The Walking Dead

18.Schaakmat

Rick zat naast het bed van Lori. Hershel en Patricia waren druk met haar bezig. Rick's shirt zat vol met bloed en Shane liep daar buiten ergens rond. Carl en Sophia zaten samen op bed. Carol en Tyreese stonden tegen de muur bij hen. Dale, Andrea en Amy onderzochten de stallen of Shane daar misschien is. Glenn en Maggie lagen Lacey op bed, maar tot hun schrik deed ze haar ogen open.

'Lacey?' vroeg Maggie.

'Maggie, ga weg bij haar.'

'Maar ze is wakker.'

'Dat denk ik niet.'

Mary-Lou kwam binnen en duwde Maggie weg. Lacey pakte Mary-Lou vast en ze viel op bed.

'Mam!' riep Maggie.

Mary-Lou spartelde omhoog, maar het was te laat. Lacey beet Mary-Lou in haar arm en ze schreeuwde het uit. Glenn pakte zijn pistool en schoot Lacey dood.

'Wat was dat nou, ze was toch niet gebeten?' zei Maggie.

'Breng je moeder naar Hershel toe.' zei Glenn.

'Ja, dat doe ik.'

Maggie ondersteunde haar moeder en ze liep naar de kamer waar Hershel was.

'Wat is er gebeurt?' vroeg hij.

'Mam is gebeten door Lacey.'

'Wat, ze is dood dat kan niet.'

'Maakt niet uit. Je moet mam goed verzorgen. Ze heeft je nodig.'

Greg liep met zijn pistool buiten en Billy en Arnold liepen om hem heen.

'Ik denk niet dat hij terug komt.' zei Arnold.

'Waarom niet?' vroeg Greg.

'Hij is bang en weet dat hij dood gaat.'

'Maar we nemen het zekere voor het onzekere, dus blijven we hier gewoon staan en houden de wacht.'

'Ja, dat weet ik.'

Patricia kwam naar Rick toe.

'Rick, ik moet je even wat vertellen.'

'Wat dan? Gaat het wel met Lori?'

'Met haar gaat het goed.'

'Wat is er dan?'

'Het is de baby.'

'Owh nee.'

'Lori heeft net een miskraam gehad. Shane heeft het doodgestoken.'

Rick liep boos weg de kamer uit.

Rick kwam de voordeur uit en liep langs Greg heen.

'Wat ga je doen Rick?' vroeg hij.

Rick luisterde niet en liep door. Hij pakte zijn pistool uit zijn holster en schoot op het kamp van Shane.

'Shit.' zei Greg.

Greg rende achter Rick aan.

'Blijf hier en hou alles in de gaten.' zei hij.

'Waarom?' vroeg Billy.

'Omdat je niet weet of hij daar wel is.'

Greg liep het kamp op en zag dat Rick oog in oog stond met Shane.

'Wat moet je Rick?' vroeg hij.

Rick hield zich stil. Shane haalde zijn arm omhoog en richtte zijn pistool op Rick.

'Ik ga het afmaken.'

Rick zei niks en achter Shane verscheen een schim. Het was Tyreese en hij schopte Shane tegen zijn rug aan. Shane liet zijn pistool los en het viel in de kolen van het afgebrande kruis. Shane lag geknield op de grond en keek boos naar Rick.

'Kun je het niet alleen af?'

'Jawel hoor Shane.'

Rick pakte een zakmes uit zijn broekzak en sneed Shane's oor eraf. Shane schreeuwde en Tyreese pakte zijn hamer. Hij sloeg met de hamer op de ribben van Shane en Rick stak het mes in zijn been.

'Laat hem nu maar hier.' zei Rick en hij schoot twee keer in de lucht.

Rick en Tyreese liepen weg. Greg bleef staan kijken hoe Shane daar op de grond lag. Het bloed stroomde naar de kolen toe van het houten kruis. Er verschenen drie zombies achter Shane.

'Jij helpt me wel hé, Greg?' kraamde Shane uit.

Greg liep naar Shane toe en duwde hem met zijn voet om. De zombies pakten Shane en begonnen hem op te eten.

'Je bent niet te vertrouwen Shane. Dus ik vertrouw je niet.' zei Greg en hij liep terug naar de boerderij.

Rick en Tyreese zaten in de woonkamer.

'Gaat het weer?' vroeg Tyreese.

'Ja, ik voel me helemaal goed.'

Greg kwam binnen.

'Is hij dood?' vroeg Tyreese.

'Zeker weten. Ik heb hem de laatste zet gegeven.'

'Wat?'

'Ik heb hem omgeduwd zodat hij voor mijn ogen zou worden opgegeten door zombies.'

Iedereen die kon zat aan de eettafel. Patricia en Maggie hadden gekookt en Hershel, Billy en Arnold hadden de tafel gedekt. Iedereen zat aan tafel, behalve Lori en Mary-Lou.

'Het is heel anders om iemand die zo dicht bij je staat te verliezen. Lacey kan niet bij dit diner aanwezig zijn. Ook Mary-Lou en Lori niet, jammer genoeg. Suzie versterkt de groep en het is haar eerste dag hier. Heet haar welkom.' zei Hershel.

Er rolde een traan over Hershel's wang. Rick stond op en liep naar Hershel toe. Hij legde zijn hand op zijn schouder en begon te vertellen.

'Het is moeilijk om mensen te vergeten en dat moeten we nooit doen. Geliefden moet je herinneren en nooit vergeten. Het is moeilijk om te weten dat iemand dood gaat en we zullen waarschijnlijk afscheid moeten nemen van Mary-Lou. De wereld was hard en hij is door de apocalyps alleen nog maar harder geworden. Het hoofdstuk Shane is gelukkig voor goed voorbij, maar we zullen onze vrienden en familie nooit vergeten. Dat is iets wat we niet moeten vergeten.'

'Amen.' zei Hershel.

'Amen.' zei iedereen in koor.

'Eet smakelijk allemaal.' zei Rick.

Na het eten kwam Hershel boven naar de kamer van Mary-Lou. Hij zag haar liggen en er rolde een traan over zijn wang. Ze had haar ogen dicht en ze lag er vredig bij.

'Oh lieverd, waarom moet dit nu zo raar lopen. Ik had nooit verwacht dat ik het zonder je moest doen.' zei Hershel en hij ging naast haar zitten aan de rand van het bed.

Op de bijzettafel naast het bed lag een pistool.

'Het afscheid is hard en ik zal je nooit vergeten. Ik mag je nooit vergeten. Ik zal altijd met je blijven praten en ik bid dat mijn kinderen die hier zijn nog lang mogen leven. Let op mijn meisje daar boven. Lacey is veilig bij jou en niemand kan wat aan deze situatie veranderen. Het zal even moeilijk worden, maar ik sla me er met de kinderen doorheen. Ze hebben me nodig en Lacey jou.'

Hershel pakte het pistool en hield het tegen Mary-Lou's hoofd.

'Welterusten lieverd.'

Er klonk een schot en Hershel was stil.