İyi okumalar :*
..
Zeynep'in düşündüğünü farkeden Tuğkan Zeynep'in kulaklarını çınlatacak kadar güçlü bir kahkaha attı. "Merak etme daha değil," dedi Tuğkan gülümseyerek şaşkın şaşkın bakan Zeynep'in yanağını baş parmağıyla okşarken. "Hele hastane bahçesinde hiç değil!" diye güldü yeniden.
Zeynep'te önce şaşkın şaşkın bakmaya devam etti. Ama ardından. "Hahaha, anlamıştım zaten ben canım" dedi gözlerini yere devirerek. Bu Tuğkan'ın şakaları yok mu...
Sonra Tuğkan yavaşça Zeynep'in omzuna omzuyla vurdu ve yeniden kahkaha attı. "Aşkolsun bu arada...gerçekten evlenme teklif etsem bu kadar düşünecek miydin yani? Hemen evet der insan" diyerek dudaklarını büzdü sonra."Gerçekten evlenme teklif etmediğine göre sorun yok sevgilim" dedi Zeynep gülümseyerek. "Neyse, üşüdüm ben biraz, içeri girelim mi artık?"
"Olur" dedi Tuğkan. Sonra önce kendisi kalktıktan sonra, Zeynep'in elini tutarak onunda ayağa kalkmasına yardım etti. Zeynep Tuğkan'ın koluna girdi, ardından başını Tuğkan'ın omzuna yasladı.
**
"Kabul et" diye yeniden bağırdı Esra. Sonra gözleri doldu. "Aşıksın ona!"
"Saçmalamayı keser misin Esra?" dedi Kerem'se soğukkanlı bir şekilde.
"Ben seni tanıyorum Kerem" dedi Esra yeniden. "Ve saçmalamıyorum!"
"Saçmalıyorsun" diye bir anda bağırdı Kerem. Sonra gözlerini devirdi ve yerinden kalkarak Esra'nın yanına gitti. Yüzünü avuçlarının arasına aldı. Ses tonunu yumuşatırken "Saçmalıyorsun" dedi tekrar. "Saçmalıyorsun...Benim seni ne kadar sevdiğimi bilmezmiş gibi böyle konuşman saçma. O kıza aşık olduğumu düşünmen saçma. O kızı bana layık görmen saçma."
Esra cevap vermeyince, Esra'nın çenesini tutup başını yukarıya doğru kaldırdı Kerem. Esra'nın gözlerine baktı sonra. "Ben seni seviyorum Esra, başka hiç kimseyi değil. Sadece seni" dedi gülümseyerek.
"Öyleyse neden bu kıza bu kadar değer veriyorsun?" diye sordu Esra, yaramaz bir çocuk gibi omuzlarını kaldırıp indirirken.
"Zeynep'e önem verdiğim falan yok. Yapmam gereken oydu, orda olmam gerekiyordu ve oldum." Sonra durdu Kerem ve yeniden derin bir nefes aldı. Yerine geçti. Esra'nın karşısına otururken yeniden gözlerini devirdi. "Kendini onunla mı karşılaştırıyorsun yani? Güzel bile değil..."
"Gerçekten mi?"
"Evet," dedi Kerem. "Tabii ki. Senin yanında hiç kimse benim için güzel değil."
"Seni seviyorum" dedi Esra sonra gülümseyerek.
"Teşekkür ederim" dedi Kerem koca bir kahkaha attıktan sonra. Ardından "Ben de seni" diye ekledi. "Hesabı isteyelim mi?"
"Olur" dedi Esra.
Hesabı ödedikten sonra el ele restauranttan çıktılar. Arabaya doğru yürürken Kerem'i durdurdu Esra. "Özür dilerim seni suçladığım için" dedi ve topuklularının üzerinde yükselerek Kerem'e doğru yaklaştı ve Kerem'in dudaklarına bir öpücük kondurdu.
"Önemli değil" dedi Kerem Esra'yı belinden sararak kendine iyice yaklaştırırken.
Sabah.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Yaz Gecesi Rüyası
FanficHayalleri olmayan insan yoktur derler. Herkes hayaller kurar. Kimi insanın hayalleri bir günlüğün sayfaları arasına sıkışıp kalır, kimisinin hayalleri bir ağacın kovuğunda. Kimisinin hayalleri kayan bir yıldızla birlikte yok olur, kimisinin hayaller...