20. Adam

2.8K 128 13
                                    

"Lexa, doe alsjeblieft open"

Ik stond hier nu al ruim 20 minuten op de deur te kloppen maar ze deed niet open.
Eindelijk ging het beter tussen ons maar dan moeten Kylie en Noa het weer voor me verpesten.
Ik wilde me omdraaien om terug te gaan toen ik de deur zachtjes open hoorde gaan.
Voorzichtig kwam Lexa naar buiten.

"Wat wil je nou van me?" ze keek me verdrietig aan maar tegelijkertijd ook boos.

"Ik wil gewoon even praten, ik-" begon ik.

"Nee, stop maar gewoon. Nu ga je zeker allemaal smoesjes verzinnen om me terug te winnen, maar daar trap ik niet in" onderbrak ze me.

"Ik ga je de waarheid vertellen Lexa" probeerde ik nog maar een keer.

"Zeker dat je zo onschuldig bent als wat. Ik dacht echt dat je veranderd was Adam" zei ze en ik zag de tranen in haar ogen verschijnen.

"Ik ben met geen ander meisje geweest nadat het uitging met Kylie, geloof me" ik stapte naar voren en pakte haar hand beet.

"Ik hoef er niks van te weten Adam Grey. Stop toch met liegen, je hele leven lieg je al tegen me" ze rukte haar hand los en de eerste tranen begonnen over haar wangen te rollen.

Ze draaide zich om en trok te deur snel achter zich dicht.
Ik snapte wel dat ze er mee in zat, Noa had nooit zoiets mogen zeggen.
Ik ben niet vaak onschuldig, maar deze keer wel.
Ik heb echt gevoelens voor haar en het doet me pijn om haar zo verdrietig te zien.
Het doet me pijn als ik me bedenk dat ik de oorzaak van die tranen ben.
Eerlijk gezegd wist ik nu niet wat ik moest doen.
Dit was nieuw voor me, normaal gesproken ging altijd alles soepel met meisjes.
Maar Lexa is anders dan alle meisjes, dat maakt haar zo speciaal.

"Gevoelens horen niet bij een jongen zoals jij. Jij hoort elke week een ander meisje te hebben"

Hou je bek toch, je bent maar zielig stemmetje in mijn hoofd.
Misschien wil ik  helemaal niet zo'n jongen zijn...
Ik zuchtte, wreef in mijn nek en klom terug naar mijn kamer.
Ik plofte op mijn bed neer en zette Amnesia van 5SOS op.

*I remember the day I told you I was leaving
 I remember the make-up running down your face
And the dreams I left behind I didn't need them
Like every single wish we ever made
I wish that I could wake up with amnesia
And forget about the stupid little things
Like the way it felt to fall asleep next to you
And the memories I never can escape
Cause I'm not fine at all*

Ik zong zacht mee en staarde een beetje naar mijn plafond.

"Vind je haar echt leuk?"

"Ga weg Noa, je hebt het echt verpest deze keer"

"Sorry broertje, vind je haar echt leuk dan?"

"Natuurlijk niet," bromde ik "ik heb nooit echte gevoelens voor meisjes"

"Geef het maar toe, ik geloof dat hier iemand gevoelens heeft voor een meisje" lachte Noa.

"Ga naar haar toe, vertel haar de waarheid" zei Noa er nog achteraan.

Ik stond op en ging voor Noa staan.

"Al geprobeerd, lukt niet" zei ik en ik kruiste mijn armen.

"Dan probeer je het nog een keer" zei Noa en ze kruiste ook haar armen.

"Ze haat me oké?" zuchtte ik en ik draaide mijn muziek harder als teken dat het gesprek afgelopen was.


His love, Her hateWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu