik word zo kwaad! Ik kan mijn woede nauwelijks onderdrukken. Wanneer ik een stap naar voren zet om hem uit te schelden, drukt hij zijn vinger tegen mijn lippen aan. 'Shttt... Wind je niet op, je bent ziek. Ga liggen, dan kan ik je onderzoeken.' Ik frons mijn wenkbrauwen en sla zijn hand weg. 'Onderzoeken? Jij? Jij raakt mijn lichaam niet aan! Pedo!' Roep ik, maar Jonas is er al snel bij om me te kalmeren. Ik heb het gevoel dat ik dankzij Pieter door de mand ben gevallen, ik deed alsof ik gehoorzaam was maar mijn woede nam het over toen hij binnenkwam. Plan mislukt. 'Evelien Bosmans, ik beveel je nu te gaan liggen! Je wou een dokter, wel je hebt er één gekregen! Liggen! Nu!' Beveelt Pieter. 'Leerkracht, pedo, kidnapper, dokter... Zeg wat ben jij nog meer?!' Grom ik. Alvorens hij kan antwoordden, onderbreek ik hem. 'Ah, ik weet nog iets: Een 45-jarige klootzak die zich bezighoudt met het kidnappen van meisjes, voor zijn plezier. Les geven kan hij niet, hij verstaat zelf nauwelijks Engels en bezit een zogenaamde humor die niemand grappig vind.' Hij zucht. 'Nog opmerkingen?' Vraag hij. 'Ja nu je het zegt, je bent een dwaze idioot die maar niet moet denken dat hij maar een beetje boven mij staat! Binnen deze muren ben je een gestoorde pedofiel en geen leerkracht waarnaar ik moet luisteren!' Snauw ik. 'Jocke... Bindt haar vast.'