Chapter 38

16 2 0
                                    


-----------------------

Naramdaman ko ang hangin at init sa balat ko. Tinanggal ko ang shades ko at nilibot and paningin sa paligid.

Now, it feels home.

Napangiti ako, ngayon ko lang naappreciate ang hangin sa Pilipinas. Natawa ako sa sarili ko. Welcome back Nicole. Nilagay ko na ulit ang shades ko.

Huminto ang isang kotse sa harapan ko. Inayos ko ang bag ko bago pumasok.

 Inayos ko ang bag ko bago pumasok

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

....

Agad akong umupo sa couch pagkarating ko pa lang ng bahay.

" Manang wag ka ng mag-abala. Hindi pa ako nagugutom. " nakangiting saad ko kay Manang kaya napilitang tumango na lang siya.

Dumeretso na ako sa kwarto ko. Pagbukas ko napangiti na lang ako wala pa ring pagbabago. Kung anozng naiwan ko iyon nadatnan ko. Umupo ako sa kama at kinuha ang black na box sa ilalim.

Jasper. Hindi pa pala kita nabibisita. Ang huling pagkikita namin ni Keith ay matagal na. He told me the truth about their family. All I thought Jasper is the only son but it's not.

Jasper and Keith are brothers... twin brothers. Jasper Keith and Jasper Val. My boyfriend was Val, the one who died at cancer.

Keith was kept hidden ever since he was a kid for some safety agenda. Well I can't blame them if they are receiving threats almost everyday, the perks of being an influential family.

Huminga ako ng malalim. I'm not mad at him kaya sana wag niyang isipin na galit ako because I will never be. Tumayo na ako at kinuha ang susi ko.

Habang nagdadrive ay may nakita akong flower shop kaya huminto ako para bumili ng bulaklak. Pagkatapos ay dumeretso na ako sa sementeryo.

Nilagay ko ang bulaklak sa puntod niya and I sit.

" Dad. " inalis ko ang mga dahon. Pinagmasdan kong mabuti ang lapida niya at hinawakan ito.

" I'm sorry if hindi ako nakadalaw, kakarating ko lang galing ibang bansa and you know handling your business is quite hard for me and it's my first time lalo na't maraming may ayaw sa akin but ofcourse saan ba ako nagmana diba? It's you after all. " wika ko. Hinawakan ko ang lapida niya.

" You know people taught me how to be tough... tough enough to take care of myself. Some of the board members doesn't believe in me and thinking of passing me the position was a big joke dahil dun I started thingking maybe I'm not good enough but then I always remember what you said that you don't wanna hear me saying that because that person... that people can't see how amazing I am instead they are the one who is not good for me. You keep repeating it that it became your mantra even though I don't wanna listen. Namimiss ko na yung words of wisdom mo. " I joked.

" Its been 2 years Dad... 2 years of regret. Kahit na sabihin nila na it was never my fault I can't help but to blame myself. Kung sana... kung sana... " tumulo ang luha ko.

Indelible LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon