-12-Benim içinde çok zor ~~

94.4K 3.9K 105
                                    

Salona geçip babamın karşısındaki koltuğa oturdum . Kendimi mahkemede hakim karşısındaymış gibi hissediyodum

" Bak Mira bi.."

" Baba ben biliyorum , okulda olmam gerekirdi ama kendimi kötü hissettim ve eve geldim . Buraya alışmaya çalışıyorum ama elimden bu kadarı geliyo . Özür dilerim . "

" Mira her kötü hissettiğinde kaçıcak mısın hayattan ? Biliyorum yeni şehir yeni okul yeni ev yeni arkadaşlar . Bunlar senin için zor . Alıştığın doğduğun büyüdüğün Ankarayı bırakıp gelmek zor biliyorum ama hiç değilse deneyemez misin ? "

" Deniyorum zaten baba "

" Bu şehre bi şans ver . Tanımaya çalış . Yeni arkadaşlarınla gez dolaş bak karışmıyorum saatinde gelmek ve okulu asmamak şartıyla özgürsün. Senden tek istediğim normal olman . Burasını evin gibi görmen . "

Çok kolaydı sanki ...

"Peki baba deniycem . Hatta yarın okuldan sonra bişeyler yaparım "

" Teşekkür ederim . "

Koktuktan kalkıp merdivenlere doğru yöneldim .

" Benim içinde çok zor " Babamın sesiyle durdum . Annemden bahsediyodu .

" Mira sen anneni kaybettin bense hayat arkadaşımı . Benim içinde zor ama alışmaya çalışıyorum " sesi titriyodu . Ona döndüm. Gözleri sulanmıştı . Gözüm banyo kapısına dayanıp bizi izleyen halama kaydı . Onunda gözleri ağlamaklıydı . Bense şimdiden yanaklarımaki ıslaklığı farkedebiliyorum .

" Sana annenin yokluğunu hissettirmemeye çalışıyorum . Ama ben her saniye hissediyorum . İyi bi baba olmaya çalışıyorum . Sana layık bi baba olmam gerekiyo . " sesi her kelimede biraz daha titriyodu . Gözünden akan yaşı burdan görebiliyodum .

" Mira sen harika bi çocuksun . Acın olsa bile dışarı yansıtmıyosun . Annene benziyosun . Huylarınla dış görünüşünle her şeyinle tıpa tıp annensin . Önceleri hiç sana yetemiyomuş gibi hissetmiyodum . Suna vardı . Suna sen ben küçük ama mutlu bi aileydik . Ben yine eskisi gibi olalım istiyorum . Aile gibi olalım . Akşamları erken saatten ev sessizliğe gömülmesin oturalım vakit geçirelim . Mira be-ben .. "

Koşar adımlarla gidip babama sarıldım . O benim kahramanım , güç kaynağımdı . Onu böyle ağlarken görmek istemiyorum üzüyo beni ..

" Biliyorum baba biliyorum . Bende seni , seviyorum " hıçkıra hıçkıra ağlıyodum . Babamın kollarında .. güvende ..

Bi kol daha hissettim üstümde . Firuze hala . Biz gerçek bi aile olabiliriz . Annemi unutmadan ama mutlu olarak yaşayabiliriz .

Baş Belası(AskıyaAlındı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin