Baş Belası(AskıyaAlındı)

-31- Başka bir aşkta

Bir tarladayım. Gece vakti. Karanlıkta bomboş tarlada koşuyorum. Sonu bulmaya çalışıyorum ama saatlerce koşmama rağmen hala aynı yerdeyim.

Sonunda pes edip duruyorum. Soluklanırken çevreme bakıyorum. Hala koşmaya başladığım yerdeyim.

Dizlerimin üstünde çöküyorum. Başımı ellerimin arasına alıyorum. Çığlık atıyorum ama sesimi duymuyorum. Çığlığımı kestiğimdeyse çığlık sesleri kulaklarıma doluyor. Etrafıma telaşla bakıyorum, sesin kaynağını arıyorum ama tarlada kimse yok.

Göz yaşlarımla boğulurken kalbim delice atıyor. Ellerim kulaklarıma gidiyor. Duymamaya çalışıyorum kafamda yankılanıyor çığlıklar.

Ses yavaşça azalırken gözlerim kararıyor. Bedenimin yere çarpmasını beklerken boşlukta düşüyormuş gibi hissediyorum. Gözlerim kapalı hiç bir yeri göremiyorum , düşüyorum..

Edizden ;

Miranın sayıklamasıyla gözlerimi araladım. Mirayı saran kollarımı gevşetip yatakta doğruldum.

Mira terlemiş, sayıklıyordu. Ne dediğini anlamak için ona doğru eğilince kalbinin ne kadar hızlı attığını farkettim. Miranın canı acıyormuş gibi ağlamaklı sesiyle "hayır,hayır,hayır" demesiyle benimde kalbim hızlandı.

Sanırım bu kızı önemsiyorum.

"Mira kalk sadece kabus" Mirayı yavaş yavaş sarsmaya başladım. Mira uyanmıyor aksine fısıltılarının tonu artıyordu. Bu beni dahada endişelendirirken Mirayı daha sert sarstım.

Mira birden düşücekmiş gibi bana sarıldı. Kollarım ona sararken saçlarını okşamaya başladım. "Sadece kabustu Mira, ben burdayım"

"Çok korkunçtu" diyerek ağlamaya başlayınca ona daha sıkı sarıldım. Bende kabus görüyodum çoğu gece ama alıştığım için ağlamak yerine mekana gidip birkaç kişiyi yumrukluyorum. Bu iyi hissettiriyor. Ah hayır pisikopat falan değilim.

"Tamam geçti"

"Düşüyorum sandım" dedi ağlamaya devam ederek. Güçlü bir kız gibi görünüyordu ama güçsüz yönlerinide görüyordum.

"Mira sadece bir kabustu. Bak burdasın,düşmezsin." Sakinleştirme sözlerim tam bi saçmalıktı ama kimseyi sakinleştirmediğimden doğaldır. Genellikle kavgalarda falan sakinleştirilen taraf ben olurum. Kolumdan tutup kavgamı bölen kişiyi duvara yapıştırmak gibi bir istek oluyor içimde ve Miranında kavga anında kolumu tutmak gibi bir alışkanlığı var.

Yaklaşık beş dakika sonra düşmiyceğine emin olduğunda geri çekildi ve yatak başlığına dayandı.

"İyi misin ?" Baygın gözlerle bana baktı. Artık ne gördüyse onu baya korkutmuştu.

Kafasını "evet" anlamında salladığında başımı yastığa gömdüm.

Rahatsız olarak tekrar yatakta doğruldum. "Neden yatmıyorsun ?"  Mira baygın bakışlarına devam ederken gözlerimi devirdim. Kendimi yastığa bıraktım ve Mirayıda yanıma çektim. Başını her zamanki gibi göğsüme yasladım.

Okuldan sonra Mirayla konuştuktan sonra Canlara gitmiştim. Aslında eve gidip uyumayı düşünüyordum ama Can dakka başı arayıp kız gibi mızmızlanınca beş dakkalık uğradım ama buraya gelene kadar Canlarda kaldım. Çünkü iddia üzerinde pes oynadık ve ben kazandım. Canın yüz ifadesini hatırlayınca kendi kendime sırıttım.

Mira sırıttığımı görünce kaşlarını çattı. "Ne var?" dedi somurtarak.

"Hiç" diye geçiştirdim. Kollarını belime sardı. Üstelemediğini farkedince kaşlarımı çattım. Meraklı modunda değilse kesinlikle kabusun etkisindeydi.