✔ || Just Hold On || The Walking Dead

|| Rozdział 61 ||

Josephine

- Właściwie co się stanie jak tam pojedziemy? - właściwie sama tego nie wiem. Chyba nic, po prostu chcę żeby on był z siostrą. Widać, że się o nią martwi, a został ze względu na mnie. Nie chcę żeby tak postępował.

- Zobaczymy. Teraz po prostu jedźmy.

- A co z resztą.

- Są w kościele. Jak znajdziemy Abi i Abrahama wrócę tam i im o tym powiem - ciekawe czy dzięki nim naprawdę da się stworzyć lek. Można by wtedy odbudować świat. Jestem też ciekawa ile ludzi z innych krajów przeżyło. Ameryka to tylko część tych wszystkich terenów. Może tam są jeszcze inne gatunki zarażonych. Tyle pytań, a tak mało odpowiedzi.

- Patrz. Jacyś ludzi - wyrwał mnie z zamyślenia Daryl. Spojrzałam w tamtą stronę i zobaczyłam trzech ludzi. gdy podjechaliśmy bliżej, zdałam sobie sprawę że to Gareth. Wzięłam pistolet do ręki i zaczęłam strzelać. Jego towarzysze upadli martwi, a jego postrzeliłam w nogę. Wysiadłam z auta i podbiegłam do mężczyzny.

- O jak miło cię widzieć! - krzyknęłam i kopnęłam go w brzuch.

- Jak tam życie, co? - dostał pięścią w twarz, a z jego nosa poleciała krew.

- Nadal głodny, może chciałbyś coś zjeść - uderzyłam go kolejny raz, a on podniósł lekko głowę.

- Widzisz jak to działa?! Teraz wy możecie zjeść nas i żyć - powiedział, a jego czaszkę przebiła strzała.

- Jesteś żałosny - naplułam na jego zwłoki i wsiadłam do auta.

- Nieźle mu przywaliłaś.

- Kutasowi się należało - zaczęliśmy odjeżdżać, a ciała kanibali były coraz dalej.

- Zrobiłbyś to?

- W sensie? - s[pytał zdziwiony, a ja oparłam głowę o szybę.

- Czy gdybyś musiał, zjadłbyś człowieka?

- Nie. Robiłem ohydne rzeczy, ale nie zjadłbym człowieka. Nigdy - pokiwałam tylko głową i patrzyłam na drogę przed nami. Nagle zobaczyliśmy wrak autobusu. Cholera to autobus naszych. Wysiedliśmy z auta i zaczęliśmy przeszukiwać teren.

- Nie ma ciał. Żyją - powiedział mężczyzna, a ja rozejrzałam się po okolicy.

- Jedziemy dalej...

  Hej! Mam nadzieję, że rozdział się podobał :) Cześć

#MrsRhee