42.Verraad

32 2 0
                                    

Linda reed met de auto naar de poort van de gevangenis. Ondertussen kwamen er zombies op de auto af. Suzie schoot vanuit de uitkijktoren op zombies die van veraf op Linda af kwamen. Linda bleef nog in de auto zitten en Tyreese en Axel openden de poort. 

Charlie keek door het achterraam naar buiten. 

'Er zijn er best veel.' zei hij. 'Moeten we kunnen toch, met zijn tweeën. Zolang die meid blijft schieten op de achtersten.'

Hij keek Linda vragend aan en ze knikte. Beiden opende hun portieren en sprongen uit de auto. Met Linda's dolk en het zwaard van Charlie zwaaiden ze in het rond en viel de ene na de andere zombie op de grond.


'Het is Linda!' riep Rick die naar buiten kwam gerend. 'Haal ze naar binnen!'

Tyreese gaf een knikje naar Rick en begon met zijn hamer op de zombies in te slaan.


Even later zat Rick met Linda en Charlie aan tafel te praten. 

'En, is ie-?'

'Dood?' vroeg Linda. 'Geen idee. Ik weet wel dat ik hem veel pijn heb gedaan en hij nooit meer iemand zo zal mishandelen als dat hij mij heeft mishandeld.'

'Dat snap ik, Linda. Ik vind het ook verschrikkelijk voor je.'

Rick keek even naar Charlie.

'Wie is dit ook al weer?' 

'Charlie Banes.' zei hij zelf. 'Ik vond Linda onderweg. Verschrikkelijk wat ze allemaal heeft moeten doorstaan. Jullie allen trouwens.'

'Bedankt voor je begrip, Charlie. We kunnen je handen hier goed gebruiken.'

'Gelukkig maar.' zei Charlie. 'Dan kom ik tenminste niet ongelegen.' 

Rick glimlachte en knikte naar hem.


Michonne zat tegenover Dexter aan een tafel in de kantine.

'Dus je bent zomaar terug?' vroeg ze.

'Yup.' antwoordde Dexter kort af. 

'Zonder reden?'

'Waarom niet?' vroeg Dexter. 'Dat Woodbury is in groot gapend gat voor me. Het is verschrikkelijk en hier kan ik helpen. Ik wil me weer nuttig voelen en ik heb veel na kunnen denken in die cel. Rick is een goede leider en daar sluit ik me bij aan. Hij is hier de baas en daar zal ik mee moeten leren leven.'

'Wauw, respect, Dexter.' zei Michonne tegen hem en ze legde haar hand op zijn schouder. 'Je bent echt veranderd.'

Dexter knikte.

'Al ben ik mijn maatje wel kwijt.'

Michonne knikte.

'Maar daar heb je een nieuwe familie voor terug.' 

Dexter glimlachte en er rolde een traan over zijn wang.

'Oh, trut. Nu heb je mij aan het janken gemaakt.'

Michonne lachte en Axel en Conner kwamen bij hem zitten.

'Geeft niks, maatje. Je hoeft nu niet meer de stoere crimineel uit te hangen.' zei Conner tegen hem.

Axel gaf hem een box.

'Dit is een nieuwe wereld, Dex.' zei Axel.

'En daar gaan we wat van maken.' antwoordde Dexter, terwijl hij met een glimlach naar Michonne keek.


Alice zat bij Greg om zijn wond te verschonen.

'Hoe heb je dit zo gekregen?' vroeg Alice aan hem. 

The Walking DeadWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu