Bir Yaz Gecesi Rüyası

Bölüm 28 | Senden kendimi almayı unutmuşum.

Öncelikle bu bölümü @bayanwinchesterxo'ya ithaf ediyorum. Umarım beğenirsin canım :))) 

Bu bölüm biraz kısa oldu sanırım, kusura bakmayın. Elimden ancak bu kadar geldi, bir de bölümü boş yere uzatarak sizi sıkmak istemedim. 

Bölüm şarkısı multimediada, onu bir hatırlaratayım. 

Benim pek içime sinmedi bu bölüm ama umarım siz bölümü beğenirsiniz, yorumlarınızı büyük bir merakla bekliyorum. 

Unutmadan, ithaf isteyenler bana ulaşabilirler :)

Not: Kerem'in taksi sahnesi benden tüm femir'cilere gelsin. Nostalji oldu biraz yazarken :))) 

İYİ OKUMALAR :*

..

Kerem'in şaşkın bakışları arasında Zeynep Kerem'in yanına daha da yaklaşarak, Kerem'in yanındaki kıza döndü. "Kusura bakmazsın di mi canım?" derken Kerem'in elini tutup çoktan piste doğru ilerlemeye başlamıştı bile.

Yağmur olanları gülerek izlerken, gece boyunca tek başına kalacağını anlamıştı bile. Zeynep'in telefonuna bir mesaj bırakarak, masadan uzaklaştı.

Kerem'se gülümseyerek şaşkın bir gülümsemeyle, eli Zeynep'in elinde arkasından ilerliyordu. Dans eden insanların ortasına geldiklerinde Zeynep elini Kerem'in elinden çekti ve kollarıyla Kerem'in boynunu sardı. Kerem de onun belini sararken, kendilerini çoktan müziğin ritmine bırakmışlardı bile. 

Zeynep Kerem'in güldüğünü farkedince sinirli bir şekilde "Nee?" diye bağırdı. 

Kerem sesini duymadığı kızın, dudak ifadelerinden ne dediğini anlamıştı. Gülümsemesi daha da büyüyük iyice suratına yayılırken, bangır bangır çalan müzikte sesini duyurabilmek için Zeynep'in kulağına doğru eğildi. "Niye bu kadar asabisin?" diye bağırdı. 

Zeynep gözlerini devirip Kerem'e bakarken, "Asabi falan değilim ben" diye bağırdı Kerem'in kulağına. Tam o anda değişen şarkı yüzünden Zeynep'in sesi ortamda yankılanmış ve Zeynep utanarak başını öne eğmişti. 

Şarkı yavaşlarken, Zeynep'in de sinirini alıp götürüyor ve pistteki herkesin modu değişiyordu. Ortadaki insanların çoğu yerlerine geri dönerken, birkaç çift kalmaya devam etmişti. 

Ne kağıt kalemsiz olmayı bilir ne de ben sensiz kalmayı

Neden bir dert biter diğeri gelir ateştir bu iyi bilir yakmayı

"Değilsin de ne bu tavırlar?" dedi Kerem kaşlarını kaldırıp gülümserken. 

"Bilemem canım, sen bileceksin onu" dedi Zeynep, gözlerini yere indirirken. Kerem'in gözlerine bakamıyordu. Çünkü ne zaman baksa, kendini ayrı bir dünyada buluyordu. 

"Kıskandın mı sen beni?" dedi Kerem. 

"Ne kıskanıcam seni be!?" diye bağırdı Zeynep gözlerini büyüterek. 

"Bilemem canım, sen bileceksin onu" dedi Kerem az önce Zeynep'in söylediklerini taklit ederek.  

"Çok komiksin" dedi Zeynep yapmacık bir şekilde gülümserken. Sonra ciddileşti.  "Bana haber vermedin, başkalarıyla geziyorsun. Buna kızdım ben" dedi omuzlarını silkerek. 

Kerem hiçbir cevap vermeden gülümseyerek Zeynep'in vücudunu kendi vücuduna daha da yaklaştırırken, başını Zeynep'in omzuna gömdü. Saçlarının kokusunu daha iyi içine çekebiliyorlardı artık.