Biraz geç oldu ama okul açıldığından artık malesef ancak haftada bir Cumartesi ya da Pazar gelebilecek bölümler kusura bakmayın :/
İyi okumalar :*
..
Kerem bir an durdu ve Zeynep'e baktı. Gerçekten üşüdüğünü görebiliyordu. "Peki" dedi ve yavaşça yeniden Zeynep'in yanına oturdu. Yanına uzandı, sonra kollarını yeniden Zeynep'in etrafına dolayı.
"Teşekkür ederim" dedi Zeynep bir fısıltı kadar alçak bir sesle. Sonra başını Kerem'in omzuna koydu ve gözlerini kapadı.
Bir zamanlar nefret ettiği kişinin omzunda yatıyordu. Oysa şimdi bir dosttu Kerem onun için, sadık bir arkadaştı. Huzurluydu yanında bir kere... Hatta Yağmur'un yanında olduğundan bile daha iyi hissediyordu kendini bazen.
Gözlerini kapattı ve Kerem'in vücuduna ısınmak için daha da yaklaşırken kendini uykunun kollarına bıraktı.
Bulutlar iç içe ve her an başka bir resim oluyorlar
Başka bir adla, başka bir zamanda rastlasaydım demiştim ya o gün sanaKerem Zeynep'e birkaç kez seslendikten sonra uyuduğunu anladı. Zaten titremeleri durmuş ve düzensiz atan kalbi düzenli bir ritme dönüşmüştü. Boşta olan kolunu yavaşça kaldırdı ve Zeynep'in yüzünün önüne düşen buklesini arkaya attı.Elinin tersiyle yanağını okşadı hafifçe...
Vazgeçtim, kaçmak yok, söz bu kez
Çok güzel uyuyorsun diye yanımdaSonra gözlerini kapadı o da, ve kendini uykunun huzurlu kollarına bıraktı.
Bak, çok gevezeysem, hadi kapat çenemi
Sözcükler ne ki duygular yanında**
Sabah uyandığında Zeynep'in ter içinde olduğunu farketti Kerem. Elinin tersini Zeynep'in alnına koydu. Yanıyordu. Belliydi böyle olacağı, geceden sırılsıklam olmuştu ve o kadar üşüme hayra alamet değildi zaten. Zeynep'e seslendi, uyanmalı ve ilaç falan içmeli ya da buz gibi bir duş yapmalıydı.
Zeynep uyanmamıştı. Bunun üzerine Zeynep'i kucakladığı gibi hızlı adımlarla banyoya çıktı. Zeynep'i uyandırmaya çalışmaya devam etti. Sonunda Zeynep uyandığında anlamaz gözlerle Kerem'e baktı.
"Kerem?" dedi. "N'oluyor?"
"Ateşin var güzelim"
Zeynep mızmızlanarak "Yok bişeyim" dedi.
"O yüzden titriyorsun heralde?" dedi Kerem kızgın bir sesle. Sonra duşa ilerledi ve buz gibi suyu açtı. Kucağındaki Zeynep'le birlikte suyun altına girdi.
"Kerem n'apıyorsun?" diye bağırmaya çalıştı Zeynep ama ancak cılız bir ses çıkarabilmişti. "Üşüyorum, bırak beni."
"Havale geçirmek istemiyorsun heralde" dedi Kerem ve kucağında altında olduğu buz gibi sudan kurtulmak için çırpınan Zeynep'e rağmen suyun altında duruyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Yaz Gecesi Rüyası
FanficHayalleri olmayan insan yoktur derler. Herkes hayaller kurar. Kimi insanın hayalleri bir günlüğün sayfaları arasına sıkışıp kalır, kimisinin hayalleri bir ağacın kovuğunda. Kimisinin hayalleri kayan bir yıldızla birlikte yok olur, kimisinin hayaller...