The Walking Dead

26.Overdosis

Maggie liep de camper uit en zag Shawn staan bij het hek van de gevangenis.

'Wat mankeert jou, Shawn?'

'Wat denk je, door jullie is mijn vrouw dood.'

'Dat is niet waar Shawn en dat weet je. Leopold heeft haar vermoord.'

'En als jullie haar nu gered hadden, als jullie godverdomme Leopold van een afstand hadden neergeschoten, misschien leefde ze nu dan nog en mijn zoontje ook.'

'Je moet er van genieten dat jij nog leeft. Er was ook een kans dat jij ook dood was gegaan.'

'Misschien was dat wel beter.' zei Shawn en hij liep weg.

Maggie keek bezorgt om en Hershel kwam naar haar toe gelopen.

'Waar ging dat over?'

'Over zijn vrouw en zoontje. Volgens mij ziet hij het niet meer zitten.'

'Dat moeten we aan Rick vertellen als hij terug komt.'

'Ja pap, kom we gaan lekker wat eten met de rest.'

Rick liep verder de kantine in en zag tot zijn verbazing dat er vier mannen aan een eettafel zaten te eten.

'Hoi.' zei een man. 'Willen jullie ook een stukkie gehakt.'

'Gehakt?' vroeg Greg. 'Heel graag.'

'O, man. Absoluut!' riep Tyreese.

'Hoeveel hebben jullie?' vroeg Rick.

'Ik laat je wel zien waar de borden staan. Geloof me we hebben meer dan genoeg. Genoeg voor iedereen, zelfs als elke plek hier bezet was, dan zouden we nog genoeg hebben. De voorraadkasten puilen uit en we hebben weken te vreten voor alle gevangenen en als je het nog niet is opgevallen, we zijn maar met zijn vieren.' zei de man.

'Elke plek?' vroeg Greg.

'Nou, zoveel mensen hebben we niet bij ons.' zei Rick

De groep kwam de kantine binnen en ging aan de tafels zitten.

'Kom maar, mensen. Het eten is deze kant op en ik weet dat jullie honger hebben.' zei Rick.

'Wauw dit is geweldig.' zei Lori.

'Ben je al van gedachten veranderd?' vroeg Carol. 'Wil je hier nu wel blijven?'

'Ik weet het nog niet, maar het is een goed begin.' antwoordde Lori.

Lori, Rick en Carl gingen aan een tafel zitten. Maggie kwam naar hun tafel toe.

'Hey, Maggie. Wat is er aan de hand?' vroeg Rick.

'Shawn is niet boos weg gelopen en hij is hier niet.'

'Owh, misschien kun je het aan Michonne en Glenn vragen. Ze zijn in het celblok. Ik ben ze vergeten op te halen.'

'Ik ga daar wel even kijken.' zei Maggie en ze liep weg.

'Oké, stuur ze meteen hierheen!' riep Rick.

Een van de mannen met een witte lange baard kwam naar Rick's tafel gelopen.

'Mijn naam is Axel en ik wil niet storen, maar jullie lijken me geen reddingswerkers. Jullie zien eruit of jullie al weken niet gegeten hebben.' zei Hij.

'Reddingswerkers?' vroeg Lori.

'Nee, we zijn gewoon een groep mensen. Jullie hebben het hier beter dan wij daarbuiten.' zei Rick.

'We komen jullie niet redden.' zei Lori.

'Het is erg daarbuiten, wat we hebben gezien in ieder geval. De overheid bestaat niet meer en er is geen communicatie, geen organisatie, geen verzet en we hebben helemaal niets van het leger gezien, hoe vreemd dat ook mag klinken. Onze hele beschaving is naar de knoppen.' legde Rick de mannen uit. 'Die krengen lopen overal, wel honderden. Het is nergens meer veilig, behalve hier dan. We zijn al weken onderweg, op zoek naar een plek waar we kunnen blijven en tot nu toe heeft dat niet zo goed uitgepakt.'

'De naam is Conner. Hoe erg is het daarbuiten?'

'Hoe bedoel je precies?'

'We zagen de berichten op de televisie en toen brak hier de pleuris uit. Sinds die tijd zitten we hier en horen we niks meer. We hebben geen idee wat er aan de hand is.' zei Axel.

'Ik ga even naar Maggie kijken.' zei Dale en Andrea knikte.

'Ik denk dat jullie beter even kunnen gaan zitten.' zei Rick en hij stond op. 'Jullie zijn toch de bewakers of niet dan?'

'Ha, das een goeie.' zei een kale man. 'Zien we er zo uit dan?'

'Nee niet bepaald.' zei Rick.

'Dexter hou je mond.' zei een zwarte man.

'Dat bepaal ik zelf wel Andrew.'

'Jullie zijn gevangenen?' vroeg Carol.

'Wat hebben jullie gedaan en waarvoor zitten jullie?' vroeg Lori.

'Gewapende overval.' zei Axel.

'Ingebroken bij de buren.' zei Conner.

'Drugs man. Bezit, dealen, stelen. Ik heb het allemaal gedaan, maar nu ben ik clean.' zei Andrew.

'Moord.' zei Dexter.

Maggie rende door de gang en zag in het celblok Michonne met Glenn praten.

'Wat is er met hem?' vroeg ze.

'Hij is in shock. Ik snap alleen niet waarom, want het leek alsof hij nog nooit een zombie heeft gezien.'

'Misschien kan mijn vader hem helpen.'

Maggie ging gehurkt naast Michonne zitten en keek Glenn recht in zijn ogen aan.

'Het komt goed Glenn.' zei Maggie.

'Je bent een moordenaar?' vroeg Lori.

'Ja en ik weet wat je denkt, maar ik doe je alleen iets aan als je mijn vrouw of haar minnaar bent en dat kan niet want die zijn hartstikke dood. Weet je, de enige waar je bang voor moet zijn is Andrew hier. Hij is namelijk de reden dat dit alles begonnen is.' zei Dexter.

'Hoezo?' vroeg Rick.

'Leg het ze uit Andrew.' zei Dexter.

'Ik was een hardcore junk en ik zit hier nu voor de tweede keer. Ik vroeg god om hulp, omdat ik zelf niet clean kan worden en de dag nadat ik hem om hulp vroeg begon de uitbraak. Nu ben ik clean en ik zou nooit geen drugs meer kunnen vinden.' zei Andrew.

Dexter zuchtte diep.

'Zal ik jullie even rond leiden?' vroeg Dexter.

'Ik moet even naar de plee.' zei Andrew en hij liep weg.

Dale liep door de gang en zag een deur open staan.

'Maggie?' fluisterde hij.

Hij deed de deur open en zag Shawn op de grond liggen en naast hem lagen twee lege pakjes paracetamol.

'Owh nee.' zei Dale.

Plots sloeg de deur dicht en zat hij op slot. Dale sloeg tegen de deur aan en plots hoorde hij gegrom. Een boel geschreeuw klonk vanuit het kleine medicijn kamertje.