Herkese merhaba, Bölümde bol bol Meriç &Bora, Onur & Dila çifti var.
Bir konudaki üzüntümü size belirtmek istiyorum. Okuma oranına göre gelen beğeniler az oluyor. Lütfen okuduktan sonra sizlerden rica ediyorum beğen butonunu es geçmeyin. Sizin için basit olsa da okuyup hemen geçsenizde yazan kişi için inanın öyle basit olmuyor... Bu zamana kadar hiç şu kadar oy gelirse bölüm gelecek gibi bazı yazarların yaptığı gibi bir sınırlama yapmadım ki böyle şeyleri de hem okuyucu hem de yazar olarak hiç sevmiyorum ama şimdi şimdi o yazarlar neden böyle yapmış anlıyorum. Ben böyle bir şey yapmam ama bir emek veriyorum günlerce bölüm yazıp düzenliyorum ve sizden istediğim tek küçük ricam da o minik yıldız işaretine okuduktan sonra basmanız. 😊
Gerçekten bu konuda sizden biraz anlayış hassasiyet bekliyorum. 😊 Umarım Aşkın Bedeli'ne destek verip bu bölümde beni çok daha mutlu edersiniz. Teşekkür ederim okuyan herkese.
Keyifli okumalar dilerim...
***
Hiçbir şey belli etmeyen Güney gülümsedi. Bir şey olduğu belliydi. Begüm'ün nemli gözleri hiç hoşuna gitmemişti. Elbette neler olduğunu usulünce soracak sonra Azat'a Begüm'ü bu kadar insanın içinde ağlatacak sebep her neyse niye öyle oturduğunu soracaktı.
"Merhaba, kahveye yetiştik en azından."
Güney bir şey olamamış gibi konuşup Yaren'le birlikte herkesle görüştükten sonra Begüm'le aralarında bir karış mesafe kalası durdu ve Begüm'ün kaçırdığı bakışlarını yakalayıp yanağından öpmek için eğildiği de kardeşinin kulağına fısıldadı.
"Seni kim ne için ağlattı bilmiyorum Begüm ama zannetme ki susup bekleyeceğim."
Begüm abisinin sözleri karşısında yutkunurken geri çekilen Güney hemen yanında bulunan Yaren'in Begüm'ü öpüp selamlaşmasıyla boş olan yere geçip oturdular.
Bir sessizlik hakimdi. Herkes birbirinden bakışlarını kaçırırken Begüm tam yerine oturacaktı ki Azat elini uzattı.
"Gel yanıma bebeğim."
Begüm Azat'tan aldığı destekle gülümseyip uzatılan eli tuttuğu gibi hemen kocasının yanına geçip oturdu ve kolunu omzuna sarıp başından öpen Azat'ın gözlerinin içine baktı.
"Abim soracak."
"Sorsun güzelim, çekinecek bir şeyimiz yok. Senin sorumluluğun benim üstümde ve kimseye hesap vermek zorunda değilsin."
Begüm Azat'a duygulanarak baktı. Bir kadın olarak çok şanslı olduğunu düşündü. Azat kimseye ezdirmiyor Begüm'ün kötü düşeceği bir durum olması durumunda ailelere karşı hemen savunuyor kanatları altına alıyordu.
Güney Cemal'le sohbet ederken Yaren'de üzgün halde oturan Bora'ya sonra Sarmaş dolaş fısıldaşarak konuşan Begüm'le Azat'ı izledi. Bir şey olduğu belliydi ama çözememişti. Pot kırmamak için susmayı tercih etti. Güney'le söyledileri kahvaltıyı yaparlarken bu esnada Oğuz Eda'nın lavabodan çıkmasını bekliyordu. Bora'nın bir anlık boş bulunup ettiği tek lafla ortam bozulmuştu. Oğuz arkadaşının İstemeden bunu söylediğini bilsede Eda bir kere duymuştu.
Şimdi eli alnında Eda'nın lavobadan çıkmasını beklerken olanları yeniden düşündü... Güzel giden kahvaltı masasında sohbetler gülüşmeler doluyken bir ara Bora Meriç'le dışarı çıkmış sonra son derece ikiside mutlu şekilde gelip oturduklarında onlara bakan meraklı gözler gülümsemişlerdi. Herkes Meriç'le Bora'nın arasında tam olarak ne vardı bilmeselerde iyi şeyler olduğunu anlıyorlardı.
