Ningendo

Kafiyeli ve Hazırlık

"Üç kez hayır dedim bile!"dedi Rades,koridordan dönerken,Hartes peşinden hızlıca ilerliyor,ısrarla konuşuyordu.

"Bunun yapılması gerek!"

"O zaman başka birilerini gönderirim."

"Ben yapmalıyım."

"Hayır."

"Lanet olsun!"dedi Hartes bir koridordan daha dönerken,bu tartışma çok uzamıştı ama bir türlü bitmiyordu.

"Usta,bırak gideyim."

Rades odasının önüne geldiklerinde hızla arkasını döndü ve Hartes ile burun buruna geldi.

"Olmaz."

Rades içeri girince Hartes de arkasından girdi,en başından beri peşlerinde olan Naceyno ise kapıda bekleyip dinlemeye başladı.

"Burada olmaktan sıkıldım,biraz dolaşıp birkaç kişiyle dövüşmek istiyorum o kadar."

"Senin bir kaç kişi dediğin,şu anda Dört Krallık da adı bilinmeyen en büyük tehdit ve onun adamları.Seni ölümüne göndermeyeceğim."

"Ölümüme gitmiyorum,sadece keşif yapacağız o kadar.Naceyno..."

"O fahişe sana ne yaptı bilmiyorum,çünkü çakran normal.Ama bir şey yapmış ki böyle olmuşsun,seni hiç bir yere göndermeyeceğim,burada benimle birlikte güvendesin."

"Sıkışmış ve bunalmış halde."

"Yine de güvenli."

"Bu tartışılır."

Rades kafasını sallayıp sandalyesine oturdu,önünde ki dağ gibi kağıtlar incelemeye başladı.Hartes diğer tarafta ki sandalyelerden birine oturdu ve kaşlarını çatıp ustasına bakmaya başladı.Birkaç dakika sonra Rades ofladı.

"Bana öyle bakmayı kes."

"İzin ver konuşay..."

"Hayır."

"Ama..."

"Hayır."

"Ya..."

"Hayır."

"Bekle..."

"Hayır."

"Dur..."

Hayır."

"Bırak gidey..."

Hayır."

"Kapa çeneni!"diye bağırdı öfkeli genç,kalkıp ellerini masaya koydu,eğilip orta yaşlı adama kitlendi.

"Bana beni buraya hapsetmeyeceğine söz vermiştin ama ediyorsun,nerede kaldı sözün?"

"Tek istediğim güvende olman."

"Güvende olmak sıkıcı ve aptalca bir şey,ben gerçek dünya da olmak istiyorum."

"Orada bir kaçak ve hainsin,burada ise bir prens."

Hartes kafasını iki yana salladı."Ben prens falan değilim,kimse beni öyle görmüyor,sadece sesleniyorlar o kadar.Sadece,bırak gidip kendi ismimi kazanıp onunla yaşayım,senin bana verdiklerin ile değil."

Rades birkaç saniye duraksadı, kendi gençliği hatırladı,o da böyleydi, heyecanlı,öfkeli,maceraperest.Ama o küçükken önemli biri değildi,sonradan olmuştu,ama Hartes kendisi gibi değildi,doğmadan önce bile önemli biriydi,Rades onu kaybetmek istemiyordu,her şeyden sonra Hartes kendisini terk ederse tüm dünyayı yakıp yıkardı.

"Seni terk edeceğimden korkuyorsun,değil mi?"

Rades çocuğun hızlı gelişen zekasına küfretti.