Bir Yaz Gecesi Rüyası

Bölüm 15 | Benimle evlenir misin?

İyi okumalar :*

..

Başlığı okumasının ardından gözü altındaki yazıya kaydı Zeynep'in. 

"Zeynep Yılmaz ve Kerem Sayer Birlikte Mi?"

Son günlerde kulislerde birlikte olup olmadıkları konuşulan Zeynep Yılmaz ve Kerem Sayer dün gece düzenlenen galadaydılar! Kırmızı halıda el ele yürüyen ikili, dikkatleri üzerlerine çekti. Gala sırasında samimiyetleri dikkatlerden kaçmayan ikili, çıkışta gazetecilerin sorularına cevap verdi. "Birlikte misiniz?" sorusu üzerine, Kerem Sayer "Hayır, ikimizin de birlikte olduğu başka insanlar var" dese de, samimiyetleri ve yakalanan pozlar bunun tersini ispatlayacak cinsten!

Zeynep haberi okumasının ardından, haberi destekleyen fotoğraflara baktı. Zeynep ve Kerem el ele, Zeynep Kerem'in kulağına bişeyler fısıldarken, gülüşürken, hatta içeride kol kola! Zeynep'in başı Kerem'in omzunda...

Zeynep derin bir nefes aldı. Bu durumu Tuğkan'a nasıl açıklayacağını bilmiyordu! Açıklayabilir miydi, onu da bilmiyordu. Elini alnına dayadı ve bir süre düşündükten sonra sonunda cesaretini toplayıp Tuğkan'ın gözlerine baktı. 

Zeynep'in cevabını beklemeden sert bir şekilde konuştu Tuğkan. "Evet Zeynep, açıklama bekliyorum."

"Tuğkan.. Ne diyeceğimi bilmiyorum, tamamen gazetecilerin abartması."

"Fotoğraflarda mı gazetecilerin abartması Zeynep?" 

"Fotoğraflarda bişey göremiyorum" dedi Zeynep. Tabi ki görüyordu, ama bunu söyleyipte Tuğkan'ı daha fazla deli etmenin anlamı yoktu! Hayır, anlamamıştı. İçeride de mi gazeteci vardı yani? Üstelik o kadar anın arasından, bula bula bunları mı koydular?..

"Allah aşkına Zeynep" dedi Tuğkan ani bir hareketle masanın üstündeki gazeteyi alıp Zeynep'in yanına giderken, "El ele göz gözesiniz." 

Zeynep'se derin bir nefes aldı. Bu olanlar onların suçuydu ve sinirlenmemeliydi. Sinirlenmemeliydi...

"Tuğkan, bak... Tekrar özür dilerim. Ama benim bir suçum yok. Kerem'le ne kadar anlaşmadığımı-" diye devam ediyordu ki sözünü kesti Tuğkan.

"Gerçekten anlaşmadığınızı çok iyi görüyorum" dedi Tuğkan alaycı bir ifadeyle. Sinir bozucu bir şekiled güldü sonra. 

Zeynep'se gerçekten artık sınırının limitindeydi. "Sen bunlara gerçekten inanmıyorsun değil mi?" 

"İnanmak istemiyorum, o yüzden burdayım" diye bağırdı Tuğkan. "Ama sen benim hakkımda böyle bir haber okusan inanmaz mıydın?" 

"İnanmazdım!" diye bağırdı Zeynep. "Çünkü ben sana güveniyorum." 

"Kendimizi kandırmayalım Zeynep..." dedi Tuğkan. "Kızın teki yanıma gelip 'canım' dedi diye karakolluk olduk biz. Kızı dövüyordun resmen!!" 

"O başka, bu-" 

"O başka bu başka falan değil Zeynep" diye bağırdı Tuğkan. "Kandırma kendini. Şu rezilliğe bir bak. Sen benim sevgilimsin ve şu duruma bir bak! İnsanlar kim bilir ne düşünüyor şimdi!" 

"İnsanların ne düşündüğü benim umrumda değil..." 

"Ama benim umrumda" diye bağırdı Tuğkan yeniden sonra kapıya yönlendi. Zeynep arkasından ne kadar bağırsa da durmadı ve kapıyı çarparak çıktı. İlk kez böyle kavga ediyorlardı. İlk kez böyle kızgın görüyordu Tuğkan'ı Zeynep. Başını dizlerinin arasına alarak ağladı, ağladı...