Michael bana sanki dünyanın en kötü şeyini yapmışım gibi bakıyordu.
Tek kaşını kaldırıp sinirle solumaya başladı.
"Louis,ne demek nereden geldiğimi daha söylemedim!?"
"Bağırma!Biri duyacak şimdi!"
'Hah'diye bir ses çıkardı."Şu hale bak resmen utanıyorsun,biri duyacak falan diyerek zaten utandığını belli ettin o yüzden inkar etme!"
Sertçe ittirdim onu."Utanmak falan değil bu!Lanet olsun bilmediğin şeyler var o kadar kolay söylenebilecek bir şey değil benim için!"
Şaşkınlıkla gözleri açıldı."Bilmediğin şeyler var ne demek!?Biz her şeyi beraber yaşamadık mı hatta benden önce sen kurtuldun oradan senden sonra aldılar beni."
Bilmiyorsun salak,hiçbir şey bilmiyorsun!
Michael'in konuyu uzatacağını anlayınca yalan söylemeye karar verdim."Tamam utanıyorum oldu mu!?Söylemek istemiyorum işte,,kimsenin bilmesini istemiyorum sende sakın ağzından bir şey kaçırma!"
"Kaçırmam merak etme,utancına eşlik ederim bende"
"Michael!"
"Ne kızıyorsun!?Kendin söyledin işte utanıyorum diye,neyse tamam uzun zamandır görüşmemişiz zaten gelipte kavga etmeyelim,seni gerçekten özlemişim"
Kollarını sarılmak için uzatınca tereddütte kalsam da karşılık verdim.Korkuyordum,ağzından kaçıracak diye çok korkuyordum.O lanet yerdeki en yakın arkadaşımdı o benim,yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez her şeyi beraber yapardık.
Geri çekilirken sordu."Dostum sahi kaç sene oldu?"
"Imm bilemedim ki şimdi ben 12 yaşımdayken aldılar beni oradan hesapla işte"
Güldü ve parmaklarıyla bir şeyler hesaplıyormuş gibi yaptıktan sonra cevap verdi."6 yıl falan ediyor sanırsam"
Kırılmayacağını düşünerek "Nasıl buldun beni?"diye sordum.
"Ah şey aslında sen oradan gittikten sonra kendimi aşırı yalnız hissetmiştim ama 1 ay kadar sonra da benide aldılar.11 yaşındaydım işte o zaman senden bir yaş küçüğüm ama o küçük yaşıma rağmen seni aramaktan vazgeçmedim.2 yıl boyunca hep aradım ama bulamayınca ne yazık ki pes ettim.Dünya küçük baksana bu okula yeni geldim ve okulun duvardaki resimlerine bakarken zorda olsa tanıdım seni.E sonuçta 6 yıl geçmiş ama o mavi gözleri nerede görsem tanırım.Seninle aynı sınıfta olmayı çok isterdim ama yaşım tutmuyor Loueh"
Gerçekten de dünya küçükmüş!Ona cevap vermek için düşünmeye başladığım sırada telefonum çaldı.Martha arıyordu.
"Efendim Martha"
"Merhaba Louis,ben senden bir şey rica edecektim,bir işim çıktı o yüzden Luke'un yanından gitmek zorundayım şuan gelebilir misin?"
Hah neden Harry beni öldürsün diye mi!?
"Eee şey..."Yalnız gitmek istemiyordum ama Harry'nin de tekrar gitmek istemeyeceğini biliyordum.Michael'le göz göze gelince sırıttım ve "Tabi gelirim"diyerek cevap beklemeden kapadım.
"Ne oldu,nereye gidiyorsun?"
"Gidiyorsun değil,gidiyoruz"
"Öyle mi keşke bana da sorsaydın ya fikrimi!Nereye kaçırıyorsun beni"
Kolundan tutup sürüklemeye başladım."Hastaneye"
"Öff bari düzgün bir yer olsaydı,ne işimiz var ya hastanede!?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Who is going to say first?
Fanfiction"Beni seviyorsun itiraf et" "Hayatımda kimseden bu kadar nefret etmemiştim" Geriye bir adım atmamla kolumu daha sıkı tuttu ve gözlerimin içine bakarak konuştu: "Hadi bir oyun oynayalım Louis,ilk sevdiğini itiraf eden kaybeder,var mısın?" "Va...
