TONY MONTANA

28. Bölüm

İyi okumalar... Yorum bırakmayı ve oy vermeyi unutmayın ^-^

Şarkıları dinlerken yazdığım için buraya ekliyorum ^-^

27 Aralık 2017

İngilizce sınıfı tamamen boşaldığında Chul hep yaptığı gibi pencereden dışarıyı izliyor, Kookie de yanında oturmuş, hocanın tahtaya yazdığı ama kimsenin takmadığı notları, defterine okunaklı bir şekilde yazmaya çalışıyordu.

Bugün birbirlerine sadece " Günaydın." demişlerdi. İkisinin de zihinleri daha fazla konuşmaya gelemeyecek kadar karışıktı.

Kookie yazması bitince yanında oturmuş pervaza düşen kar tanelerini izleyen çocuğa baktı. Kırmızı montlar giyinmiş üç dört stajyer kız, kol kola girmiş, buzlanma olduğu için kayganlaşan kaldırımda gülüşerek yürüyorlardı.

Kookie kaşlarını çattı. " Bugün izinliler mi?"

Chul gözlerini kızlara dikip " Noel alışverişi." diye mırıldandı.

" Sen neden gitmiyorsun." Kookie defterini kapatıp kalemi defterin spirallerinin arasına soktu.

" Hediye alacağım kimsem yok."

Kookie çocuğun omzuna vurdu. " Ben!"

Chul gülümsedi ve ona döndü. Düşüncelerinden ayrıldığı için sinirli ama onu ayıran Kook olduğu için mutlu gibiydi. " Sen maddiyata önem vermiyorsun. Manevi bir hediye hazırlıyorum sana."

Jungkook sırıttı ama çocuğun gözünde bir dalgalanma olduğunu görünce gözlerini kaçırdı.

Chul biraz sonra tekrar pencereden bakmaya başladı. " Dünkü toplantıda başkan, benim için bir estetik cerrah bulduğunu söyledi."

Kookie önce, bunun güzel bir şey olduğunu söylemek için ağzını açtı ama sonra vazgeçti.

" Çok pahalı." Chul gülümseyince Kookie, çocuğun zayıflıktan içine çökmüş yanaklarının gerildiğini gördü. " Başkana olan borçlarımı ödeyebilmem için ya elli sene para almadan çalışmam lazım ya da annemlerin bizim evi beş kere satmaları..."

" Herkes seninle aynı durumda mı?"

Chul gözlerini yolda yürüyen kızlara çevirdi. Kızlardan biri poposunun üstüne düşmüştü. Diğer bir tanesi de düşmek üzere gibi kayıyor diğerleri de onu tutmaya çalışıyordu.

" Çoğu değil. Çok azı benimle aynı durumda..."

Kookie kaşlarını çatmıştı. " Bu çok yanlış... Kazandıkları bütün parayı sizin sayenizde kazanıyorlar ama size verdikleri eğitim sanki onlara katkı sağlamıyormuş gibi bütün masrafı size ödetiyorlar."

Chul güldü. " Herkes seninle aynı fikirde..." Başını çevirip ona baktı. " Ama kimsenin söylemeye cesareti yok."

Kookie bir anda " Başkanın yerinde olsaydım seni bir band grubuna solist, gitarist yapardım."

Chul derin bir nefes aldı. " Ama sen başkan değilsin."

Bir süre sustular.

" Senin ekonomik durumunu bildiği halde yanına çağırıp ameliyattan bahsetmesi de çok saçma."

Kookie sinirlenmişti. Burada dönen her işten, her pislikten gına gelmişti artık.