First || DaeJae

~First Dance~

Pierwszy dźwięk muzyki niczym płatek śniegu opadł na powierzchnię lodowiska.

Światła wydawały się tonąć w kruczoczarnych włosach łyżwiarza, który delikatenie odchylił głowę do tyłu, ukazując jedwabną szyję w dopracowanym do perfekcji geście. Delikatne i posuwiste ruchy nóg sprawiły, że łyżwy poniosły Youngjae po srebrnej tafli idealnie zgrywając się z muzyką.

Wolno i subtelnie, z każdym ruchem chłopak zatracał się w utworze, myśląc tylko o kolejnych elementach choreografii i chęci perfekcyjnego ich wykonania.

Czy to źle, że chciał być idealny?

Pierwszy potrójny Salchow* zakończył się doskonałym lądowaniem, wypad tyłem** także został wykonany z gracją. Jednak Lutz*** był zbyt dużym wyzwaniem i czarnowłosy stracił równowagę, lądując policzkiem w pyle, powstałym ze zdartego ostrzami łyżew lodu.

Czar jego magicznego pokazu prysnął jak bańka mydlana.

— Wszystko dobrze, Youngjae! Spróbuj jeszcze raz! — Od strony barierek lodowiska popłynął dość niski głos jego najlepszego przyjaciela, Himchana.

— Jeszcze raz?! Nigdy nie uda mi się zaliczyć tego cholernego Lutza! To strasznie trudne! — zbulwersował się Yoo, szybko podnosząc się i otrzymując z lodowego pyłu.

— I tak oboje wiemy, że będziesz ćwiczył, aż wykonasz go po ciemku, lunatykując i jedząc sushi równocześnie — oznajmił starszy Azjata, krzyżując ręce na piersi. — Wiem, że jesteś w stanie to zrobić.

— Bez przesady, Himchan. — Uśmiechnął się chłopak, ponownie ustawiając się w pozycji wyjściowej choreografii. — Spróbuję jeszcze raz, może teraz lepiej wczuję się w rolę tego... porzuconego kochanka, czy coś.

Kim uśmiechnął się, kiwając głową i włączając muzykę według prośby przyjaciela. Spojrzenie jego ciemnych tęczówek utkwiło w ruchach młodszego chłopaka, podziwiając ich płynność.

Pokaz, który przygotowywał Youngjae został nagrany do melodii Spring Valtza, Chopina.

Jedank nie był radosny.

Youngjae zmienił muzykę swoim tańcem. Teraz dźwięki pianina miały opowiadać historię kogoś, kto bez reszty zakochał się w osobie nie potrafiącej odpowiedzieć na jego miłość. W utworze przeplatały się samotność, żal i ból odrzucenia, jednak nie mijające uczucie... Himchan był pod wrażeniem dojrzałości zarówno utworu, jak i jego interpertacji, pokazywanej mu teraz przez Yoo.

Chociaż czuł, że czegoś brakuje w historii, tworzonej przez rysy w lodzie od łyżew czarnowłosego.

Gdy Youngjae wykonał wcześniej zakończony niepowodzeniem Lutz i chociaż podparł się jedną ręką, Himchan nie mógł się powstrzymać i zaczął bić brawo przyjacielowi. Po kilku minutach muzyka ucichła, a zmęczony Yoo obrócił się do niego z uśmiechem na malinowych ustach.

— I jak?! — zawołał, uspokajając oddech. — To pierwsza połowa, jeszcze ją dopracuję!

— Na przykład Ice Chellenge, w lutym... — wymamrotał student, spoglądając gdzieś w bok.

— Co...? Himchan, mów głośniej!

— Powinnieneś wystąpić w jakimś konkursie — stwierdził pewnie czarnowłosy, wracając wzrokiem do przyjaciela. Opierł się biodrem o barierkę i chuchnął na dłonie. Mimo wszystko, na hali było trochę zimno.

— Nie planuję na razie brać udziału w jakichkolwiek konkursach, Himchan. — Pokiwał głową łyżwiarz. — Przecież już ci to mówiłem.

— Z Twoimi umiejętnościami to ogromna strata. Ja też już to mówiłem.

— Daj spokój. Przede mną jeszcze dużo treningów, jeżeli chcę wygrywać — westchnął Yoo, podjeżdżając do barierki lodowiska i wychodząc na matę poza granicą lodu. — Jaki jest sens startować, jeżeli nie jest się na to gotowym? Poza tym, muszę wzmocnić kondycję, by mieć siłę na wykonaniu obu części choreografii...

Himchan zmrużył oczy. Nie słuchał jego dalszych słów, bo skupił się na pierwszym zdaniu wypowiedzianym przez przyjaciela.

W pokazach Youngjae brakowało czegoś. Czegoś głębszego, niż uroku i gracji, bo jego taniec był pełen tych cech.

Chociaż chłopak technikę miał opanowaną do perfekcji - niewielkie pomyłki zdażały się przecież nawet u najlepszych profesjonalistów - z jego ruchów nie dało się wyczytać żadnych uczuć. Sam Yoo o tym wiedział, dlatego nigdy nie zdecydował się na publiczne występy. Mówił, że nie jest w stanie ukazać prawdziwej miłości, bo nigdy jej nie doświadczył. Jednak był pewien, że kiedyś na pewno dojrzeje do tego, co powinno wyrażać łyżwiarstwo figurowe.

Ale Himchan się z nim nie zgadzał.

Według niego, Youngjae już był gotowy. On po prostu czekał na coś, lub na kogoś, kto byłby punktem zwrotnym w jego życiu i pozwoliłby mu pójść krok dalej.

Tylko, że Kim wiedział, że jak tak dalej pójdzie, to jego przyjaciel niczego się nie doczeka...

~★~

Słówko wstępu.

Ta historia została wymyślona spontanicznie, jednak nie ukrywam, że włożyłam w nią dużo pracy. To dopiero moja druga rozdziałówka, ale mam nadzieję, że przypadnie Wam do gustu i ciepło ją przyjmiecie ;3

Oczywiście kochałabym mocno za wszelkie komentarze c; zależy mi także na konstruktywnej krytyce, bo jestem totalną amatorką i dopiero pracuję nad moim stylem pisania X'D

Utwór dodany na górze to właśnie melodia, do której tańczy Jae. Odegra całkiem istotną rolę w fabule, więc jeśli ktoś lubi muzykę klasyczną, to zachęcam do zapoznania się z nim c;

~★~

*Salchow - polega na jechaniu tyłem na wewnętrznej stronie łyżwy, zamachnięciu się prawą nogą i ladowaniem jadąc tyłem na zewnętrznej stronie łyżwy. W skrócie: jedziesz tyłem, zamachujesz się nogą i lądujesz jadąc także tyłem. Średnio trudny skok o ile dobrze pamiętam X'D

**wypad - zawodnik zgina jedną nogę w kolanie, a nogę wolną ,,ciągnie" za sobą wyprostowaną. Element może być wykonywany do przodu i do tyłu, w tym drugim wypadku należy uważać, aby ostrze podniesionej łyżwy nie dotknęło lodu.

***Lutz - jeden z najtrudniejszych skoków kopanych. Zawodnik jedzie tyłem na zewnętrznej krawędzi lewej łyżwy, pomaga sobie wbijając ząbek prawej łyżwy w lód i ląduje jadąc tyłem, na zewnętrznej stronie krawędzi prawej łyżwy. W skrócie: jedziesz tyłem na lewej nodze, wbijasz czubek prawej łyżwy w lód i się wybijasz. Lądujesz jadac tyłem.

Spokojnie, opisów figur i skoków nie będzie zbyt dużo. Mam nadzieję, że Was nie zniechęcą c;