"Stop toch met je tijd aan mij verspillen en trouw een zwijn asshole"
"Ik hou ook van jou hoor babe"
"Je kan m'n reet likken fucker, laat me met rust!"
Hij...
Zij...
Zo verschillend,
maar zo perfect.
Zij is een goede leerling, hij niet
Hij is enorm...
"Het is maar beter als ik naar huis ga," stamelde ik en ik liep snel weg.
"Lexa! Wacht nou even!" Hoorde ik Matthew nog achter me roepen.
Ik negeerde hem en liep vastberaden door. Serieus, wat is dit? Eerst Adam en nu Matthew. Wat ben ik aan het doen met mijn leven, een beetje de slet aan het uithangen of zoiets?
Toen ik thuis kwam zag ik mijn ouders aan tafel zitten, zo te zien waren ze aan het wachten. Shit, wat heb ik nou weer gedaan? Ik aarzelde nog of ik me moest omdraaien of gewoon naar binnen moest lopen. Maar ik had al geen tijd meer om me überhaupt om te draaien, want mijn moeder had me al gezien. Ik zuchtte en ik liep naar binnen.
"Hey schat, hoe was het met Matthew?" Mijn vader keek me glimlachend aan.
"Uhm, gezellig. Is er wat aan de hand of?" vroeg ik voorzichtig.
"Ja, kom zitten we moeten het even ergens over hebben"
Ik probeerde snel te bedenken wat het kon zijn, maar ik kon zo vlug niks bedenken. In de hoop dat het niks ergs was, keek ik ze beide aan.
"Nou, dan hoef je niet zo raar te kijken hoor. Het gaat gewoon over een zakenreis," lachte mijn moeder.
Een zuchtje van opluchting ontsnapte tussen mijn lippen door. Ik haat mezelf voor dit soort dingen, ik stress altijd om de domste dingen.
"Waarom moeten jullie een zakenreis met mij bespreken?"
"Omdat het niet zomaar een zakenreis is, we zijn misschien wel een week weg"
Ik rolde mijn ogen.
"En laat me raden, jullie denken dat ik niet alleen thuis kan blijven?"
"We vinden het gewoon zo lang, red je dat wel?" Mijn moeder keek me bezorgd aan.
"Mam, ik ben geen 10 jaar meer. Ik ben 15 weet je nog?" Ik keek mijn ouders geïrriteerd aan.
"Als jij het red vind ik het goed, kom geef ons een knuffel. Morgenochtend zijn we weg," zei mijn moeder terwijl ze opstond.
"Komt goed mam" glimlachte ik en ik gaf mijn moeder een knuffel.
Voordat ik naar boven ging gaf ik mijn vader nog een knuffel en toen nam ik een sprintje naar boven. Toen ik mijn kamer inliep kreeg ik een halve hartaanval.
"ADAM, HOE KOM JIJ HIER"
"Daarvoor hebben we een deur weet je wel?" grinnikte hij.
Ik sputterde een beetje omdat ik niet wist wat ik moest terug zeggen.
"Zo te zien heb je wel mijn hint over jurkjes begrepen" grijnst hij terwijl hij zijn ogen over me heen liet glijden.
"Asshole," en ik rolde mijn ogen.
Hij beet op zijn lip en bekeek me nog eens goed.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik keek verlegen naar mijn voeten maar ik herstelde mezelf gelukkig snel.
"Oké, genoeg gegluurd. Kan je nu gaan, ik wil me gaan omkleden" snauwde ik.
"Nope, maar ik zal niet kijken," hij ging op mijn bed liggen en drukte zijn hoofd in mijn kussen.
"Adam wat denk je nou? Dat ik me ga omkleden met jou in de buurt?" Ik stond er maar een beetje hopeloos bij.
"Mij krijg je niet weg," mompelde hij nog steeds met zijn hoofd mijn kussen.
Ik zuchtte diep.
"Oke dan..."
Ik deed mijn ogen dicht en liet voorzichtig mijn jurkje, tegen mijn wil in, naar beneden zakken.
