Soraya & Chakir { DEEL 2 }

Hoofdstuk 71: Hou op.

Het licht gaat uit. Het gordijn maakt de kamer schemerig donker. En Chakir valt langzamerhand in slaap. Ik check mijn telefoon nog even en doe hem dan helemaal uit. Sweetdreams, world.
< Farahs perspectief: >
Ik belde Othman met hetzelfde nummer waarmee hij me gisteravond een goeieavond wenste. Maar geen geluid te horen, steeds kreeg ik zijn voicemail of een vrouw die in het Engels uitlegde dat zijn nummer niet bestond. Ik leg mijn telefoon neer en hoor hem dan trillen. Hopen op Othman. Een onbekend nummer.. Ik neem op.
'H-hallo?' Zeg ik met trillende handen.
'Farah, ik ben het Othman.'
Othmans stem.. Maar toch? Waarom had hij elke keer een andere nummer, straks zit mijn telefoon vol met duizenden nummers.
'Hallo, meneertje elke dag nieuw nummer.' Zeg ik lachend.
Ik hoor Othman aan de andere kant lachen en hij kucht.
'Werk gaat voor.' Zegt hij zogenaamd sirieus.
Ik lach.
'Ga je nog niet slapen dan?' Zeg ik.
'Jawel, ik heb een paar uur geslapen en toen wou ik je bellen.'
'Ooh okee schat, ik ga nu slapen, slaapzacht.'
Othman kucht weer en dit keer heel hard.
'Gaaat het?? Othman??' Schreeuw ik aan de telefoon.
Othman kucht zo'n tien keer achter elkaar en ik haal de telefoon ver van mijn oor.
'Het gaat goed schat, had alleen een glaasje water nodig.' Zegt hij met een schore stem.
'Je bent heel zeker?' Zeg ik.
'Jaa jaa schat, slaapzacht. Kom morgen naar je toe okee?'
'Insha'Allah.'
'Insha'Allah schat, doeidoei.'
Ik hing op en dook mijn bed in met een slecht gevoel. Een slecht doorbrekend gevoel waarvan niks te beschrijven valt, vooral omdat ik niet weet hoe het precies zit.
< Rachida's perspectief: >
Ik geef mijn dochter een kus en duik mijn bed in met mijn man.
'Je gaat toch morgen niet weer werken?' Zegt mijn man.
'Jawel.'
'Agh, elke keer weer. Hou is op, een dagje vrij nemen maakt je niet gek he.' Zegt hij eigenwijs.
'Ja ja' zeg ik niet begrijpend.
Ik draai me om en doe mijn ogen dicht totdat ik zijn arm om mijn middel voel.
'Haal weg die arm.' Zeg ik smerig.
Ik trek het deken over mijn gezicht en sluit mijn ogen. Waarom ben ik met deze gast getrouwd? Deze vraag heb ik al bij vele mannen gesteld, toch heb ik geen antwoord.
Ik doe mijn ogen nu echt dicht en net op het moment dat ik mijn slaap kreeg was mijn telefoon er die het verpeste. Ik had een smsje ontvangen van Imad.
*Zullen we morgen afspreken? Wil het hebben over Soraya.*
'Wie heeft je wat gestuurd schat?' Zegt mijn man.
'Niemand, het was een reclameberichtje ofzo.'
Ik leg mijn telefoon neer en doe mijn ogen dicht. Die Imad houdt niet van ophouden zeg.

Word vervolgd.
©ST