Ningendo

Hazırlık Ve Yolculuk

Hartes sahip oldugu bütün eşyaları,yani bir tarak,ufak bir bıçak ve onu büyüten yaşlı adamın verdigi siyah demirden yapılmış yüzügü yanına aldı ve eskiden evi olan delikten dışarı çıktı.

Yüzüğü parmagına takmış,taragı cebine koymuş ve bıçağıda kınıyla beraber beline iple bağlamıştı.

Ara sokaktan çıkıp şehirin girişine doğru yürümeye başladı.Bir yandanda Megas gibi birinin neden kendisini öğrenci olarak aldıgını merak ediyordu.Hiçbir eğitimi yada büyü yatkınlıgı yoktu.Ama yine de Megas onu öğrencisi olarak istemişti.Belki de Hartes de bir potansiyel görmüştü,Yada potansiyel olduguna inanıyordu.Hartes bilmiyordu ama,ayağına gelen bu şansı kaçırmayacaktı.

Kapılara yaklaşdıkça sarımsı birşey görünüyordu,Hartes yaklaştıkca uzaktan görülen sarımsı şey anlam kazandı.Megas'ın diger öğrencisi,Lara adlı kızdı bu.Sırtında orta büyüklükte bir çanta ve çantanın altında görülen bir kılıç ve kın vardı.

Kız yan durmuştu ve kapıların yanında ki birşeye bakıyordu.Hartes kızın bir metre uzagında durdu ve kızın baktıgı yere baktı.

Farklı renkte ki iki kedi kavga ediyordu ve birbirlerini yuvarlarken köpekleri kıskandıcak hırlamalar çıkarıyolardı.Kız Hartesi hissetmiş olmalı ki ona doğru döndü,mavi gözleri buz gibiydi ve Hartesi delip bagırsaklarını çıkaracakmış gibi bakıyolardı.Kız konuştu.

"Demek sensin."

Hartes bişey demesi gerektigini hissetti.

"Günaydın."

Kız sanki konuşması onu memnun etmiş gibi bakışlarını yumuşattı ve yavaşça gülümsedi.

"Günaydın."

Kız gülümseyerek konuştugunda çok tatlı ve güzel olmuştu.Hartes kızardıgını hissedince başını çevirdi.

"Demek sende bizimle geleceksin."dedi kız, Hartes başını çevirince.

"E-Evet,gelecegim."Hartes kekeleyerek konuştu,hayatında hiçbir zaman kızlarla konuşmamıştı ve şimdi karşında hem güzel,hemde Megas'ın öğrencisi olduguna göre asil bir kız vardı.

Kız Hartes'in rahatsızlıgını hissetmiş gibi konuşmaya başladı."Neden bana bakmıyorsun?

"Bir sebebi yok,ben..."

Kız bir an burnunun dibine geldiginde Hartes geriye sıçradı.

"Yoksa utandın mı?"

"Ne,hayır ben...utanmadım,hem niye utanıyım ki,utanılıcak birşey yok."Hartes heyecandan hızlıca konuştu.

Kızın yüzü sertleşsede gözleri gülüyordu.Tekrar konuştuguda sesi daha yumuşaktı.

"O zaman bana adını söyleyebilirsin."

"Şey,Hartes.Benim adım Hartes."

"Demek Hartes.Söylesene Hartes,Usta Megas niçin seni öğrencisi olarak aldı?"Kız merakla sordu.

Hartes doğruyu söyledi."Bilmiyorum,aniden oldu."

Kızın inanmadıgı belliydi,o yüzden daha da üsteledi."Nasıl bilmiyorsun,Rozin şehrinin en güçlüsü seni öğrencisi olarak alıyor ve sen sebebini bilmiyorsun öyle mi?"

"Gerçekten,bilmiyorum,ben..."

"Hangi ailedensin?"

Hartes gözlerini kapatıp yutkundu,neden bu soru canını bu kadar acıtıyordu ki?

"Benim ailem yok."

Kız bu cevaba gerçekten şaşırmıştı.Korku ve tedbirle sordu.

"Nasıl yok?"