Gözlerimi açtığımda bedenime sarılan kolları hissedemediğimde somurttum. Belki banyodadır diye koşarak kapıyı tıklattım ama ses yok.
Saate baktım . 06:59
Homurdanarak üstümü giymeye başladım. Aklıma alnıma çizdiği çicek böcek gelince gülümsedim. Gerçekten gece gece kalkıp onunlamı uğraşmıştı.
Şapşal gülümsemem eşliğinde giyinmeye devam ettim .
----¤¤----
Ediz bugünde okula gelmemişti ama Canla bi kaç kez okulda göz göze geldik .
Soracağim bi dünya soru vardı yani şu an son dersten çıkıp onların dersliğinden Canı çıkarıp sorularımı iletebilirdim . Tabiki bu çılgınlık ..
Nasıl olsa çıkışta eve o götürücek . Tabi Ediz almaya gelmezse . Edizin gelmesini tabi isterim ama o benim sorucağım sorulara cevap vermez , yine radroyu açardı.
Saate baktım . Dersin bitmesine son 5 dakika . Dayanabilirim dimi ?
Bütün gün boyunca Banuyla okulu turladık diyebilirim . Banu durmadan bu zor günlerde Edizin yanında falan olmamı istiyodu ama biz sadece Ediz'in istediği zamanlarda görüşebiliyoduk .
Mesaj atsam yada arasam görse bile cevap vermeyebiliyodu. Banu bi ara "evine git" dedi ama ben bu düşünceyi aklıma sokmamakla beraber onun aklındanda çıkardım .
Hem evini bile bilmiyorum . Çıkış zili çaldığında Banuya "hoşçakal" diyerek okuldan çıktım.
Canın arabasına bindim . Etraftakiler sanki biz Canla sevgiliymişiz gibi bakıyodu. Sadece gözlerimi devirdim.
Can daha fazla gösteriş yapmadan hızlıca otoparktan çıktı.
Yola çıktığımızda sorularıma başladım. Anca bu kadar sabredebiliyorum.
"Ediz nasıl ? "
" İyi " dedi direksiyona sağa döndürürken.
"Annesinin durumu nasıl ? "
" Hastanede. Durumu iyi ama tedavi yöntemi için kan falan alıyolar "
Derin bi nefes verdim. Kadını tanımıyodum ama Edizin annesiyse sağlıklı olmasını dilerim.
" Ediz onun yanında ? " dedim sorarcasına. Okula gelmemişti. Tamam okulu aksatmayan tiplerden değildi ama okula gelmediyse annesinin yanındadır heralde.
"Evet. Annesine çok düşkün" Başımı cama yaslayarak yolu izlemeye başladım.
Annem trafik kazasında ölmüştü. Gün gün ölümünü beklemediğimiz için seviniyorum . Öyle olsaydı iyi haber almadığımız her gün ölürdüm.
Tekrar Cana döndüm . " Ne kanseri ? "
Derin bi nefes verdikten sonra " Mide kanseri " dedi . Hiç gözlerime bakmıyodu. Onunda teyzesine düşkün olduğu belliydi
"İyileşicek ?" dedim tereddütle .
" Evet evet " dedi hemen . " Erken teşhis "
Gülümsedim. Kafamı tekrar cama yaslayarak yolu izledim . Yol boyunca bidaha soru sormadım.
Eve girdiğimde direnkman odama çıktım. Üstümü değiştirip elime telefonu aldım. Bikaç kez telefonu kilitleyip yine açtıktan sonra sonunda karar verip araya bastım.
Bikaç kez çalmadan sonra sesini duydum Bay Ukala'mın..
" Mira ? Bi sorun mu var ? " Sesindeki endişe beni gülümsetti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Baş Belası(AskıyaAlındı)
ChickLit"Bırak beni!!" Kolumu birkez daha çekip gecenin karanlığında hızlı hızlı ilerlemeye başladım. Boş sokakta yankılanan topuklularımın sesi hiç olmadığı kadar sinir bozucu geliyordu. "Beni dinliyceksin!" Kolumu tekrar kurtarmaya çalıştım ama benden k...
