TONY MONTANA

Ön Okuma

Gözlerini açtığında metal bir sandalyede oturuyordu, bileklerini deri kayışlarla sandalyenin kollarına bağlamışlardı. Belden aşağısını hissedemediği için ayaklarının da bağlanmış olduğundan emin olamıyordu. Önünde kapalı duran beyaz bir kapı vardı. İki yanında koşuşturan beyaz gömlekli teyzeler, kaide gibi oldukları yerde durup ona bakan siyah takım giymiş korumalar vardı. Odadaki her şey, siyah, beyaz ve griden oluşuyordu.

Onun da üzerine beyaz bir gömlek giydirmişlerdi. Gömleğe de benzemiyordu, çarşaf gibi biçimsiz bir şeydi. Belki de gerçekten üşümesin diye çarşafa sarmışlardı onu.

Omuzlarında da kollarındakine benzer bir kayış vardı. Bütün bunlar hareket etmemesi içindi ama canı hareket edemeyecek kadar çok yanıyordu zaten. Nefes aldıkça göğüs kafesi demirden yapılmış gibi iç organlarına batıyordu.

Koşuşturan hemşirelerden biri yanına yaklaştı. Yüzüne bile bakmadan koluna sokmak için bir iğne hazırlamaya girişti. Yoongi kadının yüzündeki ifadesizlikten korkmuştu. Acaba çocuğu yok mu diye düşündü. Varsa da kadının çocuklarına acıdı. Kadın iğneyi hazırladıktan sonra onun yüzüne baktı. " Ağrı kesici. Ne kadar kesebilir bilmiyorum ama elbet bir etkisi olur." Yoongi yavaşça başını sallayınca Kadın iğneyi çocuğun koluna batırdı. Acıtmadan yavaşça yapmıştı. Yoongi gözlerini açtığında kadın ortada yoktu.

Önündeki kapı açılınca biri tekerlekli sandalyeyi ittirdi. Yoongi kapıdan geçerken ürperdi. Girdikleri oda diğerinden daha soğuktu. Dişlerini sıktı. Sol gözü baş belası bir damla yüzünden bulanık görüyordu. Soğukta ağrı daha da arttı çünkü kalbi daha hızlı atıyordu. Buzlu suya girmiş gibi nefesleri de sıklaşmıştı. Sesli bir şekilde nefes alıyordu.

Kocaman boş bir oda... Odada siyah olan tek şey bir yatağın üstünde oturan amcasının kazağı ve pantolonuydu. Adamın etrafını altı yedi tane doktor ve yirmiye yakın hemşire çevrelemişti. Masanın etrafındaki makinelerle oynuyor, şırıngalara ilaç çekiyor, serum ayarlıyor ya da öylece ayakta dikiliyorlardı.

Tekerlekli sandalye yatağın önünde durdu. Sol gözündeki yaş yanağına düşünce Yoongi derin bir nefes aldı. Adam şefkatli bir şekilde çocuğun yanağını sildi. " Soğuk değil mi?" Başını salladı. " Fazla kan akmasın diye bu kadar soğuk."