-35- Seni düşünüyorum

98.2K 3.7K 256
                                    

Edizden ;

Kafamı kapıya yaslamış, sakinleşmeye çalışıyordum. Biliyorum onu öpsem daha çabuk sakinleşirim. Hiç anlamadığım şekilde huzur veriyor.

Şu anda beni çıldırtan şeyin Mira olduğuna bakılırsak onu öpmem saçma olur. O yüzden burda kapıyla bakışıyordum.

( Bundan sonrasını Evanescence - My Immortal ile okuyun. Şarkı mutimedia'da var. )

" Ediz.. " Mira'nın kısık çıkan sesiyle başımı hafif ona çevirdim. Bana sinirle bakan ve daha atıcak çok lafı olan bir Mirayı göriceğimi sanırken karşımda yere düşen gözleri kapalı bir Mirayla karşılaştım " Mira !! " Bu yükselen ses benden çıkmıştı. Mira'yı öyle görünce refleks olarak ona doğru koştum. 

Gözleri kapalı yerde kapalı yatan Mira'yı hafif sarsmaya başladım ama gözlerini açmadı. Bayıldığını düşünürken vücudunun titrediğini farkettim. Tanrım , noluyor ?

" Miraaa !!" Elimi saçlarımın arasına aldım. Sinir krizi. Sinir krizimi geçiriyor ? Yardım et..

"Miraa !! " Ne olduğunu bilmediğimden kalkıp okuldaki doktoru çağırmayı düşündüm. Kapının kolunu indirdiğimde kapı açılmadı. Bir kez daha denedim ama yine açılmadı. " Lanet olsun , kapı açılmıyor !! "

Demir olduğundan kırılmıycağını bildiğim halde kapıya belki beş belkide on , belkide yirmi kez omuz attım. Yine açılmadı. Omzumdaki acıyı es geçerek yine Mira'nın yanına döndüm. 

"Mira lütfen ses ver."  Mira yerde yatmış titriyordu. Yüzündeki ifadeden acı çektiğini anlıyordum. Ama ne oluyor, bilmiyordum. Sinir krizi olsa titrer zarar verir ama kendinde olur. Ama Mira burda yarı baygın şekilde yatıyor. Tanrım !!

Mira acıyla inlediğinde ellerine yapıştım. Gözleri hala kapalıydı ama acı çekiyordu. Bu beni korkuturken Miraya seslendim." Mira nolur dayan. Elimi tut, gözlerini aç. Bir şeyler yap ! Mira , korkuyorum" ağzımdan çıkan cümlelerde kaşlarım çatıldı. Korkuyormuydum ? Bu hissettiğim , korku muydu ? Mira için ?

" Mira lütfen .." Belki hava alması gerekiyordur. Lanet olsun spor salonundayız neresinden hava alsın. Mira'yı kucağıma alıp soyunma odasına gittim. Mira'yı yere yatırdıktan sonra odanın tavanına yakın pencereleri açtım. Lavaboda elimi ıslattıktan sonra Mira'nın yüzünü sildim. 

Mira yüzünü buruşturmuş bir şekilde uzanıyordu. Titreyen vücuduna baktıktan sonra hızla kalkıp pencereye uzandım. Pencerede birkaç yardım istememe rağmen duyan yokmuş gibi görünüyordu.

Hayal kırıklığıyla Mira'nın yanına oturdum. Çaresizlik. "Mira ne oluyor ? " elini ellerimin arasına aldım. "Bu yaşadığın şey de ne ?" Kalbim deli gibi atarken mantıklı düşünmek zor olduğu için saçmalıyordum. Tek istediğim geçmişe gitmekti. Mirayla Güneşi aynı cümlede bile kullanmam ben. O aptal kız ikisinide aynı tuttuğumu sanıyordu.

" Peki ya benim yaşadığım ne Mira ? " Bu his ne ..

Ellerimde hareket eden elini hissettiğimde ne yapıcağımı şaşırmış halde bir yüzüne bir de eline baktım. Gözleri hafif aralandığında yüzümde nasıl bir gülümseye vardı bilmiyorum ama Mira'da gülümsemişti.

Baş Belası(AskıyaAlındı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin