-1-Baş Belası

387K 7.5K 1.3K
                                    

Daha mezar taşına yaklaşırken hissettim kokusunu . Belki ölümünün üstünden yıllar geçmiş olabilir ama kokusu hala burnumdaydı, annemin.

Yavaşça mezarın kenarına oturdum. Her zamanki gibi daha ağzımı açmadan göz yaşlarım gösterdi acımı. Parmaklarım soğuk mermeri anlamlı kılan annemin mezarında dolaşırken derin bir nefes aldım.

" Merhaba , anne. Bu saatte burda ne işin var okulda olman gerekir dediğini duyar gibiyim. Baştan açıklama yapayım ki sonra sessizliğini azarına yorumlamıyım . Benim sözümden sonraki sezsizliğini yorumlayarak cevap buluyorum sözlerime. Bugün okulun ilk günü . Yani biraz geç gitsem bir şey olmaz heralde. Senin yanına gelmem gerekiyodu. Artık İstanbulda olduğuma göre sık sık gelirim yanına zaten. Aslında doğduğum büyüdüğüm Ankarayı ve çocukluktan beri tanıdığım arkadaşlarımı, ilk hislerimi bırakıp buraya gelmek istemiyordum . Ama babam artık halamla beraber Istanbul'a gelip yanında yaşamamız gerektiği konusunda baya kararlıydı. Böyle olunca biz buraya gelmek durumunda kaldık. Buraya gelmeyip babanemin yanındada kalabilirdim ama sıkıldığımda mutsuz olduğumda fotoğrafınla konuşmak yerine buraya yanına gelmek daha cazip geldi bana . Öncelerde yanına sadece yazları gelebiliyodum ama şimdi her istediğimde geleceğim. En çok Nisayı özliyeceğim galiba. Senin yokluğunda beni yalnız bırakmadı hemde hiç. Bundan rahatsız değilim . Yalnız kalsaydım sensizlikle boğulurdum heralde."

Hiç durmadan ağlamaklı sesimle konuşmama rağmen cevap alamamam çok sinir bozucuydu. Sessizliğe alışmıştım ama sessizliğe.de sarılamıyordum ki.

" Neyse , anne. Ben gidiyim artık . Sonuçta tanışmam gereken bi dünya Nisa etmeyen gereksiz arkadaşlar ve girmem gereken dersler azar işitmem gereken hocalar var. Seni seviyorum. Bil ki gün geçtikçe içimdeki acı azalmıyor , annesizliğim acısı sana ihtiyacım olan her dakika artıyor. Sonra görüşürüz ."

Mezardan kalkmak bukadar mı zor olurdu ? Orda yatan benim annem değil bir iskeletti . Benim annem yukarıda ve muhtemelen beni duymuyordu. Ama yinede sanki oradaymış gibi hep burda kalmak istiyordum . Babamın endişeli bakışlarıyla kendime gelip göz yaşlarımı silerken hızlı adımlarla arabaya doğru yürüdüm. Ne kadar çabuk uzaklaşırsam okadar iyiydi . Arabanın rahat koltuğuna yayılırken saçma duygusallığımdan yavaş yavaş kurtulmaya başladım. Böyle güçsüz olmaktan nefret ediyordum. Annemin ölümünün üstünden üç sene geçmisti ama hala aynı acıyı yasıyordum Arabanın motoru çalıştı ve babam gaza bastı. Göz yaklaşımla ıslanan yüzümü elimle sildim. Beklenen.avuç içimi okul eteğine sürterken yaşlı gözlerimi yola çevirdim ve nefesimi titrekce üfledim.

Şu anda isteyeceğim tek şey yorgan altı yapıp nefessiz kaç dakika durabildiğime baktıktan sonra ağlamaktı. Ama ben taşınma ve bir türlü atlatamadiğım sessizlik hissum yüzünden kaçırdığım dersler için iki.ay kadar öncesinden başladığım okula gidiyordum. Benim gibi olanlar yada yaz okulu cezasına çarptirilanlar olacaktı okulda.Yeni okul yeni arkadaşlar ve yeni olan ben . Aman ne güzel (!)

Madem benim hikayemi anlatıyorum ozaman kendimi tanıtıyım. Ben , Mira. Mira Taşkır. Babamın adı Bora anneminkiyse Suna. Oyuncak ayının adıysa Teddy. Tc kimlik numaramıda verirsem tam olacak (!) Neden bir oyuncak ayımın olduğunu direk.geçiyorum. Çünkü lise üçüm demeye utanırım anlatırsam. Annem 3 yıl önce ben 13 yaşındayken öldü. Ben hala yokluğunu unutamazken babam sağolsun beni bu tanımadığım şehre getirdi. Omuzlarımın bir karış altında biten dalgalı sarı saçlarım ve ela gözlerim var bide bunlara uyumlu beyaz bir ten. Mütevazi falan olmayacağım kibirden kim ölmüş? Güzel bir kızımdır. 1.70 e yakın boyum 52 de kilom var.Bunun dışında inatçılığım ve sinirliliğimle konuştururum kendimi . 5 yaşımdan beri piyona dersi alıyorum. Annemin ölmesinden sonra beni ayakta tutan bir diğer şeyde müziktir . Müzik benim tutkum , hayat felsefem, falan demeyecektim. Uyumayı daha çok severken müziğe hayatım diyemezdim.

Neyse bu kadar bilgi şimdilik yeter heralde. Daha önümde bu boktan şehirdeki okulda yaşayacağım ilk gün sendromu var. Belkide filmler ve kitaplardaki gibi ilk aşkımı bulurum ha ? Kız okula yeni gelmiştir ve hayattan zevk almıyodur sonra okulun popüleriyle tanışır ve aşık olurlar. Kimi kandırıyorum ? Umutsuz vakayım . Medcezirdeki Miramıyım ki Yaman gibi taşı beni bulsun ?

Baş Belası(AskıyaAlındı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin