SARMAŞIK

Bölüm-14

Keyifli okumalar!

Ne yaptım dedin?! "

"Gittim yardım ettim "

"İyi halt ettin. "

"Beste şuan saçmaladığının farkında mısın? Değil Utku kim olursa olsun yardım ederdim. Çocuk çok kötüydü diyorum sana ya! " derken bile gözlerim doluyordu. Onu o halde görmek içimdeki kelebekleri intihara sürüklüyordu.

"Eminim kim olsa yardım edersin Duru. " dedi kinayeli bir şekilde.

"Sus Beste! Allah aşkına sus ya lütfen! Bir kere de benim adıma sevin. Ne istiyorsun Utku'dan anlamıyorum ki ben! "

"Bir şey istediğim yok. Aksine ondan tiksiniyorum. "

"Tamam da neden? "

"Ne zaman güldüğünü gördün? Ya da ne zaman birisiyle konuştuğunu? Bu çocuk soğuk soğuk! Soğuk, umursamaz ve kendini beğenmişin teki. Senin üzülmeni istemiyorum. "

"Öyle değil. " dedim kelimeler dişlerimin arasından firar ederken.

"Öyle değil? Bırak Duru Allah aşkına! Aşk senin gözünü kör etmiş. "

Sınıfa Tarih öğretmeninin girmesiyle küsercesine susup önümüze döndük ve saygıdan ayağa kalktık.

"Oturabilirsiniz çocuklar. Biraz geç kaldım kusura bakmayın. "

Sınıftan "Yok hocam ne kusuru! " gibi sesler yükselirken aradan yükselen ses siyahın içindeki beyaz kadar parladı.

"Hocam neden geç kaldınız? " diye bağıran Selim'e Tarih öğretmeni kaşlarını çatarak "Sana ne oğlum? " diye cevap verdi.

"Ama hocam biz geç geldiğimizde bize kızıyorsunuz. Neden geç kaldığınızı bilmek bizim de hakkımız değil mi? " diye sordu Selim alayla. Tarih öğretmeninin yüzü giderek yumuşarken gülerek "Doğru, doğru söylüyorsun. Yemek yedim. " diye cevap verdi.

"Afiyet olsun hocam. "

"Bir de şu yan sınıflardan bir çocuk hastalanmış galiba çocuk ayakta duramıyordu onu sağlık ocağına götürdüm. Dikkat edin kendinize çocuklar, salgın var bu aralar. "

Gözlerim anında açılırken titreyen sesimle "Hocam kim o? " diye sordum. Beste'nin çatık kaşlarını üzerimde hissedebiliyordum.

"Bilmiyorum ki kızım. Böyle uzun boylu dalyan gibi bi çocuktu. Ufuk mu Umut mu Utku mu... Neydi adı hatırlayamıyorum ama galiba Utku'ydu. " diye cevap verdi. Ben almam gereken cevabı zaten almıştım fakat aradan bir dakika geçtikten sonra Tarih öğretmeni heyecanla "Evet evet Utku'ydu. " dedi. Beste'ye dönüp "Görüyorsun değil mi? Zor durumdaydı çocuk. Ne yapsaydım?! " dedim.

"Tamam Duru haklısın tamam. " dedi Beste bana inanmayarak. Açıkçası onun inanmasına pek de ihtiyacım yoktu. Zor durumdaydı ve her ne olursa olsun ona yardım ederdim. Değil o, sevmediğim bir insan olsa bile yardım ederdim. "

"Durumu iyi mi hocam şimdi? " bu soruyu sormamla sınıftaki tüm kızların yüzü bana doğru dönmüştü. Okulun yarısı Utku'ya aşık olduğundan artık bu duruma alışmıştım fakat tabiki de Utku'ya bakan gözlerini oymamda bir sakınca yok gibi görünüyordu.

"Bu konuda neden bu kadar meraklısın? " diye sordu sınıfın dedikoducusu Ece.

"Sana ne? " Beste, Ece'ye ağzının payını verirken benim tek ilgilenebildiğim şey Tarih hocasının sorduğum soruya verdiği cevabıydı fakat Ece ve Beste yüzünden kadın  konuşamıyordu.