Bir Yaz Gecesi Rüyası

Bölüm 40 | Gözlerimi unuttum sende.

Yine, yeni, yeniden! Galiba sonunda başardım, hikaye artık görünüyor :D 

*

Bölüm öncesi notu: Bölüm silindiğinden dolayı tekrardan yazıldı, o yüzden 40. bölümü önceden okumuş olanlar lütfen tekrardan okusunlar!

Ayrıca hikaye silindikten sonra herkese gerek desteği, gerek uğraşı, gerek motivasyonundan dolayı teşekkür ederim<33 

*

Öncelikle herkese merhaba! 

Gecikmelerden dolayı hepinizden içten bir şekilde özür dilerim. Benim için her yönden zor bir dönemdi. Gerek ilham olarak, gerek vakit olarak, gerek sorumluluklarımdan dolayı bir türlü yazamadım. Yazdıklarımı sevmedim. Sevdiklerimi yazamadım. Bir türlü olmadı. Hepsinden öte başlıca sebepte ilham oldu. 

Ben de bir okur olarak bu durumun hiç hoş olmadıığını biliyorum. Eminim ki, "yeter ama, daha ne kadar bekliycez" diyenleriniz olmuştur ama dediğim gibi. 

Ben genelde motivasyonumu ve ilhamımı müzikte, melodilerde buluyorum. Bu sefer de öyle oldu. Hiç yazamadığım bir dönemde müzik yardımcı oldu. Aslında 40. bölüm yazılmaya 1 ay önce başlandı ve ancak bugün bitebildi. 

İçime sindi mi, bilmiyorum. Tek bildiğim sizi daha fazla bekletmek istemedim. Umarım seveceğiniz, yüzünüzde gülümseme oluşturacak ve gecikmeyi affettirecek bir bölüm olmuştur. 

Bir sonraki bölüm ne zaman gelir bilmiyorum, söz vermek istemiyorum. Çünkü gerçekten yoğun bir dönemdeyim ama vaktim ve ilhamım olduğu sürece sizi bekletmemek için elimden geleni yapacağımdan emin olabilirsiniz. 

Hepinize kucak dolusu sevgiler! 

Sevgi. 

Dipnot:Multimedia'da güzel bir şarkı var, göz atmanızı öneririm. 

Dipnot2: Bölümü @prettyimsi'ye ithaf ediyorum. Umarım beğenirsin canım!

Dipnot3:Yorumlarınızı tumblr'dan olur, burdan olur, özel olarak olur farketmez ama iyi ya da kötü farketmez benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum. Gerçekten motivasyon oluyor. Şimdiden teşekkürler.  

Ve son olarak, ithaf isteyenler yorumlarda belirtebilirler. Ama lütfen sadece "ithaf istiyorum" diye yorum yazıp, bölüme yorum yapmamazlık yapmayın :D 

İYİ OKUMALAR :*

**

Kerem bir süre hıçkırıkların etkisiyle sarsılan kıza ne yapacağını bilemeyerek baktı. Gözlerinden yaşlar durmaksızın boşanıyordu. Başını ellerinin arasına almış, ellerini sanki etrafta sadece onun duyabileceği bir ses var da onu engellemeye çalışır gibi kulaklarına bastırmıştı.

Neden sonra Kerem uzandı, ve Zeynep’in bir kuş gibi çırpınan bedenini kolları arasına kaldı. Kerem’inkine göre bir hayli minik olan vücudu, Kerem’in kollarının arasında ufacık kalmıştı. Başını Kerem’in göğsüne koydu.

“Sakin ol,” diye fısıldadı Kerem. “Sakin ol güzelim, hepsi geçti.”

Elleri usulca Zeynep’in saçlarını okşuyordu. Onu rahatlatmak istercesine, “Geçti,” diye fısıldıyordu. “Her ne gördüysen gerçek değildi.”