"Stop toch met je tijd aan mij verspillen en trouw een zwijn asshole"
"Ik hou ook van jou hoor babe"
"Je kan m'n reet likken fucker, laat me met rust!"
Hij...
Zij...
Zo verschillend,
maar zo perfect.
Zij is een goede leerling, hij niet
Hij is enorm...
Meteen rukte ik me weer los en zette ik een paar stappen achteruit. Ik weet niet wat dat was, maar het was in ieder geval niet goed. Ik veegde mijn lippen af aan mijn mouw en keek beschaamd naar beneden. Hij lachte,
"Geef toe, zo erg was dat niet toch?"
"Jawel, ik deed het alleen om te laten zien dat ik heus wel wat durfde. Nu mag je gaan Adam"
Ik draaide me om en liep naar binnen. Voordat ik mijn gordijnen dicht deed keek ik nog even naar buiten, waar Adam nog een beetje hopeloos op mijn balkon stond. Ik grinnikte, was hij eindelijk een keer degene die verward was. Maar toch, wat ben ik aan het doen? Zuchtend liet ik me op mijn bed vallen en staarde ik naar mijn plafond. Ik haat mezelf... En Adam... En wat hij met me doet...
Ik werd wakker door mijn vervelende wekker, zoals wel vaker. Wacht, wekker? Het is toch zondag of ben ik nou helemaal in de war? Ik keek op mijn telefoon:
Zondag 26 september 09:00
Waarom heb ik een wekker op zondag gezet, om negen uur? Ik ontgrendelde mijn telefoon en keek in mijn agenda. Dat was het! Ik zou vandaag met Matthew wat gaan doen, ik was het helemaal vergeten. Ik stond snel op en opende mijn gordijnen. Het eerste wat ik zag was Adam, dansend op luide muziek die zelfs in mijn kamer te horen was. Ik grinnikte en keek even naar hem. Toen ik uitgekeken was liep ik naar de badkamer, waar ik een koude douche nam. Ik trok mijn rode jurkje aan, die ik wel toepasselijk vond. Ik dacht aan vroeger, hoe Adam altijd opmerkingen maken over mijn jurken. Dat ze non-achtig en preuts waren. Maar dat is deze absoluut niet, ik ben niet meer dat verlegen meisje van vroeger. Ik hou ervan om mezelf van mijn beste kant te laten zien. Vroeger had ik mijn jurken het liefst tot te grond, ik hield niet van veel ogen op me gericht en ik was bang dat ik voor schut stond. Maar gelukkig ben ik niet meer zo, ik ben klaar met die tijd. Ik deed wat make-up op en zorgde ervoor dat mijn haar goed zat. Voordat ik weg ging keek ik nog snel een keer in de spiegel hoe ik eruit zag en toen verliet ik mijn huis.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Hey Matt," en ik ging tegenover hem zitten
"Oh hey Lexa, ik vroeg me al af waar je bleef," glimlachte hij.
"Zo laat ben ik toch ook weer niet," lachte ik.
"Voor jou doen niet nee," grinnikte hij.
We hadden afgesproken in een klein restaurantje, waar mijn vrienden en ik altijd heen gingen.
"Wat neem jij deze keer?" Vroeg ik terwijl ik de menu-kaart die ik zo ondertussen uit mijn hoofd kende nog eens doorlas.
"Moet je dat nou nog steeds vragen? Kipcorn met frietjes natuurlijk" antwoordde hij op mijn vraag.
"Natuurlijk, voor mij hetzelfde" zei ik lachend.
Matthew gaf onze bestellingen door aan de ober en keek me doordringend aan. Ik glimlachte en keek hem een beetje vragend aan.
"Er is niks, hoe is je weekend tot nu toe?" Zei hij terwijl hij mijn blik ontweek.
Nadat we ons eten op hadden en we weer helemaal uitgepraat waren, bracht wandelde we met een omweg terug naar huis. Het was al aardig donker, daarom liep Matthew even mee naar mijn huis
"Kom, heel even maar," ik keek op en Matthew trok me naar een bankje, aan de rand van het grasveld.
Het was een heldere nacht, dus je kon de sterren goed zien. Samen zaten we daar, een tijdje naar de sterren te kijken. Althans, ik keek naar de sterren. Matthew zijn blik was heel ergens anders op gericht.
"Matt, het voelt raar als je zo naar me kijkt. Stop ermee," giechelde ik.
Ik draaide me naar hem toe, iets wat ik beter niet had kunnen doen. Hij zag blijkbaar zijn kans, leunde naar me toe en kuste me.
